"Bedankt dat je zijn naam niet hebt genoemd", zei Mark Cavendish dinsdag na zijn derde ritzege in deze Tour de France. Nog één zege is hij verwijderd van het record van Eddy Merckx. Op papier krijgt Cavendish vandaag de kans om met 34 zeges op gelijke hoogte te komen met De Kannibaal.
In de korte rit (159,4 kilometer) tussen Saint-Paul-Trois-Châteaux en Nîmes ligt slechts één gecategoriseerde beklimming. De Côte du Belvédère de Tharaux (4,4 kilometer à 4,6 procent) is van de derde categorie en gezien de ligging halverwege de route zal dat bergje geen echte slachtoffers opleveren.
Een gespreid bedje voor de man in het groen? Niet volgens Steven de Jongh, de ervaren ploegleider van Trek-Segafredo. "Tot aan de rustdag is er elke dag een serieuze kans voor de ontsnapping", vertelde De Jongh na de rit over de Mont Ventoux, waar zijn renners Kenny Elissonde en Bauke Mollema tweede en derde werden.
"Het is een korte rit en het gaat toch wel veel op en neer. Ik denk dat ze Cavendish kwijt kunnen spelen voor de finale en dan is het de vraag of er wordt gecontroleerd."
Dan is er ook nog de wind die een rol kan spelen in de Ardèche op weg naar Nîmes, met zijn beroemde Romeinse arena, al geven de weersvoorspellingen de echte waaierliefhebbers niet veel hoop.
Spannende finales
Meestal zijn het toch de sprinters die in de Zuid-Franse stad mogen juichen. Twee jaar geleden was Caleb Ewan de beste en in 2008 won ene Mark Cavendish in Nîmes zijn vierde etappe van die Tour.
De spannendste finale in Nîmes was ongetwijfeld die van 2014. De Nieuw-Zeelandse wielrenner Jack Bauer reed destijds met Martin Elmiger bijna de hele rit op kop. Maar na een slotfase die nog spannender was dan de tv-serie 24 werd Bauer enkele meters voor de streep alsnog voorbijgesneld door het razende peloton.
Maar ja, dat verhaal is natuurlijk al heel vaak verteld. Net als dat verhaal van Abdelkader Zaaf. Of dat van oud-winnaars als Lucien Petit-Breton, André Darrigade of de 'verschrikkelijke' Aitor Gonzalez.
Nee, dan is het beste idee voor een introductiefilmpje toch echt Émile Idée, winnaar in Nîmes in 1949.
