Schelling dankt bolletjestrui aan 'sneaky plan': 'Ik riep 'gelletje' en toen hatsekee'
Aankondigen is één ding, het ook waarmaken is iets anders. Maar bij Ide Schelling viel alles vandaag op zijn plaats. Voor de start van zijn eerste Tour de France voorspelde hij al vol bravoure dat hij voor de vlucht van de dag zou gaan. Uren later stond hij op het podium te stralen in de bolletjestrui.
"Het was een droom van mij om hier te mogen starten. Voor de start had ik al kippenvel. En dan ook die bolletjestrui: mijn Tour is nu al geslaagd".
Met open vizier, steevast zonder zonnebril, rijdt de 23-jarige Hagenaar rond op de wegen. Als fietsplezier een gezicht zou hebben, dan zou het de blozende wangen van Ide Schelling zijn.
Eigenlijk stond hij niet eens op de longlist van zijn ploeg Bora-hansgrohe, maar vorige week kreeg hij toch de vraag of hij zijn koffer kon pakken. En bij zijn debuut kleurde hij meteen de koers en paste bovendien een oude wielertruc toe om de felbegeerde bollentrui naar zich toe te trekken.
"Het was niet de bedoeling om zo lang solo te rijden vandaag. Eigenlijk zou ik vooral meegaan in de ontsnapping, zodat de mannen niet te hard zouden hoeven werken voor Peter Sagan. Maar toen ik er eenmaal zat wilde ik ook wel voor die bergtrui gaan."
Danny van Poppel
Het eerste bergsprintje van de kopgroep werd een prooi voor Danny van Poppel, daarna werd Schelling geklopt door Anthony Perez. "Bij die sprintjes zag ik dat er een of twee sterker waren. En dus dacht ik: hè, hoe gaan we dat oplossen? Nou, ik heb altijd wel een of twee sneaky plannetjes achter de hand."
Op de Côte de Stang Ar Garront, een bergje van vierde categorie, liet hij zich even afzakken naar de ploegleiderswagen om zijn concurrenten zand in de oog te strooien. Het verschafte hem een aanloop om vanuit de rug van de andere koplopers weg te poefen.
Anthony Perez, op dat moment de best geplaatste voor de eerste bolletjestrui had het nakijken. "Ik riep: 'gelletje, gelletje'", vertelt Schelling met een brede glimlach. "Die gasten dachten dat ik even naar de auto ging. En toen: hatsekee!'
Schelling pakte het ene puntje op de top, maar wist dat nog een punt noodzakelijk was om de eerste bergtrui te pakken. En dus trok Schelling door. Terwijl zijn medevluchters werden teruggepakt door het peloton reed Schelling gewoon 2.30 minuut weg van het peloton.
"Ik had zo'n groot gat, dat ik vanuit de auto hoorde: 'Ide, rijd maar door. Het is 35 (kilometer) tot de volgende'. Dus dat heb ik gedaan en het ging erg lekker. Ik heb echt genoten."
Even later, op de top van de Côte de Saint-Rivoal (vierde categorie) verzekerde hij zich van de bergtrui en deed zich zelfs het onwaarschijnlijke feit voor dat Schelling in alle klassementen in de Tour aan de leiding ging.
Op het podium na afloop pronkte hij met de bergtrui en de prijs van de strijdlust. En ook zijn ploeg zal tevreden zijn, want dankzij alle bonussen onderweg verdiende Schelling ruim 4.000 euro voor de ploegkas.
Geen toptalent
Niet slecht voor een renner, die pas laat doorbrak. Als junior stond Schelling niet bekend als een toptalent, maar kreeg via de opleidingsploeg SEG een kans bij het Duitse Bora-hansgrohe.
Daar liet hij zich vorig jaar al van zijn beste kant zien in de Vuelta, waar hij op de flanken van de Alto de Covatilla brutaal het tempo bepaalde van de groep met favorieten.
Dit voorjaar trok hij die lijn moeiteloos door. In de Brabantse Pijl poefte hij even naar de kopgroep met mannen als Wout van Aert en Tom Pidcock toe en werd uiteindelijk vierde.
Vier dagen later liet hij zich in de Amstel Gold Race zien aan het grote publiek door in volle finale in de aanval te gaan en in volle inspanning nog vrolijk te zwaaien naar bekenden langs de kant.
En begin juni pakte hij zijn eerste profzege in de GP Aargau, door grote namen als Rui Costa en Esteban Chaves te verslaan.
Plezier staat voorop bij Idefixie
Bij Schelling staat het plezier altijd voorop, maar zijn succes op de weg heeft ook een prijs. Zo heeft hij het rijden van Red Hook-criteriums, spectaculaire wedstrijden in verschillende stadscentra op fietsen zonder versnellingen (zogenaamde fixies), op een laag pitje moeten zetten.
Racen op zijn fixie mag hij niet meer, maar toeren op zijn eigenhandig 'gepimpte' fixie doet hij nog altijd graag.
Tien jaar na Johnny Hoogerland, ook zo'n rasaanvaller, draagt een Nederlander weer de bolletjestrui in de Tour de France. De Zeeuwse Leeuw kreeg die trui trouwens op de dag dat hij door een auto van de organisatie in het prikkeldraad was gereden.
Laten we hopen dat dat Schelling bespaard blijft. Want dan gaan we nog veel plezier aan hem beleven. Of, zoals Schelling het zegt: "Ik had dit echt niet durven dromen. Ongelooflijk vet!"
