Doneren aan Pakistan? 'Nou, nee'

Gaat u geld geven aan Pakistan? Waarom wel, of waarom niet? Deze vraag stelden wij u gisteren. Ruim honderd mensen hebben gereageerd en waren, op een enkeling na, erg negatief over het doneren van geld.

Onder de mensen die negatief reageerden bestaat veel wantrouwen tegenover de Samenwerkende Hulporganisaties, die Giro 555 voor Pakistan hebben geopend. Volgens de critici blijft teveel geld aan de strijkstok hangen en verdwijnt teveel geld in de zakken van de directie. Ook zijn sommige mensen ervan overtuigd dat er op Giro 555 nog geld staat dat is overgebleven na andere hulpacties.

'Maak dat eerst maar op'

"Volgens mij stond daar nog genoeg geld op van de tsunami en Haïti", schrijft Marco. "Maak dat eerst maar eens op."

Iemand die wel geld wil doneren schrijft: "Ik geef bewust niet aan Giro 555, maar aan een kleine christelijke organisatie. (...) Ik heb sowieso meer vertrouwen in een kleinere organisatie en denk dat daar minder aan de strijkstok blijft hangen."

'Harder bidden'

Anderen zijn niet alleen wantrouwend jegens Giro 555, maar zijn cynisch over welke donaties aan Pakistan dan ook. "Voor de Pakistani zelf is de watersnood een straf van Allah. Dus dat hoeven wij dan niet op te lossen", zegt Stefan. "Harder bidden, zou ik zeggen."

Willem schrijft: "Ik ga geen geld geven, want als moslim mag je niets aannemen van onreine honden en dat zijn wij westerlingen." En Eric: "Waarom geld geven aan een land dat geld zat heeft? Het gaat om keuzes maken. Betere waterinfrastructuur of kernwapens? Pakistan is geen Haïti."

'Ik ben geschokt'

Die harde uitingen schieten bij anderen in het verkeerde keelgat. Iemand vindt dat de schrijvers van die reacties zich zouden moeten schamen. "Ik ben echt geschokt dat ik zo'n bekrompen, egoïstisch en racistisch land woon", zegt Cham, die eraan toevoegt dat hij de argumenten over de besteding van het geld erg makkelijk vindt.

"Praat vooral elkaar na", vervolgt hij. "Het is echt niet zo dat er enorme percentages door corruptie aan de strijkstok blijven hangen. Wel een handig argument om je niet schuldig te voelen, natuurlijk."

De opmerking van Cham maakt weinig indruk. Het wantrouwen in Giro 555 laat mensen twijfelen. Ook Wouter. "Op de site van de SHO las ik dat het organiseren van zo'n Giro 555-actie duur is en de laatste tijd hoor je vaak dat directeuren van de organisaties zelf veel geld in eigen zak steken", schrijft hij. "Aan de andere kant hebben die miljoenen Pakistani de hulp erg nodig. Ik twijfel nog erg."

'Simpel toch?'

Ondanks de grote hoeveelheid critici, cynici, niet-gevers en twijfelaars melden zich ook gulle gevers. "Natuurlijk geef ik geld", zegt Alexander. "Al kan er maar één mens mee gered worden, dan is het al de moeite waard. Als ik in zo'n situatie zou verkeren, zou ik ook graag gered worden. Simpel toch?"

Ook Ellen zegt dat ze blij zou zijn met iedere vorm van hulp, als ze in Pakistan zou wonen. "Mijn levensinstelling is: ga met een ander om zoals je zou willen dat anderen met jou omgaan."

'Het gaat om gewone mensen'

Tot slot Boris, die nuchter naar het probleem probeert te kijken. Hij citeert eerst een paar negatieve reacties, vooraleer zijn punt te maken. "Laat hun eigen regering ze maar helpen, ze zouden ons ook niet helpen, ze hebben ook kernkoppen, dus...". Volgens hem zijn het onzinnige argumenten. "Het gaat hier om gewone mensen, kinderen vaak, want die zijn extra kwetsbaar. Een paar euro betekent voor hen water, voedsel, onderdak, medicijnen", schrijft hij. "Het verschil tussen leven en dood."

Hij vergelijkt het negativisme van veel reageerders met de volgende situatie: "Het is alsof je een kindje ziet verdrinken in een sloot en besluit het kindje er niet uit te halen, omdat je het de schuld van de falende overheid vindt dat er geen hekje voor de sloot stond."