Federer pakt zijn 1000ste overwinning
Roger Federer heeft het ATP-toernooi in Brisbane gewonnen. In de finale was hij met 6-4, 6-7 (2) en 6-4 te sterk voor de Canadees Milos Raonic. Het is de duizendste overwinning van Federer in zijn carrière.
Federer kwam in de tweede set op 2-0 en de deur naar de titel stond toen wijd open. Maar Raonic pakte drie games op rij en raakte ook in de tiebreak niet van slag toen Federer op 2-0 kwam. In de laatste set leverde een break in de tiende game Federer dan toch de overwinning en mijlpaal op.
Met die duizendste zege als proftennisser heeft Federer een nieuw hoogtepunt bereikt in zijn toch al indrukwekkende carrière. Weliswaar geen record, maar wel een zeldzaamheid. Alleen Jimmy Connors en Ivan Lendl gingen de 33-jarige Zwitser voor, terwijl nummer vier in de reeks zich voorlopig nog niet aandient.
Zijn onmiskenbare talenten ten spijt, startte Federer zijn profloopbaan met een nederlaag. In het Zwitserse Gstaad, waar de toernooidirecteur hem verraste met een wildcard na zijn juniorentitel op Wimbledon, kon de pas 16-jarige tennisser al na één potje weer inrukken. De Argentijn Lucas Arnold Kerr was hem begin juli 1998 met 6-4, 6-4 de baas.
Meeste zeges sinds invoering proftennis in 1968 (ATP- en grandslamtoernooien)
1. | Jimmy Connors | 1.253 |
2. | Ivan Lendl | 1.071 |
3. | Roger Federer* | 1.000 |
4. | Guillermo Vilas | 929 |
5. | John McEnroe | 875 |
6. | Andre Agassi | 870 |
7. | Stefan Edberg | 801 |
8. | Ilie Nastase | 779 |
9. | Pete Sampras | 762 |
10. | Boris Becker | 713 |
11. | Rafael Nadal* | 706 |
* nog actieve speler |
Ruim twee maanden later begon de teller alsnog te lopen. De qualifier, zeventien jaar inmiddels, won in Toulouse in de eerste ronde met 6-2, 6-2 van de Fransman Guillaume Raoux, de toenmalige nummer 45 van de wereld. "Mijn tegenstander kwam net terug van een Davis Cup-wedstrijd. Hij was gewoon nog moe", zou Federer dat eerste succesje jaren later bagatelliseren.
Daarmee deed hij zichzelf echter schromelijk tekort, want een ronde later sloeg hij ook de Australiër Richard Fromberg naar huis. Latere toernooiwinnaar Jan Siemerink, destijds twintigste op de wereldranglijst, moest eraan te pas komen om de dadendrang van de jongeling te beteugelen.
"De eerste vraag die ik kreeg, was wat ik met mijn eerste prijzengeld ging doen", herinnerde Federer zich in 2004, kort na zijn vijfhonderdste overwinning. "Op een Zwitserse bank zetten, heb ik toen geantwoord." Het was bepaald niet het laatste zakcentje dat hij kon laten bijschrijven. Zijn prijzengeld nadert inmiddels de 90.000.000 dollar.
Na twee verloren finales in 2000 greep Federer in 2001 zijn eerste ATP-titel. Hij sloot het toernooi in Milaan af met een winstpartij op de Fransman Julien Boutter.
Dat jaar won hij ook zijn eerste potjes op Wimbledon, waar hij voor de derde keer op het appel verscheen. De Zwitser schreef zelfs geschiedenis door in de vierde ronde een verbeten strijd uit te vechten met titelhouder Pete Sampras, de Amerikaan die in de acht jaar ervoor alleen in 1996 niet als toernooiwinnaar huiswaarts keerde.
De 19-jarige Federer maakte met 7-6 (7), 5-7, 6-4, 6-7 (2), 7-5 niet alleen een eind aan de zegereeks van 31 partijen van de Amerikaan op het Londense gras, de wedstrijd markeerde ook het einde van het tijdperk-Sampras op Wimbledon.
De eerste van zeventien
De volgende Wimbledon-bokaal droeg de naam van de Zwitser zelf, in 2003. Nooit was hij op een grandslamtoernooi voorbij de kwartfinales gekomen, maar dat jaar stoomde hij onverdroten door tot de finale. Daarin ontnam hij in drie sets, met slechts negen onnodige fouten, tegenstander Mark Philippoussis elke illusie: 7-6 (5), 6-2, 7-6 (3).
Na die indrukwekkende tennisdemonstratie sprak de nieuwe titelhouder vol ongeloof: "Een eerste grandslam winnen op uitgerekend Wimbledon..." Om eraan te voegen: "En hopelijk is het niet mijn laatste."
The rest is history. Federer toonde zich in 2012 voor de zevende keer de sterkste op Wimbledon, waarmee hij zijn verzameling grandslamtitels op zeventien bracht, een record.
Tot zijn vreugde staat ook Roland Garros in dat rijtje, hoewel het Franse gravel hem vooralsnog vooral frustraties bezorgde. In 2009 profiteerde de Zwitser echter optimaal van de voortijdige eliminatie van kwelgeest en toen nog viervoudig - maar inmiddels al negenvoudig - toernooiwinnaar Rafael Nadal.
Al ging het bijna nog mis in de halve finale tegen Juan Martín del Potro, maar de Argentijn verzuimde na een 2-1 voorsprong in sets door te drukken. In de eindstrijd rekende Federer vervolgens eenvoudig af met de Nadal-killer Robin Söderling.
Van zijn duizend winstpartijen boekte Federer er 23 in Rotterdam, een reeks die begon bij zijn debuut in 1999. Twee keer (2005 en 2012) bracht hij het toernooi in Ahoy op zijn naam.