Nederlanders radeloos na verliezen contact met familie in Gaza
Nina Jansen
Nina Jansen
Nederlanders met familie in de Gazastrook staan doodsangsten uit nu al het contact met hun familie is verbroken. "Het was nog de enige vorm van geruststelling, dat je kon vragen of je familie nog leefde. En nu is zelfs dat weg", vertelt Awni Farhat uit Den Haag, wiens hele familie in Gaza woont.
"Laat me weten of je nog leeft en waar je nu bent", appt Taghreed Elkhodary uit Amsterdam iedere ochtend naar haar moeder en twee zussen in Gaza. Maar deze ochtend komen de appjes niet aan. "Ik kan helemaal niks doen", vertelt Elkhodary huilend.
Salma Barakat uit Utrecht belt normaal gesproken om het kwartier met haar negen zussen, vijf broers en ouders die verspreid in Gaza wonen. "Dat was tenminste iets wat me nog een beetje kalmeerde, maar sinds gisteren is het een compleet ander verhaal." Tijdens een telefoontje viel de verbinding weg. "Ik probeerde daarna steeds terug te bellen, maar kreeg geen contact. Tien minuten later kwam het nieuws dat alle communicatie weg was."
Elkhodary vertelt aan de NOS over haar pogingen familie te pakken te krijgen:
In Gaza ligt op dit moment vrijwel alle communicatie plat. De NOS sprak via Instagram nog meer mensen die al het contact met hun familie in Gaza zijn verloren, maar zij gaven aan te emotioneel te zijn om te bellen. Iedereen die de NOS spreekt, vertelt al meerdere familieleden verloren te hebben door Israëlische bombardementen.
De zus van Elkhodary, die met haar twee kinderen in het midden van Gaza zit, heeft al langere tijd geen internet. Elkhodary belde haar daarom iedere dag. "In het laatste gesprek vroeg ze me wanneer het over zou zijn, de bombardementen. Zij kan het nieuws daar namelijk niet zien. Ze staat doodsangsten uit en wil alleen maar dat het stopt. De omvang van de bommen is niet te beschrijven."
De man van de zus van Elkhodary is achtergebleven in het noorden van Gaza, in Gaza-stad. Daar vallen al de hele nacht bommen kort na elkaar, is te zien in verschillende video's. Ook zijn daar Israëlische tanks binnengereden. "Het idee dat mijn zus nu ook geen contact kan krijgen met haar eigen man, maakt me ontzettend verdrietig", vertelt Elkhodary. "Dat ze elkaar niet kunnen bellen hoe het gaat."
Ook Farhats zus Haneen zit nog met haar twee kinderen in het noorden van Gaza waar Israël vannacht binnenviel. In hun laatste uitgewisselde appjes smeekte Awni zijn zus naar het zuiden te vluchten, net als zijn ouders hebben gedaan. "Ze zei dat ze zou vertrekken zodra er even geen bommen zouden vallen", vertelt Farhat. "Ze wilde niet dat haar kinderen onderweg gebombardeerd zouden worden."
Instagram-video's
Farhats appjes komen nu niet meer aan. Op Instagram ziet hij video's van bombardementen en beschietingen, soms dicht bij de plek waar zijn zus en haar twee kinderen verblijven. Ook hoort hij vrouwen gillen en huilen in de video's. "Ik weet gewoon niet of dit mijn zus en haar twee kinderen zijn", zegt hij. "Ik heb geen woorden om te beschrijven wat ik nu voel, zo'n gevoel heb ik nog nooit gehad."
Awni Farhat schrijft op Instagram over zijn familie:
Volgens de neefjes en nichtjes van Elkhodary is Israël al langere tijd gestopt met het waarschuwen van burgers voordat de bombardementen beginnen. "Iedereen van ons is een doel, zeiden ze tegen me. Dat zit in hun hoofden, elke dag als ze wakker worden. Het is anders dan elke oorlog hiervoor. Terwijl: wat hebben mijn neefjes en nichtjes te maken met Hamas? Helemaal niks, het zijn gewoon burgers die daar wonen."
Noodnummer niet bereikbaar
Ook hulporganisaties, waaronder de Rode Halve Maan, de Wereldgezondheidsorganisatie (WHO) en Artsen zonder Grenzen (AzG), zeggen zich ernstige zorgen te maken over het verloren contact met hun teams in de Gazastrook. Burgers kunnen nu bijvoorbeeld niet het noodnummer bellen bij noodgevallen, zegt de Rode Halve Maan.
"Als je buurman wordt geraakt, kun je geen ambulance voor hem bellen", zegt Elkhodary. "Mensen zullen lijden en langzaam doodgaan, zonder hulp." Farhat spreekt veel anderen met familie in Gaza. "Iedereen is in paniek, onze enige geruststelling was die online verbinding met onze familie, maar die is weg. Ik wil schreeuwen, huilen, rennen, ik heb me nog nooit zo hopeloos gevoeld."
Eerder spraken we Farhat die naar Caïro vertrok om zo dicht mogelijk bij zijn familie in Gaza te zijn: