De bommelding van 1984 in Ahoy: knikkende knieën en een tegoedbon

• Franklin Stoker

  redacteur NOS Sport

1984 Lendl/Connors. Het blijft elk jaar een opvallende verschijning op de ovale led-boarding in sportpaleis Ahoy waar alle oud-winnaars van het ABN Amro-tennistoernooi een plek krijgen. Het is "een rotherinnering" aan een finale die nooit zou worden voltooid.

Zevenduizend toeschouwers kijken op zondagmiddag 18 maart 1984 in een uitverkocht stadion naar de eindstrijd van het (toen nog) ABN-tennistoernooi tussen Ivan Lendl en Jimmy Connors. Terwijl de voormalig Tsjechoslowaak gehakt maakt van de Amerikaan, wordt er in de kantoren van het sportpaleis nerveus gediscussieerd.

Engelssprekende man

Er zijn voor de start van de finale twee telefoontjes binnengekomen, waarin een Engelssprekende man meldt dat er om 14.00 uur een bom in het sportpaleis zal ontploffen. De persoon doet zich voor als een sympathisant van een antikapitalistische beweging.

De organisatie, met Wim Buitendijk als kersverse directeur, neemt het dreigement zeer serieus en besluit om 13.45 uur het stadion te ontruimen. 'Geen paniek, verlaat direkt, kalm maar snel, de zaal, politie', verschijnt er op het matrixbord van Ahoy.

Lendl staat met 6-0, 1-0 voor als hij en Connors aan de kant door de hoofdscheidsrechter worden geïnformeerd.

"Ik zat precies achter Lendl en Connors toen ze werden geïnformeerd dat ze meteen de baan moesten verlaten vanwege een bomb scare. Ze schrokken en liepen snel de baan af", vertelt fotograaf Henk Koster, die al 45 jaar op het toernooi actief is. "Het is voor het toernooi een rotherinnering."

Gedisciplineerd

Koster maakt snel nog een foto van het matrixbord en haast zich vervolgens ook naar buiten. "Iedereen liep gedisciplineerd naar buiten, het verliep rustig. Ik zag dat er flink wat mensen op straat stonden, maar er was geen paniek. Men stond buiten te kletsen en wachtte af wat er ging gebeuren."

Koster besluit vervolgens om "met knikkende knieën" Ahoy weer te betreden. "Er liepen binnen allemaal veiligheidsmensen met honden en daar ben ik foto's van gaan maken", vertelt hij.

"We kennen allemaal de beelden van de bloembakken die worden doorzocht. Ik was wel bang, maar ik hield er ook rekening mee dat het loos alarm kon zijn. Het was namelijk een tijd waarin er veel bommeldingen waren."

Het publiek mag uiteindelijk een half uur later weer naar binnen. Maar waar zijn Lendl en Connors? Beide finalisten zijn in hun tenniskleding naar het Hilton Hotel gebracht en hebben intensief telefonisch contact met directeur Buitendijk.

Van slag

De toernooidirecteur hoopt de twee weer naar het sportpaleis te krijgen. Connors wil wel, maar Lendl heeft er geen trek meer in. Hij is van slag. De tennisser heeft een aantal weken geleden iets vergelijkbaars meegemaakt in een hotel in Sydney.

Buitendijk stelt dan voor om de finale naar maandagavond te verschuiven, maar ook dat is geen optie. Lendl heeft contractuele verplichtingen in New York.

Dan verzoent iedereen zich met het plan dat Lendl en Connors vlak voor de start van Wimbledon een dag naar Rotterdam terugkomen om dan om de hoofdprijs te spelen. Ze krijgen het prijzengeld tot en met de halve finale (ieder 25.000 dollar) in ieder geval mee naar huis.

Drieënhalf uur na het verlaten van de tennisbaan in Ahoy verlaten de twee legendarische tennissers Rotterdam vanaf vliegveld Zestienhoven, naar verluidt nog steeds in tenniskleding.

Lendl: 'Pech voor mij'

"Ik had pech, want ik speelde behoorlijk goed in die wedstrijd", zou Lendl jaren later over de afgebroken finale vertellen. "Het was niet fijn. Ook al wist je dat er waarschijnlijk niets zou gebeuren, er moesten wel voorzorgsmaatregelen worden genomen."

Een maand na het breed uitgemeten incident, waar zelfs de New York Times een artikel aan besteedt, besluiten de internationale tennisbazen dat de finale toch niet wordt overgespeeld.

De toernooiorganisatie geeft de gedupeerde toeschouwers vervolgens een goedmakertje: een tegoedbon van vijftien gulden. Van de antikapitalistische beweging is nooit meer wat vernomen.