"Ik móest een rok aan"

"Ik móest een rok aan, pas dan kreeg ik rust in mijn lijf." Angela van Bebber, toen nog Louis, was zeven jaar toen ze stiekem de rokken van haar moeder leende. Het waren de jaren vijftig van de vorige eeuw. "Een totaal ander tijdperk qua acceptatie", zegt Angela. De eerste gevoelens waren er al vroeg, maar Angela zou nog zeker vijftig jaar "de kast inkruipen" voordat ze zich bij het genderteam van de VU aanmeldde.

Vanaf 2001 gaf ze langzaam aan verdere uiting aan haar innerlijke strijd. De omgeving reageerde positief. In 2004 begon ze met hormoontherapie en in 2006 volgde een geslachtsoperatie. De geboorte-akte gaf tot die tijd nog het mannelijke geslacht aan. Ze moest zich laten steriliseren, een geslachtsoperatie ondergaan én 800 euro betalen voor een "ja" van de rechter, om het geslacht op haar paspoort aan te laten passen.

Vanaf vandaag is een verklaring van een deskundige voldoende voor transgenders die het geslacht willen laten veranderen in hun paspoort. Angela is blij met de wetswijziging. "Financieel had het mij een slok op een borrel gescheeld, maar het gaat natuurlijk met name om de stap naar volledige acceptatie."

Verdraagzaamheid

Angela verwacht niet dat de wetswijziging zal leiden tot problemen bij de internationale poorten. "Het heeft alles te maken met hoe je er zelf in staat en wat je zelf uitstraalt. Er zullen altijd mensen zijn, nationaal en internationaal, die er moeite mee hebben."

Angela spreekt op scholen over het thema verdraagzaamheid. Van tevoren is bij de leerlingen niet bekend wat haar achtergrond is.. Die bijeenkomsten leidt ze in door te vragen naar de eigen ervaringen van leerlingen met het thema. Vervolgens laat ze een foto zien van Louis en Angela en legt ze uit dat ze eerst Louis was. Leerlingen mogen daar op reageren. "Alles mag gezegd worden. De weg naar verdraagzaamheid is blijven praten en zichtbaar maken."