Honger naar regenboogtrui brengt Terpstra en Boom op één lijn

Een voorgerechtje en een lekkere steak kunnen wel eens de basis vormen van een voor Nederland mooi WK wielrennen. Een dikke maand geleden spraken Niki Terpstra, Lars Boom, Sebastian Langeveld en bondscoach Johan Lammerts af in een restaurant in Nieuwegein.

In de eerste plaats om de plannen voor het WK door te spreken, maar ook om de neuzen dezelfde kant op te krijgen. Het is namelijk een publiek geheim dat Terpstra en Boom in het peloton niet de beste vrienden zijn.

"We spraken elkaar buiten de koers om niet echt", geeft Boom toe. "Niki blijkt nu een ander persoon te zijn dan ik dacht." Ook Terpstra erkent dat de kou uit de lucht is en zegt net als Boom dat "het goed is dat we dat hebben gedaan".

Inspraak en rolverdeling

Lammerts probeert veel met zijn renners te praten. Hij moet in korte tijd proberen om verschillende ploegculturen om te smeden tot één Oranje. Op zaterdagochtend, een dag voor de wegwedstrijd, gaan de renners één voor één met hem mee voor een gesprek van een minuut of vijftien. Lammerts vindt zulke gesprekken belangrijk. "Het moet voor elke renner duidelijk zijn wat hij hier moet doen."

In een eerder stadium gaf hij Terpstra en Boom ook inspraak in welke renners ze mee wilden hebben naar Richmond. Het geeft nogmaals aan dat de bondscoach de renners bij het proces betrekt en de verantwoordelijkheid ook bij hen neerlegt.

Hopen op regen

De ploeg is sinds maandag bijeen en is gretig, zo bleek in de trainingen. Een trainingsrit van 240 kilometer werd met een gemiddelde van bijna 37 kilometer per uur afgelegd. Daarin zaten ook nog drie blokken van twintig minuten met een gemiddelde van vijftig kilometer per uur. De begeleiders in de volgauto keken er met verbazing naar.

Die inspanning moet de renners voorbereiden op een harde wedstrijd. "Het moet lang zwaar zijn. Niet vijf minuutjes, maar vanaf kilometer 200", zegt Terpstra.

Langeveld voegt daaraan toe: "Mannen als Kristoff en Degenkolb gaan we er hier niet afrijden. Die moeten we isoleren. Bij droog weer is het makkelijk om te volgen, bij regen wordt het een ander parcours."

Venijn in de staart

Dat parcours in Richmond bestaat uit zestien ronden van zestien kilometer, waarbij het venijn in de staart zit. In de laatste vier kilometer volgen drie klimmetjes (de eerste twee geplaveid met kasseien) elkaar in rap tempo op. De elf kilometer die overblijven kwalificeert Boom als "een goede, maar saaie plek om te herstellen."