Plaatje 1990: Andrés Escobar

De Rose Bowl in Los Angeles is op 22 juni 1994 het toneel van het groepsduel tussen de Verenigde Staten en Colombia. Na een voorzet van de Amerikaan John Harkes tikt de Colombiaanse verdediger Andrés Escobar de bal met een ongelukkige sliding achter zijn eigen doelman Óscar Córdoba. Een treffer met grote gevolgen.

De teleurstelling is enorm. Colombia, met spelers als Faustino Asprilla, Freddy Rincón en Carlos Valderama als outsider aan het WK begonnen, blijft met twee nederlagen achter in de groepsfase. Escobar, die in 1990 wel de laatste zestien haalde met de nationale ploeg, schrijft na de uitschakeling een column in de Colombiaanse krant El Tiempo. Hij eindigt met: "Tot snel, want het leven eindigt hier niet."

Neergeschoten

De 27-jarige verdediger van Atlético Nacional voegt de daad bij het woord en mengt zich in het nachtleven van Medellín. Die avond wordt hij door enkele mannen fijntjes herinnerd aan zijn eigen doelpunt. Daar blijft het niet bij. Hij wordt uitgescholden en uiteindelijk zelfs neergeschoten. De 58-voudig international overlijdt later in het ziekenhuis.

De dader, Humberto Muñoz Castro, wordt snel opgepakt. Hij blijkt bodyguard te zijn bij een Colombiaans drugskartel en bovendien chauffeur van een crimineel die veel geld had vergokt door de uitschakeling van het nationale elftal. Onduidelijk blijft echter of de moord inderdaad te maken heeft met de onderwereld en of dat de dader in opdracht handelde.

"Geplande moord"

De vader van Escobar, die in 2008 overleed, kent geen twijfel. "Het was geen incident zoals er wel meer plaatsvinden op straat", zegt Dario Escobar. "Het was een vooraf geplande moord. Het moeten compleet gestoorde mensen zijn geweest, die zo zijn geworden door de bandeloze sociale situatie in ons land. Door het ontbreken van ook maar enige normen en waarden."

"Colombia is zo ontzettend ziek dat een groots man, zowel op sportief als op menselijk vlak, een menselijke fout noodlottig is geworden. Waarom? Daar is geen antwoord op te geven."

Duizenden Colombianen, onder wie president Cesar Gaviria, bewijzen de voetballer bij zijn begrafenis de laatste eer. De moordenaar wordt tot 43 jaar cel veroordeeld, maar komt in 2005 wegens goed gedrag vervroegd vrij.