Van Tristans triple tot Van Zons vierde: dit waren de Paralympische Spelen voor Nederland
De Paralympische Spelen in Parijs zijn voor Nederland bijzonder succesvol verlopen. Met 27 gouden, 17 zilveren en 12 bronzen en een totaal van 56 medailles keert de Oranjedelegatie huiswaarts.
Op de medaillespiegel eindigde Nederland op de vierde plaats, de hoogste eindklassering in 48 jaar. Op de Paralympische Spelen van 1976 in Toronto eindigden de paralympiërs op de tweede plaats. Dat is nog altijd de hoogste eindnotering van Nederland ooit.
Maar de Paralympische Spelen waren meer dan alleen deze klinkende cijfers. De verhalen waren minstens zo mooi. We hebben een top vijf samengesteld.
Tristans triple
Tristan Bangma was niet bang zijn ambities uit te spreken. Na zijn eerste gouden medaille in Parijs, op het onderdeel achtervolging op de baan, zei hij voor de triple te willen gaan. Hij was geïnspireerd geraakt door de hattrick van baanwielrenner Harrie Lavreysen (Harries hattrick) bij de Olympische Spelen.
En hij maakte zijn woorden ook nog eens waar. De tijdrit op de weg won hij samen met zijn piloot Patrick Bos met overmacht en ook de wegwedstrijd was een prooi voor Bangma.
Na de voltooiing van 'Tristans triple' mocht hij als kers op de taart ook samen met rolstoeltennisster Diede de Groot de Nederlandse vlag dragen tijdens de sluitingsceremonie.
Ook Plat drie keer op hoogste tree
Net als Tristan Bangma stond ook Jetze Plat drie keer op de hoogste tree van het paralympisch podium. Na het goud op de triatlon was de 33-jarige handbiker ook de sterkste in de tijdrit en de wegwedstrijd.
Maar daar stopte het niet voor Plat. Hij had zichzelf een nieuwe uitdaging gegeven en startte ook op de marathon. Maar daar eindigde het succes wel voor hem, want er zat geen vierde medaille in.
"Hij is absoluut een voorbeeld", aldus chef de mission Esther Vergeer. "Jetze verbetert zich constant, hij is altijd op zoek naar nieuwe uitdagingen, wil zichzelf blijven prikkelen, grenzen verleggen. Hij is op en top sportman en laat zien dat niks gek genoeg is."
De vierde van Kelly van Zon
Na het winnende punt in de finale stak Kelly van Zon direct vier vingers in de lucht. "Vier keer, vier keer", schreeuwde de paratafeltennisster meerdere keren. Want, inderdaad, in Parijs werd ze voor de vierde keer achter elkaar paralympisch kampioen, een bijzondere prestatie.
Makkelijk ging het overigens niet in de finale. Van Zon moest zich terugknokken van een 2-0 achterstand tegen de Turkse Kubra Korkut. De 36-jarige Van Zon won uiteindelijk met 3-2.
"Bizar knap", vindt Vergeer, die Van Zon "een held" noemt.
Topfavoriet Fleur Jong maakt het waar
Als absolute topfavoriet reisde Fleur Jong af naar Parijs voor haar tweede Paralympische Spelen. En die status maakte de 28-jarige atlete meer dan waar.
Allereerst bij het verspringen. Daar was ze een klasse apart. Ze sprong 6.53 meter ver. Nummer twee Marlène van Gansewinkel kwam daar niet bij in de buurt (5.87). En daarna snelde ze ook op de 100 meter naar het goud. Met 12,54 seconden was ze nummer twee Kimberly Alkemade en nummer drie Van Gansewinkel te snel af.
Bijzonder was die clean sweep sowieso, want alleen China (bij het zwemmen) en Nederland wisten deze Spelen een op één onderdeel alle medailles voor zich op te eisen.
"Heel blij, heel blij, heel blij", waren de woorden van Jong na het behalen van haar felbegeerde dubbel. "Ik wilde dit zo graag."
Lara Baars koos eigen weg
Nooit eerder pakte kogelstootster Lara Baars een gouden medaille op een eindtoernooi, maar in Parijs was het eindelijk zover. Ze stootte de kogel tien centimeter verder dan de nummer twee en mocht in het Stade de France voor het eerst een gouden medaille om haar nek hangen.
Volgens chef de mission Vergeer een "supermooi" moment. "Zo tof, want zij heeft een aantal jaar geleden voor haar eigen weg gekozen. Ze is naar een Duitse trainer gegaan, weg van Papendal. Je weet nooit waar dat eindigt, maar zij geloofde dat het de juiste stap was voor haar."
Volgens Vergeer is het verhaal van Baars een voorbeeld voor andere sporters. "Hoe je als sporter voor jezelf een weg moet uitpluizen, met risico's, onzekerheden en geloof in jezelf."
