Voetbal weer eens bijzaak in theater Gelredome
Vitesse-trainer Rob Maas moet af en toe het gevoel hebben dat hij in een klucht is beland. De kritiek op zijn functioneren begint groteske vormen aan te nemen.
Eerst was er de theatrale steunbetuiging aan de gepasseerde aanvoerder Guram Kashia, niet veel later kwamen de fluitconcerten en afgelopen zaterdag waren er voorzichtig de eerste witte zakdoekjes. Van die papieren wegwerpdoekjes, die toch al toevallig in de jaszak zaten. De kou zit immers in de lucht, zelfs als het dak gesloten is in Gelredome.
Krediet
Het is opvallend hoe weinig krediet de voormalige assistent heeft bij de supporters. In de winterstop nam Maas het over van Peter Bosz, die van zijn ploeg een aantrekkelijke aanvalsmachine had gesmeed. De clubleiding deed het af als een niemandal.
Bosz wilde een volgende stap, de club gunde zijn succestrainer een transfer en Maas zou de lijn-Bosz voortzetten. Sterker, bij zijn afscheid noemde de vertrekkende coach zijn opvolger een toekomstige toptrainer.
Acht wedstrijden later staat de teller van Maas nog altijd op slechts twee zeges. Op de ranglijst zou Vitesse in een vrije val zijn beland, ware het niet dat - op AZ na - alle concurrenten punten verspelen. Maar wie Vitesse de laatste weken aan het werk ziet, ziet een worstelende ploeg die vrijwel geen kansen creëert.
Muitende spelers
Vorige week veegde Rochdi Achenteh in een interview met Voetbal International de vloer aan met de onpersoonlijke, kille sfeer bij Vitesse. Eigenschappen die vooral bij de afstandelijke Bosz zouden horen, maar door Maas zouden zijn overgenomen.
Achenteh sprak zelfs van een angstcultuur. Spelers zouden bang zijn geblesseerd te raken. Een blessure, hoe klein ook, en je belandt voor lange tijd op de bank.
Natuurlijk, de afrekening van Achenteh was afkomstig van een teleurgestelde speler, die inmiddels de wijk heeft genomen naar Tilburg.
Ook de kritiek van de overbodige Danilo Pantic kan in die categorie worden geplaatst. Zijn toelichting vormt een voorlopig hoogtepunt in de Arnhemse klucht. “Misschien houden ze bij Vitesse niet van Serviërs”, liet de 19-jarige Chelsea-huurling, die in zes korte invalbeurten tot twee keer toe met een foute pass een tegendoelpunt inleidde, optekenen.
Zorgelijker is de verwijdering - in woord en gebaar - tussen Maas en zijn bepalende spelers. De naar de bank verbannen Kashia stond in het duel met Excelsior op uit de dug-out om het publiek dat hem tijdens de wedstrijd zo hartstochtelijk toe had geklapt, te bedanken. Die actie kwam de Georgiër op een reprimande van de clubleiding te staan.
Een week later, tegen AZ, had Maas alsnog een plek in de basis voor Kashia gevonden in een vijfmansverdediging. Tegen Heerenveen en Willem II stond de centrale verdediger als rechtsback op het wedstrijdformulier. Kunstgrepen of niet, veel vertrouwen spreekt er niet uit.
Moed in de schoenen
Zelfs diens landgenoot Valeri Kazaisjvili - van nature ingetogen, op het verlegene af - weigerde zaterdag zijn trainer de hand te schudden nadat hij bij een 1-0 achterstand naar de kant werd gehaald.
Hoort niet, natuurlijk. Maar stel, je bent als middenvelder de beste speler van je ploeg. En door het ontbreken van echte aanvallers moet je weken achtereen als valse spits opboksen tegen twee mandekkers. En vervolgens word je gewisseld bij een 1-0 achterstand. Dan kan de moed je wel eens in de schoenen zakken.
Dat spelers nu uit de school klappen zegt wel iets. De strikte gedragscodes van Bosz werden geaccepteerd vanwege het overtuigende spel en de behoorlijke resultaten. Die autoriteit heeft Maas niet. Nog niet.
Formeel zit Maas nog in zijn proefperiode. Zijn contract loopt tot de zomer van 2016. Technisch manager Mohamed Allach gaat over verlenging, maar die heeft zelf nog niet eens een besluit genomen over zijn eigen aanblijven.
Gesloten deuren
Wel hield hij Jon Dahl Tomasson deze week aan zijn contract. De oud-spits, sinds de zomer assistent-trainer bij de Arnhemmers, kon assistent worden van de bondscoach van Denemarken. De kans is groot dat de Deen deze zomer alsnog vertrekt.
Vrijdag trainde Maas met zijn selectie achter gesloten deuren in Gelredome. Hij wilde een keer zonder pottenkijkers kunnen trainen.
Eén voordeel: zondagmiddag speelt zijn ploeg in Zuid-Limburg tegen Roda JC. Ver weg van het grootste theater van Nederland. Dat scheelt toch een aantal kritische ogen...