In een klap moesten 1000 mensen dringend naar een van de ziekenhuizen in Beiroet. Nu nog verkeren 120 gewonden in kritische toestand. De operatiekamers kunnen de druk niet aan.
Door de ontploffing in de haven van de Libanese hoofdstad raakte de medische noodhulp compleet overdonderd. Op een ramp van dat formaat is geen stad voorbereid, maar Beiroet was al extra kwetsbaar. In het afgelopen halfjaar is er in Libanon herhaaldelijk gewaarschuwd voor tekorten aan medicijnen en apparatuur vanwege geldgebrek.
Tot overmaat van ramp zijn minstens vijf ziekenhuizen, grote hoeveelheden medische benodigdheden en verschillende opslagplaatsen voor medische apparatuur zwaar beschadigd geraakt door de explosie.
De 20-jarige Chadi Haddad speelde vandaag piano voor medewerkers in een zwaar getroffen ziekenhuis in Beiroet:
Het ziekenhuis Hôtel-Dieu de France in Beiroet is een van de plekken waar de ellende zich afspeelt. Daar zijn honderden gewonden behandeld, maar het limiet werd al op de dag van de ontploffing bereikt. Er konden geen slachtoffers meer bij.
De artsen daar vertelden verslaggevers over de tientallen gewonden die ze niet konden helpen, onder andere wegens interne bloedingen. De ziekenhuizen deden vrijwel meteen na de ramp een dringend beroep om bloed te geven voor transfusies, want de voorraad raakte op.
'Enorm probleem'
De gezondheidszorg was in Libanon al voor deze ramp ernstig verzwakt, maar is nu een enorm probleem, verklaarde de Wereldgezondheidsorganisatie vandaag. Volgens de WHO zijn door directe schade van de ontploffing in de haven 500 ziekenhuisbedden verloren gegaan. Daarnaast zijn duizenden mondkapjes en andere beschermingsmiddelen tegen het coronavirus vernietigd.
De medische ramp die zich nu voltrekt, werd maanden geleden al voorspeld. In november vorig jaar waarschuwden artsen dat een gebrek aan medische middelen als gevolg van de financiële crisis uiteindelijk patiënten fataal zou worden.
Achterstallige betalingen aan ziekenhuizen waren al de miljard euro gepasseerd, waardoor de medische staf geen salarissen kon krijgen en chirurgische spullen niet meer voorradig waren. "Dat wordt een heel gevaarlijke situatie," zei toenmalig minister van Volksgezondheid Jamil Jabak tegen de Libanese krant Daily Star.
Bloedzakken waren een van de ontbrekende items, vertelde een importeur van medische apparatuur aan Human Rights Watch. "Weet u wat het betekent om geen bloedzakken te hebben?" vroeg zij. "Wat moeten we doen? Bloed toedienen vanuit een waterfles?"
De noodlijdende medische zorg kreeg wel enige hulp in het voorjaar, toen de Wereldbank 40 miljoen dollar aan het Libanese ministerie van volksgezondheid uitkeerde. Maar dat was bedoeld om de aanpak van het coronavirus te versterken en in het grote geheel toch maar een druppel op een gloeiende plaat.
