President Trump erkende het zelf in zijn persconferentie van afgelopen nacht: er vallen disproportioneel veel coronadoden in de zwarte gemeenschap in de Verenigde Staten.
Zo is bijvoorbeeld slechts 30 procent van de bevolking van Chicago Afro-Amerikaans, maar is 70 procent van de dodelijke slachtoffers zwart. Vergelijkbare verhoudingen worden gemeld in de steden Milwaukee, New Orleans en Detroit, maar ook op het platteland in het zuiden van Amerika.
Het coronavirus discrimineert niet. Het kiest geen partij of huidskleur, maar de effecten van een besmetting treffen de zwarte bevolking wel harder.
Gary Harrell uit Louisiana verloor tien zwarte vrienden en familieleden als gevolg van het coronavirus. "Het kwam nooit in me op dat het geen diverse groep mensen was", zegt hij:
Dat relatief veel zwarte Amerikanen slachtoffer worden heeft meerdere oorzaken. Ten eerste is er grote inkomensonzekerheid en armoede. Veel zwarte inwoners van steden leven in slechtere woonomstandigheden dan witte stedelingen. Hun huizen zijn vaak slechter, de bewoners moeten vaak met het drukke openbaar vervoer naar hun werk en er zijn in hun wijken vaak geen goede voorzieningen als supermarkten met gezond voedsel.
Essentieel beroep
Gevolg is dat het aantal zwarte mensen met obesitas, stress en hoge bloeddruk, leveraandoeningen en astma ook hoger is dan het landelijk gemiddelde. En dat zijn de mensen die juist extra kwetsbaar zijn voor de gevolgen van een besmetting, met lagere kansen op genezing.
Degene die een baan heeft, heeft vaak een zogenoemd essentieel beroep. Dat zijn de banen die in deze crisistijd nog gewoon worden uitgevoerd en niet thuis kunnen worden gedaan. Denk aan de supermarktmedewerkers, pakketbezorgers, ziekenhuispersoneel en taxichauffeurs. Ze moeten blijven werken om hun baan te behouden en maken daardoor grotere kans op besmetting.
Daar komt bij dat delen van de zwarte bevolking geen ziektekostenverzekering hebben, omdat die in de VS gekoppeld is aan een baan. Wie zijn baan verliest, verliest ook zijn zorgverzekering.
Het gevolg daarvan is weer dat mensen zonder baan en zorgverzekering niet naar het ziekenhuis durven als ze zich ziek voelen, uit angst dat ze de zorg niet kunnen betalen. Hierdoor is de kans aanwezig dat ze zonder dat ze dat willen anderen besmetten.
Uit de zwarte gemeenschap klinkt het steeds luider dat zwarte patiënten in deze tijd van krapte in de ziekenhuizen niet gelijk behandeld worden. Artsen zouden de klachten over pijn op de borst en kortademigheid niet serieus nemen. Hierdoor zouden er onnodig meer doden vallen onder de zwarte bevolking.
Het coronavirus laat ook zo een raciaal spoor na dat te herleiden is tot de eeuwenoude breuklijn tussen zwart en wit Amerika.