Pesterijtje met zak chips deert improviserende Pogacar niet: 'Met Tadej weet je het nooit'
In volle aanval keek Tadej Pogacar opeens in een aangebroken zak chips. De aardappelschijfjes vlogen hem zelfs om de oren, de geur prikkelde zijn neus.
Even schudde de man in het geel zijn hoofd. En knalde onverstoorbaar door naar de overwinning in Pla d'Adet.
Wellicht was het chipsincident een tergende verwijzing naar afgelopen woensdag, toen Pogacar zijn drieste aanval op weg naar Le Lioran moest bekopen met een pijnlijke nederlaag in de sprint tegen Jonas Vingegaard.
Hongerklop, zo was de uitleg.
In de eerste Pyreneeënrit liet de man in het geel zich door niemand van de wijs brengen. Als een schaakgrootmeester verschoof hij zijn pionnen, om daarna zelf uit te halen. Zo zette hij zijn rivalen schaak.
"Dit was puur instinct", relativeerde Pogacar zijn meesterzet. "Het plan was om het in de sprint Vingegaard heel lastig te maken en in de sprint misschien wat bonificatieseconden te pakken, maar dit is nog veel beter. Dit is heel goed nieuws."
Hongerklop
Al twee weken probeert de Sloveen zijn grote concurrent uit het wiel te rijden; op de steile San Luca-klim in Bologna, op de gravelstroken rond Troyes, in de waaiers op het vlakke en bergop in het Centraal Massief.
De oogst van al die zweetdruppels tot vandaag was een schamele 1.14 voorsprong op Vingegaard. Sterker, bij de laatste showdown op de Puy Marie kreeg Pogacar het deksel op de neus.
Het momentum leek daarmee te verschuiven van de Sloveen naar de Deen. Tot vandaag. Op weg naar de slotklim naar Pla d'Adet bepaalde de ploeg van Pogacar het tempo, maar zelf hield hij zijn kruit droog. Tot een kilometer of zeven onder de top.
"Tadej gaf mij die opdracht, ik dacht: wat? Moet ik aanvallen?", vertelde een verbaasde Adam Yates na afloop. "Ik kon helaas niet heel veel voor hem doen, want het koste al veel energie. Maar het was uiteindelijk een goede dag en we hebben flink wat tijd gepakt."
Even terug naar vanochtend. Terwijl het gros van het Tour-peloton zich druk maakte om het op afstand houden van het coronaspook, stonden Pogacar - ontspannen vanwege het feit dat hij vlak voor de Tour en coronabesmetting al had doorstaan - en Yates lachend voor de camera van de Tour-organisatie.
Gevraagd wat hij wilde dat Yates zou doen vandaag, antwoordde Pogacar brutaal: "Adam moet de etappe winnen en ik moet tijd pakken." Yates wist dat nog niet zo zeker: "Dat had ik even gemist bij de bespreking in de bus."
"Sinds vorig jaar klikt het heel goed tussen ons", vervolgde Pogacar over zijn meesterknecht, die hem vorig jaar zelfs vergezelde op het podium in Parijs. "Vandaag zullen we weer zien of de relatie werkt."
En hoe vindt Yates het om bij Pogacar in de ploeg te zitten? "Best makkelijk. Alsof je op de PlayStation zit. Wij maken de koers hard en dan doet hij zijn ding."
Bekijk hieronder het interview voor de start met Pogacar en Yates.
Die ritzege voor Yates hoorde inderdaad niet bij het masterplan. Maar de rest klopte heel aardig. Yates werd de vooruitgeschoven pion, een mikpunt voor de kopman bij zijn eigen aanval.
Yates zelf had geen benul wat er gebeurde. "Met Tadej weet je het nooit", lachte Yates na afloop. "Vanochtend zei hij nog dat ik kon winnen als ik vol gas zou gaan, maar toen hij zelf aanviel was hij zo bij me. Helaas kon ik niet veel meer voor hem doen, want ik zat zelf behoorlijk stuk."
Morgen nog zwaardere etappe
Morgen staat een nog zwaardere etappe op het programma, een klimmarathon van liefst 197,7 kilometer met vijf Pyreneeëncols en aankomst bergop op Plateau de Beille.
Net als eerder deze Tour zocht Vingegaard een verklaring in het verschil in bouw en explosiviteit. "De laatste drie kilometer van de klim waren wat vlakker en zelfs een beetje bergaf en dat ligt hem ook wat beter. Maar op de steile stukken kwam ik juist wat terug, dus dat geeft ook wel weer vertrouwen voor morgen."
Schaak. Maar nog niet schaakmat.
Bekijk de samenvatting van de 14de etappe van Pau naar Pla d'Adet hieronder.
