Tussen huis en club stond de Muur

Nee, hij wil er niet meer over praten. 25 jaar na de val van de Berlijnse Muur is het een periode die Klaus Taube uit zijn hoofd probeert te zetten. De bouw van de constructie maakte een einde aan zijn voetballoopbaan op het hoogste Duitse niveau.

De inmiddels bejaarde Taube woont nog steeds in het Berlijnse district Pankow, waar hij in 1935 ook geboren werd. Pas in zijn tienerjaren kwam hij voor het eerst in het westelijke deel van de stad. Daar wilde de jonge aanvaller ook voetballen, bij Hertha BSC. Een jaar nadat Taube lid werd, in 1951, maakte hij zijn debuut in het eerste team.

De razendsnelle spits was uiteindelijk van grote waarde voor de ploeg uit West-Berlijn. Zijn ploeggenoten raakten dan ook in paniek toen Taube op 31 augustus 1961 niet op het veld verscheen. "Je kunt je niet voorstellen wat voor beklemmend gevoel dat gaf. Klaus Taube, onze geweldige spits, ontbrak. Van de ene op de andere dag kon hij niet meer bij ons komen", herinnerde medespeler Hans-Jürgen Krumnow zich later.

Op weg naar Hertha strandde Taube in de Wollankstraße, op de grens van Pankow met het district Wedding. 's Nachts was de weg afgesloten in opdracht van de DDR-regering. "Dat was zo vreemd. Ik stond daar aan de grens en snapte niet wat er gebeurde. Wij hadden niets verkeerd gedaan en dan zoiets", zo omschreef Taube zijn gevoel in de Berlijnse krant Der Tagesspiegel. Hij kon niets anders doen dan omkeren. "Binnen enkele minuten was het hoofdstuk Hertha BSC voor mij afgesloten."

Terwijl de Berlijnse Muur gebouwd werd moest de spits zijn heil zoeken bij de clubs in Oost-Berlijn. Daar werd hij niet met open armen ontvangen. De kranten van de DDR karakteriseerden de West-Berlijnse spelers als crimineel en werkschuw. Een kans bij voetbalbolwerken als Dynamo en ASK Vorwärts kon Taube vergeten. Hij moest het doen met een plekje op het vierde niveau, bij Lichtenberg 47.

Op het moment dat de Berlijnse Muur viel in 1989, had Taube zijn loopbaan al zo'n veertien jaar beëindigd. Een loopbaan die hem naar wedstrijden in Stockholm, Reykjavik en Oslo bracht. Hij stond in het Olympiastadion tegenover de Braziliaanse ster Pelé. Tot 1961 ging het de spits voor de wind. Aan de periode daarna wil hij dus niet meer herinnerd worden. In een kort telefoongesprek geeft Taube aan dat hij nog enkele keren bij Hertha BSC op bezoek is geweest. De club was wel veranderd. Niet gek na dertig jaar.