"Ik verwacht dat als ik een stap op de gang zet, ik een flinke uitbrander krijg", vertelt Selena Piek. "We worden in de gaten gehouden door een heel leger camera's."
De 29-jarige badmintonster zit sinds haar aankomst vorige week maandag zo goed als opgesloten op haar hotelkamer in Bangkok. Maar ze neemt de Thaise 'Big Brother' graag voor lief, want ze kan eindelijk weer doen waar ze zo naar verlangd heeft: wedstrijden spelen.
De Thailand Open is het eerste grote badmintontoernooi weer sinds de uitbraak van het coronavirus. Maar de pandemie is nog lang niet beteugeld en dat is te merken aan alle maatregelen die er rond het evenement van kracht zijn. "Het is echt een militaire operatie", aldus de dubbelspecialiste. "In Nederland nemen we corona serieus, maar hier is het echt 'next level'."
Piek onderging na aankomst een eerste coronatest en moest vervolgens tot woensdag in quarantaine op haar hotelkamer. "Toen mochten we er eindelijk uit om te trainen en in dat ritme zitten we nu nog steeds. Ik mag er twee keer per dag even uit om naar de hal te gaan en daar een uurtje te trainen. En dan weer terug."
300 meter met de bus
Hoewel de Blaricumse anders gewend is, maakt ze gretig gebruik van die trainingsgelegenheid. "Normaal gesproken neem ik iets meer rust in de aanloop naar een toernooi. Maar nu heb ik zoiets van: ik ga naar die hal, een beetje lopen stretchen en m'n netshot oefenen. Om maar gewoon uit mijn kamer te zijn en mensen te zien."
De hal is 300 meter verderop, maar alle spelers worden geacht, nadat ze per telefoon zijn opgeroepen, de bus te pakken. Bij het betreden van de speellocatie - en ook weer bij terugkomst in het hotel - wordt de lichaamstemperatuur gemeten, terwijl in de hal schoonmakers constant in de weer zijn. De spelers worden bovendien om de drie dagen getest.
Zo reikhalzend als ze uitkijkt naar die spaarzame uitjes, zo weinig enthousiast is Piek over het eten dat ze voorgeschoteld krijgt. "Drie keer per dag staat er een bakkie eten voor mijn deur. Soms is het koud, want het kan zijn dat ik naar de training geweest ben en dan ligt het er al twee uur. Dat is dus niet echt ideaal."
Droge kip
"De eerste paar dagen zat ik op het westerse menu en kreeg ik alleen maar gore aardappels. Dat was echt niet te... Ik heb dat kunnen omruilen naar het Aziatische menu. Maar ja, dat is heel veel rijst en droge kip. Ik heb werkelijk nog geen groente gezien. Vanochtend kregen we een zalmpje, maar het kan ook zijn dat ik fried rice met chicken eet als ontbijt, want dat is heel normaal hier."
De amper van haar stuk te krijgen Piek kan er eigenlijk wel om lachen. Ze is wel wat gewend van eerdere Aziatische trips. Bovendien had ze haar voorzorgsmaatregelen genomen. "Ik heb inderdaad veel eten van thuis meegenomen. Een kilo havermout, rijstwafels, een pot jam, appels, proteïnepoeder, bouillonblokjes, noedels. En ik heb ook waterkoker mee."
Het is dus ietwat behelpen geblazen, maar twijfels om naar Bangkok af te reizen heeft Piek niet gehad. "Nee, geen moment. Het is het eerste grote toernooi sinds corona en onze olympische kwalificatieperiode begint over anderhalve maand. Dan gaan de punten weer meetellen voor plaatsing voor de Spelen." Want dat is natuurlijk het grote doel: na 2016 een tweede olympische deelname.
"En weet je, misschien gaat dit wel het nieuwe normaal zijn en moet ik dit voor élk toernooi gaan doen. Dan ben ik liever goed voorbereid en weet ik wat mij te wachten staat. En misschien denk ik na deze trip: ik had dit of dat beter kunnen doen. En het is ook wel weer een heel interessante ervaring. Wie kan nou zeggen dat-ie dit meemaakt?"
Competitie gemist
Er staan in Bangkok twee toernooien op het programma, die vlak achterelkaar afgewerkt gaan worden. Piek staat te popelen. "Ik was wel een klein beetje klaar met alleen maar trainen en steeds dezelfde gezichten tegenover me. En competitie heb ik heel erg gemist. Ik kan niet wachten om mij weer te meten met de wereldtop. Kijken waar we staan. Ik ben vooral benieuwd naar de Aziaten."
Met 'we' doelt ze op Robin Tabeling, haar partner in het gemengd dubbel. Cheryl Seinen, haar metgezel in het damesdubbel, heeft de reis naar Azië niet gemaakt. Tabeling ziet ze overigens alleen in de hal in levende lijve. Verder slechts via facetime. "Op die manier kunnen we toch samen eten", vertelt Piek lachend over het online tafelen.
Met beide dubbels ligt Piek op koers om zich komende zomer in Tokio te mogen melden. "We moeten bij de beste dertien van de wereld staan. Als de kwalificatieperiode nu zou stoppen, sta ik er in beide onderdelen in. Maar er moeten nog toernooien worden ingehaald. Al vraag ik mij af of dat kan en of dat een eerlijke strijd zal zijn, met alle inreisverboden en wie er wel of niet wordt ingeënt."
