De eerste maand van Paes in Texas: zon, ijzelstorm en een complimentenregen

En dan woon je ineens in Dallas. Het leven van de 23-jarige Maarten Paes staat sinds de afgelopen transferperiode totaal op z'n kop. De doelman verruilde de Utrechtse grachten voor de miljoenenstad in Texas.

Nadat hij zijn basisplaats bij FC Utrecht onder de lat was verloren aan Fabian de Keijzer, wilde Paes weg. FC Dallas, uitkomend op het hoogste Amerikaanse niveau, bood uitkomst. Hij wordt gehuurd met een optie tot koop.

Bij zo'n overgang komt een hoop kijken. Van het vertrouwde leven in Nederland naar de Amerikaanse droom. Op verzoek van de NOS heeft Paes een dagboek bijgehouden van zijn eerste maand in Amerika en de aanloop ernaartoe.

Van Utrecht, Willemstad en Miami naar Dallas

"In de avond heb ik een zoom-overleg staan met de trainer, keeperstrainer, de directeur en mijn agent. Daar hoor ik dat de deal met FC Utrecht zo goed als rond is. Morgen train ik nog mee met het team, maar zondag tegen Ajax zal ik niet meer bij de selectie zitten."

"Nu is het afwachten tot al het papierwerk geregeld is en de clubs het kenbaar gaan maken. Ik besluit om een paar dagen naar mijn ouders te gaan en daar bij mijn personal trainer me voor te bereiden op de fysieke competitie in Amerika."

"Aan het einde van de week neem ik afscheid van het team en vlieg ik naar Curaçao om mijn werkvisum te krijgen, in Nederland duurt het aanzienlijk langer en Nick Marsman (de oud-Feyenoorder die nu keept bij Inter Miami, red.) geeft mij de tip om het via Willemstad te doen."

"Achteraf is het ook fijn om alvast aan het tijdsverschil te wennen. Na vijf ontspannen dagen nemen we het vliegtuig via Miami naar Dallas. In Miami wordt onze vlucht gecanceld, nadat we onze bagage hebben ingecheckt. Dit zorgt ervoor dat we een avondje in Miami moeten slapen. Aan het einde van de week arriveren wij in Dallas."

Settelen in Dallas dankzij een winkel ter grootte van een vliegveld

"We komen aan en worden direct naar ons hotel gereden door een chauffeur die de club heeft geregeld. Daar staat Juan ons op te wachten, onze teammanager. Hij geeft mij een leenauto en ik rijd direct naar de club om de accommodatie te bekijken en iedereen te ontmoeten."

"In de avond gaan we meteen meubels shoppen voor ons nieuwe appartement. Wij gaan naar Nebraska Furniture Mart, een winkel ter grootte van een vliegveld, waar Warren Buffett (met een geschat vermogen van zo'n 109 miljard dollar, red.) eigenaar is."

"Na het uitzoeken halen wij ook meteen de sleutel op van ons appartement. Dit hebben wij in Nederland al uitgezocht, omdat we al zoveel mogelijk vooraf wilden regelen. Gelukkig kan mijn vriendin Luna ook mee naar Dallas, aangezien zij via haar werk al een werkvisum had. Zij zal af en toe pendelen tussen Europa en Amerika."

"De volgende dagen moet ik allerlei testen doen om mij medisch goed te keuren, alvorens ik de trainingen mee kan doen met het team. Een van mijn collega-keepers is geblesseerd geraakt, dus ik kan meteen volop aan de bak."

"De intensiteit is vrij hoog en vanaf het begin is het aanpoten. Op zaterdag spelen we tegen San Antonio, een club van het tweede niveau. Ik maak mijn eerste minuten en wij winnen met 6-0."

Onvoorspelbare lucht in Texas

"Iets dat mij meteen opvalt in Texas zijn de enorme schommelingen in het weer. Het kan een dag 25 graden zijn vol zon, en de andere dag is het koud en vriest het bijna. Ik heb me laten vertellen dat het in de zomer hier heel erg heet kan worden."

"We beginnen de week met een trip naar Austin waar we een oefenwedstrijd tegen Chicago Fire spelen op het complex van FC Austin."

"Wij verblijven in een heel chic hotel. Bij het ontbijt vinden mijn teamgenoten dat ik echt een Europees ontbijt neem. Het Amerikaanse ontbijt hier is vrij stevig en heftig en dat vind ik voor een wedstrijd of training niet al te fijn."

"In een meeting op maandag heeft de spelersvakbond ons uitgelegd dat er een bepaalde standaard moet zitten in onze voorzieningen, daar vechten zij voor ons voor. Dat geeft me een goed gevoel. Zo worden de meeste spelers hier dan ook niet betaald door de club, maar door de competitie."

"We spelen 0-0 tegen Chicago Fire en ik begin steeds meer te wennen aan de intensiteit en aan de manier van spelen van onze Spaanse trainer Nico Estévez."

Familiedag en complimenten over outfits

"Aan het einde van de week spelen we de laatste oefenwedstrijd tegen Houston Dynamo, de aartsrivaal hier. Wij winnen met 2-1 en we zijn klaar voor de competitie. De dag erna is er een familiedag waarin Luna en ik alle vrienden en familie leren kennen van een teamgenoot."

"Het valt ons op dat over het algemeen de mensen ongelofelijk vriendelijk zijn. Als wij boodschappen doen, krijgen we alle soorten complimenten. Bijvoorbeeld over onze outfits. Het geeft ons een heel familiair gevoel en we voelen ons direct thuis."

"In Amerika zijn sommige dingen wel echt anders geregeld dan in Nederland. Zo ben ik nog steeds in afwachting van mijn zogenaamde 'social security number', wat je bij veel dingen nodig hebt. Dit heb ik bijvoorbeeld nodig om een auto hier te leasen."

"Ergens is het ook wel goed misschien, want het geeft mij de tijd om aan de rijstijl van de Amerikanen te wennen. Dat is wel andere koek dan in Nederland, haha. Zo mag je hier bijvoorbeeld op de snelweg aan alle kanten inhalen. Dus ook rechts..."

Zusje en vader op bezoek tijdens ijzelstorm

"Ook leer ik dat je hier tien euro per dag aan tol betaalt om naar de training heen en weer te rijden. Aan de andere kant is de benzine hier weer veel goedkoper dan in Nederland."

"Op woensdag arriveren mijn zusje en mijn vader in Dallas. Zij komen mij vijf dagen bezoeken en komen de eerste wedstrijd van het seizoen tegen Toronto FC kijken. Heel fijn, want ik heb een heel hechte band met mijn familie."

"Omdat mijn zusje groot fan van sushi is, besluit ik met ze naar het beste sushirestaurant van Dallas te gaan. Dat is ook direct een van de weinige dingen die we kunnen doen. Op de dag van aankomst is er namelijk een ijzelstorm en het is ongelofelijk koud."

"De wegen zijn zo gevaarlijk dat op donderdag onze training wordt afgelast en dat ik in mijn complex een alternatief programma moet doen. Kou of niet, op zaterdag moet er gewoon gevoetbald worden."

"We spelen 1-1 tegen Toronto. Alhoewel we meer hadden verdiend, kan ik tevreden zijn. Mijn vader, zusje en vriendin zie ik na de wedstrijd en dat geeft ondanks de kou een warm gevoel."

"Op zondag is het gelukkig weer 13 graden (55 Fahrenheit), bezoeken we het JFK-memorial en doen we een brunch in ons favoriete wijkje genaamd Knox. Daarna zet ik mijn zusje en vader af bij het vliegveld en zit mijn eerste maand in het buitenland erop."