'Zonder Van Barneveld zou darts niet zijn wat het nu is'
Na een dramatische eerste ronde op het WK darts kwam er dit weekend een einde aan de carrière van Raymond van Barneveld. Hij draaide zo'n 25 jaar mee in de wereldtop en kroonde zich in die periode vijf keer tot wereldkampioen.
Vier van de vijf tegenstanders in zijn gewonnen WK-finales kijken terug op het tijdperk-Barney.
Richie Burnett, won én verloor een WK-finale van Van Barneveld
"Raymond was een speciale, onvoorspelbare speler. Je dacht hem soms te hebben en dan ontsnapte hij toch. Of je dreigde te gaan verliezen, maar ineens was hij toch te pakken. Van Barneveld kon met twee beurten, zes darts, een leg of zelfs een wedstrijd omdraaien."
"Ik had hem al zien spelen voordat ik hem trof in de finale van 1995. Het was een hele moeilijke wedstrijd. Maar op dat moment was ik de beste en dus won ik. In 1998 keek iedereen anders naar hem. Het was geen verrassing meer dat hij in de finale stond. Raymond was altijd super, je moest je beste darts spelen om van hem te winnen. Hij brak mijn hart dat jaar door me te verslaan in de finale."
"Ik heb hem altijd geadoreerd en ik ben trots op de twee finales die ik tegen hem heb gespeeld. Een legende in Nederland en daarbuiten. Hij was altijd respectvol naar mij toe en ik wens hem een gelukkig pensioen. Hij stopt, maar ik maak volgend jaar mijn comeback na een elleboogblessure. Van Raymond zal ik dan in ieder geval geen last meer hebben haha!"
Ritchie Davies, verloor de WK-finale van 2003
"Ik herinner me Raymond als een prima kerel en heb veel met hem gelachen. 'Barney' was gewoon een ontzettend goede speler. Hij was altijd een gentleman, een echte prof. Aan het bord was hij altijd bloedserieus. Benaderde het echt als werk. Maar buiten de wedstrijden om was hij vriendelijk en altijd in voor een praatje."
"De finale van 2003 was echt genieten. Ik verloor wel, maar het was de grootste wedstrijd uit mijn carrière. Dat toernooi was ongelofelijk voor mij. Ik versloeg wereldtoppers Tony David en Gary Anderson op weg naar de finale. Ik dacht dat ik ook een goede kans maakte tegen Raymond. Maar hij was simpelweg te goed."
"Het darts gaat een hele goede speler missen. Hij bracht altijd zijn 'Barney Army' mee en was een echt karakter van de sport. Een legende. Het is geweldig wat Michael van Gerwen tegenwoordig doet, maar hij heeft nog niet bereikt wat Raymond heeft gedaan. Phil Taylor is de grootste aller tijden, voor mij zit Barney daar net onder."
Martin Adams, verloor de WK-finale van 2005 van Van Barneveld
"In zijn beginjaren was Raymond al goed en hij werd alleen maar beter. Hij had zo veel talent en daarnaast was hij in die tijd altijd vol zelfvertrouwen. Hij kon iedere wedstrijd winnen en zo speelde hij ook. Daar imponeerde hij zijn tegenstanders mee. In de jaren '90 was hij volgens mij ook beter dan Phil Taylor."
"Wij hadden ontzettend veel lol in het circuit, tegenwoordig is het lang zo leuk niet meer. Het is nu 'serious business'. Ik heb hem na zijn overstap naar de PDC (de concurrerende bond van de BDO, die Adams altijd trouw is gebleven, red.) niet meer gevolgd. Zonder in details te treden, maar hij is niet eerlijk tegen mij geweest in die tijd. Dus daarna interesseerde zijn carrière me niet meer."
"Hij heeft Nederland wel op de kaart gezet in de dartwereld. Het was het eerste land buiten Engeland waar het darts echt groot werd. Zonder hem zou darts niet zijn wat het nu is. 'Barney' zal daarom voor altijd herinnerd worden. Toekomstige Nederlandse darters willen winnen wat hij heeft gewonnen. De naam Van Barneveld leeft voor altijd voort."
Phil Taylor, verloor de WK-finale van 2007 van 'Barney' (bron: Livedarts)
"De overstap van Raymond van de BDO naar de PDC in 2006 is het beste wat de PDC is overkomen. Het was briljant. Ik heb genoten van de tijd dat wij de nummer één en twee van de wereldranglijst waren. Dan stonden we vaak tegenover elkaar in de finales."
"Ik vond de rivaliteit tussen ons geweldig. Zelfs tijdens demonstratietoernooien voelde ik het. Het is vooral omdat hij nooit opgeeft. En als je tegen zo iemand speelt, dan wil je hem nóg liever verslaan."
"In de finale van 2007 heb ik twee dingen verkeerd gedaan. Ik begon de wedstrijd in een oranje shirt, een beetje om hem te stangen. Dat lukte, want ik kwam 3-0 in sets voor. Raymond kwam terug tot 3-2, maar ik stond nog steeds voor. Toen heb ik mijn oranje shirt omgeruild voor een witte en daarna ging het mis."
"Maar ik verloor het vooral toen we moesten 'bullen' om te bepalen wie de laatste leg mocht beginnen. Ik ging eerst en gooide onderin de single bull. Raymond zei dat ik mijn pijl erin moest laten, ging staan en legde hem er precies op, zo in de roos. Daardoor mocht hij de beslissende leg beginnen. Hij begon vervolgens de leg met een score van 100 punten en ik met 180. Ik dacht dat ik 'm nog kon pakken, maar toen antwoordde hij met 180."
"De sport heeft wel echt wat verloren. Ik ben er al even niet meer en nu is Raymond ook weg. Zo'n rivaliteit als die wij hadden, is er nu niet. En het gaat nog wel even duren om zoiets weer terug te krijgen."
