Turkse Nederlanders proberen na de zware aardbeving van vannacht in het zuiden van Turkije contact te leggen met familieleden in het getroffen gebied. "Ik voel me machteloos."
Trouw-columniste Emine Uğur is geboren in de stad Gaziantep, op enkele tientallen kilometers van het epicentrum. Ze heeft er veel familie wonen. Sinds 03.00 uur probeert ze familieleden te bereiken. "De meesten zijn oké, gelukkig. We hebben alleen nog niets gehoord van een neef. Hij woont in een gebouw dat is ingestort. Ik vrees het ergste."
Vlak voor zonsopkomst werden bewoners in een groot gebied rond de Turks-Syrische grens opgeschrikt door een beving met een kracht van 7,8. Rond 11.15 uur Nederlandse tijd werd een dodental van ruim 1300 genoemd in Turkije en Syrië. Verwacht wordt dat dat nog zal oplopen.
Gezien het tijdstip dat de beving plaatsvond, werden veel mensen in hun slaap overvallen. "Er zijn hele flatgebouwen ingestort", aldus Uğur. "Mensen zijn zonder kleren, zonder telefoon naar buiten gerend."
De schade in het getroffen gebied is enorm:
De temperatuur in de provincie Gaziantep ligt rond het vriespunt en afgelopen weekend heeft het gesneeuwd. De weersomstandigheden bemoeilijken de zoektocht naar overlevenden. Voor iedereen die niet terug naar huis kan, moet een warm onderkomen worden gezocht.
"Ik heb een nicht gesproken", vertelt Uğur. "Zij is naar een schoolgebouw gestuurd dat nog intact is en een neef vertelde dat overlevenden naar overheidsgebouwen worden gestuurd. Vanwege de kou is het maar de vraag of mensen die nog levend onder het puin liggen op tijd gered kunnen worden."
Ook de 22-jarige student Deniz Dönmez uit Enschede maakt zich grote zorgen om familieleden. Een groot deel woont in de stad Hatay, vlak bij het epicentrum. "Ik heb een tante gesproken. Zij heeft laten weten dat de meesten oké zijn, maar het contact gaat heel moeizaam. Het internet en telefooncommunicatie liggen er grotendeels uit. Ik maak me zorgen omdat ik nog niet van iedereen bericht heb."
Dönmez verblijft momenteel in Zweden voor zijn studie en werd vanochtend wakker met het nieuws over de aardbeving. "Ik voel me machteloos. Mijn opa ligt in het ziekenhuis in Samandağ, aan de kust. Ik heb geen idee hoe het met hem gaat. Mijn ouders proberen vanuit Nederland ook familie te bereiken. Het liefst zou ik nu bij hen zijn."
Ravage
De beelden van de gebouwen die in puin liggen, komen hard binnen bij de student. "Ik kom er ieder jaar dus ik zie die plekken voor me. Het is een ravage. Het helpt niet om naar die beelden te kijken, terwijl je de meeste familieleden nog niet hebt gesproken."
Het getroffen deel van Turkije kent veel arme gebieden en er worden veel Syrische vluchtelingen opgevangen. Volgens Turkije-correspondent Mitra Nazar is er al jaren kritiek dat steden niet aardbevingsbestendig zijn. "Daar zullen we komende tijd veel over horen."
Minister van Buitenlandse Zaken Wopke Hoekstra heeft gezegd reddingswerkers naar Turkije te sturen van het Urban Search And Rescue-team (USAR). Dat bestaat onder andere uit zoek- en reddingpersoneel, verpleegkundigen, artsen en speurhondengeleiders.
In de Turkse hoofdstad Ankara is een crisiscentrum opgezet van het Rode Kruis. Vanuit daar wordt de hulporganisatie gecoördineerd. Nicole van Batenburg van het Nederlandse Rode Kruis zei vanochtend op NPO Radio 1 dat vrachtwagens met spullen en ambulances naar het rampgebied zijn gestuurd. "Het is een ramp van ontzettend grote omvang. Het Rode Kruis ondersteunt waar kan en daarbij zal ook een beroep worden gedaan op collega's in het buitenland."
Inzamelingsactie
Mustafa Ayranci, voorzitter van de Turkse Arbeidersvereniging in Nederland HTIB, meldt dat er een actie wordt opgezet onder Turkse Nederlanders om geld in te zamelen voor getroffenen van de aardbeving. "We kijken nu met andere organisaties wat we op korte termijn kunnen doen. We willen geld inzamelen zodat er daar spullen kunnen worden gekocht die nodig zijn."
