Tranen na finish Jakobsen: 'In Polen zag ik zijn kapotte gezicht, en dan vandaag...'

Het was misschien wel het spannendste moment van de zeventiende etappe van de Tour de France: de finish van Fabio Jakobsen, met alle respect voor de eindsprint tussen ritwinnaar Tadej Pogacar en geletruidrager Jonas Vingegaard.

Voor Jakobsen, topsprinter en geen vriend van de bergen, was het een strijd tegen de tijdslimiet van ruim 37 minuten. Toen de sprinter van QuickStep in zijn eentje voor de bezemwagen de eindstreep naderde, tikten de seconden van de tijdslimiet weg.

Hartstochtelijk toegejuicht door zijn ploeggenoten kwam hij uiteindelijk 16 seconden voor tijd binnen.

'Ik ga niet opgeven'

Meteen na de finish belandde Jakobsen tegen de boarding, en vervolgens zat hij uitgeteld op de grond. Gesloopt na vier loodzware Pyreneeëncols was hij niet in staat om meteen een reactie te geven.

Later op de avond lukte dat wel, bij Herman van der Zandt in De Avondetappe, waar Jakobsen - in zijn eigen woorden - "precies op tijd" verscheen. Het was inderdaad afzien, bevestigde hij, en hij zag het een paar keer niet meer zitten. "Maar ik ga sowieso niet opgeven, dus dan maar buiten tijd", was echter zijn devies.

Kijkend naar de beelden van zijn finish reageerde Jakobsen: "Ik ben de hele dag uitgewrongen en de energie is al laag, en dan moet je nog anderhalve minuut. Het is wel typerend hoe leeg ik was, hoe ik tegen de borden neerstort. Mijn benen bleven trillen. Het was absoluut het maximale wat erin zat."

Emoties bij Sénéchal

Zijn ploeggenoot Florian Sénéchal was lange tijd bij Jakobsen op de slotklim, maar moest hem toch laten gaan. In tranen vertelde de 29-jarige Fransman wat het voor hem betekende dat Jakobsen nog in koers is: "In Polen zag ik hoe zijn gezicht helemaal kapot was. En dan vandaag.... chapeau, hij geeft nooit op. Hij is mijn vriend."

Die emoties waren er niet voor niets. Sénéchal was op 5 augustus 2020 als een van de eersten bij Jakobsen, nadat zijn ploeggenoot tijdens de massasprint in Polen op huiveringwekkende wijze ten val was gekomen. Hij zag dat Jakobsen veel bloed verloor en dreigde te stikken, waarop hij het zwaargehavende hoofd van Jakobsen vasthield.

Openhartig interview

Twee maanden later vertelde Sénéchal er openhartig over in een interview met L'Équipe: "Het ergste was dat ik hem niet herkende. Ik probeerde op zijn ogen te fixeren. Ik ben getraumatiseerd door wat ik zag, zijn gezicht was volledig vernietigd. Het was alsof een granaat in zijn gezicht was ontploft."

"Toen de eerste hulp arriveerde, zeiden ze dat ik me niet mocht bewegen en dat ik Fabio zijn hoofd moest vasthouden. Het leek eindeloos te duren, al duurde het maar minuten", aldus Sénéchal, die na de traumatische gebeurtenis psychologische hulp kreeg van zijn ploeg.

Drie weken na de verschrikkelijke val zagen Sénéchal en Jakobsen elkaar weer. De Nederlander gaf de Fransman een fles wijn en een zelfgemaakt kaartje met de tekst: 'Thank you for saving my life'.

Sénéchal hielp zijn ploeggenoot twee jaar geleden met overleven, deze Tour de France helpt hij Jakobsen in de aanloop naar de massasprints én bij het overleven van de bergen.

"Ik blijf altijd bij hem en geef het maximale voor hem", vertelde Sénéchal in tranen na de finish. "Ik zei doorgaan, niet opgeven, verleg je grenzen voor je familie en je ploeggenoten. De Champs-Élysées is voor jou."

'We gaan nog één dag'

Jakobsen reageerde later op de avond op het interview met Sénéchal: "Ik zei al bij het diner tegen hem: als ze die beelden laten zien, ga ik ook weer huilen. Hij is mijn maat. Hij wilde eigenlijk bij me blijven op de klim, maar de tijd was te krap dus hij moest me laten gaan", vertelde Jakobsen.

Voor de etappe van donderdag is één ding zeker, aldus Jakobsen: "Ik geef weer niet op. Ik ben redelijk vermoeid. Maar er is een bepaald vermogen en een bepaalde snelheid op de klim die ik aan kan houden. Als ik dat morgen weer doe, dan wordt het krap, maar het moet te doen zijn. En het is nog maar één dag dus we gaan nog één dag."

Spoedcursus rekenen

Dat Jakobsen net op tijd finishte om kans te houden op een massasprint in Parijs, heeft hij misschien ook wel te danken aan Michael Mørkøv, de ervaren Deen die hem deze Tour hielp met het uitreken van de tijdslimiet tijdens bergetappes.

Zondag moest Mørkøv zelf de Tour verlaten, nadat hij te laat was binnengekomen. Die avond vertelde Jakobsen in De Avondetappe dat zijn ploeggenoot hem nog een spoedcursus rekenen zou geven. Woensdag toonde Jakobsen zich een uitstekende leerling.