Anorexia-patiënt: ik zocht herkenning
Door Tanja Braun
Lees ook: 355.000 bezoekers voor Proud2bme
"Ik zocht herkenning, wilde weten waar ik mee bezig was."
Esmee (16) had anderhalf jaar lang eetproblemen. Ze werd gepest op school omdat ze te dik was en zocht haar heil op pro-anasites. Dat zijn websites die anorexia verheerlijken met tips en trucs om zo snel mogelijk af te vallen en hoe je dat voor de buitenwereld verborgen kan houden.
Uit schaamte vertelde ook Esmee niemand over haar problemen. Tot ze op Proud2Bme kwam.
Ze maakte een dagboek aan en begon te schijven. "Vertel het je ouders", was een van de reacties die ze kreeg. Ze schreef een brief. "Gelukkig pakten ze het heel goed op", zegt Esmee. Ze is nu in behandeling.
Diëtist
"We misten een plek voor jongeren op internet, waar ze met elkaar kunnen praten en hulp kunnen krijgen", zegt Scarlet Hemkes, initiatiefneemster van Proud2Bme. Zelf had ze tien jaar lang een eetstoornis. "Als Proud2Bme er toen was geweest, was ik sneller bij de hulpverlening terecht te komen", zegt Hemkes.
Ursula
"De site is geen vervanging voor therapie", benadrukt Hemkes. "Maar hij kan helpen om je problemen sneller aan te pakken".
Isolement
Grote kracht van de site is de anonimiteit, zeggen de makers. Veel meiden kunnen op internet voor het eerst hun verhaal kwijt.
"Het werkt", zegt Erik van Furth, directeur behandelzaken bij Ursula. "Er is een kloof tussen wat wij als traditionele hulpverleners bieden en wat jonge vrouwen graag van ons willen. Ze willen laagdrempelige toegang tot ervaringsdeskundigen, tot professionals om zo het isolement en de schaamte te doorbreken."
Teruggrijpen
"Ik denk dat heel veel meiden in een zwart gat vallen als Prou2Bme zou verdwijnen", zegt Samantha (19), die met hulp van de site haar eetprobleem heeft overwonnen.
Ze vreest dat ze dan stap naar de echte hulpverlening niet durven zetten en weer teruggrijpen naar pro-ana. "Daar vinden ze herkenning en kunnen ze steun bij elkaar vinden. Maar dan ga je juist weer dat gat in, die negatieve spiraal."