"Hij vindt het fijn dat ik dichterbij ben, dat we elkaar kunnen zien, ook al moet ik twee uur wachten voor een omhelzing van vijf tellen."
En dus is Urska Zigart naar de Tour de France gekomen. Voor Tadej Pogacar, die ze in 2017 heeft leren kennen toen ze in Slovenië bij dezelfde ploeg fietsten en met wie ze sinds 2021 verloofd is.
Dat het contact veelal maar vluchtig is, neemt het duo op de koop toe. "Je laadt toch je batterij weer op als je even met iemand over iets anders kunt praten, niet alleen over wielrennen."
Giro Donne
Ook de 26-jarige Zigart verdient haar geld met wielrennen. Ze was onlangs ook van de partij in de door Annemiek van Vleuten gewonnen Giro Donne. De Nederlandse won de etappekoers in Italië, maar Zigart haalde de finish niet. Ze viel uit na een zware val. "Ik pakte drinken en reed een groot gat in de weg in. Met één hand aan het stuur raak je snel de macht over de fiets kwijt. Ik viel nogal hard."
Op diezelfde vijfde juli vocht haar vriend in de Tour een duel uit met rivaal Jonas Vingegaard en verloor uiteindelijk een dikke minuut op de Deen.
"Hij belde me na de finish om te vragen hoe het gegaan was. Ik zei dat ik 'm niet uitgereden had. Toen vroeg hij waarom niet. Hij weet ondertussen wel dat ik nooit zomaar uit een wedstrijd stap. Dus hij maakte zich meteen zorgen. Hij zei: ik wil naar huis. Dus ik zei: jij gaat niet naar huis, dit is de Tour."
Hij voelt 't continu. Maar zijn bewegingsvrijheid is goed genoeg voor sprints.
Pogacar weet ook wat vallen is. Hij ging in april hard onderuit tijdens de klassieker Luik-Bastenaken-Luik en hield daar een polsbreuk aan over. De tweevoudig Tour-winnaar herstelde bijtijds om een gooi naar een derde eindzege te doen, maar Zigart weet dat de pijn nog niet helemaal verdwenen is.
"Hij voelt 't continu. Maar zijn bewegingsvrijheid is goed genoeg voor sprints", weet ze. "Dan moet je je polsen buigen. De ene pols is wel veel flexibeler dan de andere."
Veilig finishen is belangrijkste
Zigart volgt de strijd om het geel tussen haar geliefde en Vingegaard, de twee grote favorieten, uiteraard op de voet. Maar toch wel met tegenstrijdige gevoelens.
"Iedereen probeert van hun gezichten af te lezen hoe ze zich voelen. Iedereen probeert ze te analyseren. Voor mij is het belangrijkste dat hij veilig finisht. Ik wil niet dat hij het gevaar opzoekt bij de afdalingen. De normale zorgen die je hebt als iemand van wie je houdt 100 km/uur rijdt."
