Van Aert klopt Matthews en Pogacar in sprint en wint zijn tweede rit deze Tour

Wout van Aert heeft de achtste etappe van de Tour de France gewonnen. In de heuvelachtige rit van 186,3 kilometer van het Franse Dole naar het Zwitserse Lausanne was de Belg van Jumbo-Visma de snelste in de sprint van een uitgedunde groep met vooral klassementsmannen.

Na een pittig slotklimmetje klopte de Belg Michael Matthews en Tadej Pogacar in de sprint. Het is al de tweede ritzege van Van Aert deze Tour. Eerder won hij de etappe naar Calais.

Ook Pogacar zal content zijn, want hij pakte dankzij zijn derde plaats ook nog vier bonificatieseconden. Zijn voorsprong op nummer twee Jonas Vingegaard is nu 0.39

Coronaspook meldt zich in peloton

Na de euforie van de dubbele etappezege kreeg Tadej Pogacar vanochtend een flinke teleurstelling te verwerken. Ploeggenoot Vegard Stake Laengen leverde een positieve coronatest af en werd uit koers genomen.

Datzelfde gold overigens voor de Fransman Geoffrey Bouchard (AG2R). Eerder deze Tour raakte QuickStep al drie ploegleiders kwijt vanwege corona en dus zit de schrik - zeker met het oog op de verplichte testen op de rustdag van maandag - er flink in.

Dat Mattia Cattaneo namens QuickStep vervolgens de dag zou kleuren in de vlucht van de dag is misschien wel toepasselijk. De Italiaan komt namelijk uit het dorpje Alzano Lombardo in de buurt van Bergamo, een van de dorpen waar corona voor het eerst de kop opstak in Europa.

Als meer dan behoorlijk klimmer en tijdrijder was het profiel van de achtste etappe Cattaneo op het lijf geschreven, maar dat gold minder voor zijn medevluchters Fred Wright (dit jaar zevende in de Ronde van Vlaanderen) en de Vlaamse sprintaantrekker Frederik Frison.

Geel betrokken bij grote valpartij

Dat die drie de ruimte kregen had alles te maken met een grote valpartij aan het begin van de etappe. De jonge Amerikaan Kevin Vermaerke (DSM) sloeg middenin het peloton hard tegen het asfalt en moest even later opgeven.

In de mêlée duikelde ook meerdere klassementsrenners over elkaar, waaronder geletruidrager Tadej Pogacar. Ogenschijnlijk ongeschonden vervolgde de Sloveen zijn weg.

Door de chaos in het peloton liepen Cattaneo, Wright en Frison snel drie minuten uit en begonnen zo aan de vlucht van de dag. In de achtergrond likten de gevallen renners hun wonden - zo reed Maximilian Schachmann verder met flink wat schaafwonden in het gezicht - en gaf Gianni Moscon er de brui aan.

De controversiële Italiaan baarde deze Tour vooral opzien door al laatste te eindigen in de kasseienrit (normaal een van zijn specialiteiten) en te voet omhoog te gaan op La Planche des Belle Filles. Een gevolg van long covid, zo maakte zijn ploeg Astana later bekend.

Wat volgde waren een paar slaapverwekkende uren, waarbij Jumbo-Visma (voor Van Aert) en BikeExchange (voor Matthews) het gat met de vluchters nooit veel groter dan 2.00 liet worden.

Nadat de eerste twee gecategoriseerde klimmetjes waren bedwongen en de voorsprong rond de minuut schommelde, gaf Cattaneo het sein om gas te geven. Prompt reden de drie weer een minuut verder weg, maar dat kostte Frison (zoon van oud-renner en ploegleider Herman Frison) de kop.

Op 61 kilometer moest hij op een hellende weg zijn medevluchters laten gaan.

Pinot krijgt onbedoelde vuistslag

Achter de twee koplopers eiste de Franse publiekslieveling Thibaut Pinot de aandacht op en niet zoals hij dat zelf gewild had. Vlak onder de top van de Col de Pétra Félix (vierde categorie) ging Pinot knullig onderuit en in zijn ijver om terug naar voren te rijden, knalde hij pardoes op de vuist van een verzorger van een rivaliserende ploeg.

Pinot stapte even van de fiets om bij zijn positieven te komen, maar wist even later in het zog van de volgauto's vrij eenvoudig terug te keren.

Spetterende finale

Met een noodvaart reed het peloton vervolgens in dalende lijn gereden naar de slotklim naar het olympisch stadion van Lausanne en zo werd duidelijk dat de vlucht van Cattaneo en Wright tot mislukken gedoemd was.

Wright begon zowaar als eerste de slotklim (4,8 km à 4,6 procent) maar het gevecht om de ritzege werd daarachter gevoerd. En daarin sprak zowaar Mathieu van der Poel een woordje mee.

Hij bepaalde het tempo van het peloton naar de slotklim in de hoop dat zijn ploeggenoot Jasper Philipsen de klim zou overleven. Dat bleek niet het geval. Alleen Van Aert en Matthews handhaafden zich tussen de klassementsmannen en zij gingen ook sprinten om de zege. Van Aert won.