Ernests Gulbis, a Let please...

Door NOS-commentator Mark Brasser

Het gaat te ver om hem het 'enfant terrible' van het hedendaagse tennis te noemen, maar dat niet iedereen gecharmeerd is van Ernests Gulbis, is duidelijk. De Let verraste in de vierde ronde met een overwinning op Roger Federer. Maar daar was het publiek op het centre court allesbehalve blij mee.

Want buiten dat Federer de lieveling is van het Franse publiek, haalde Gulbis weer een paar fratsen uit die illustratief zijn voor z'n carrière. Hij brak een racket in tweeën en liet zich behandelen aan zijn rug om de eerste drie ballen na die behandeling snoeihard langs de verbouwereerde Federer te slaan. Was hij wel geblesseerd of speelde hij toneel?

Cultureel gezin

Ernests Gulbis werd 25 jaar geleden geboren in Riga, de hoofdstad van de Baltische staat Letland. Hij is vernoemd naar Ernest Hemingway, de Amerikaanse schrijver, en groeide op in een gefortuneerd, sportief, cultureel gezin. Vader Gulbis is een zakenman en een van de rijkste mensen van het land, terwijl z'n moeder haar geld verdient als actrice in het theater. Opa Gulbis was basketballer en werd met Riga ooit clubkampioen van Europa.

In tegenstelling tot z'n ouders en z'n opa had Gulbis jarenlang een broertje dood aan trainen en discipline. Hij deed maar wat. Maar als je hem vroeg wat zijn ambities waren, zei hij zonder een spier te verrekken: "Nummer één van de wereld worden."

In dat opzicht lijkt Gulbis veel op de Rus Marat Safin, ook een speler die veel meer uit z'n carrière had kunnen halen als hij voor z'n sport had geleefd. Ook Safin zag in zichzelf een nummer één van de wereld, maar echt voor z'n sport leven, nee, dat deed hij niet.

Anekdotes

Het internet staat vol met anekdotes over Gulbis. Er is zelfs een toptien van opvallende uitspraken van hem. Zo zei hij tijdens het ABN Amro-toernooi een keer dat hij het mooi vond dat je in Rotterdam gewoon cannabis kon kopen.

En op de vraag hoe het was om in een cel te moeten zitten, zei hij: "Best wel leuk eigenlijk." Het overkwam hem nadat hij in Zweden was opgepakt omdat hij een prostituee wilde regelen. "Je mag hier niet eens met een leuke dame praten", was zijn verweer. "Ik kom nooit meer in Zweden."

Collegiaal?

Ook over collega's doet Gulbis soms harde uitspraken. Met name Novak Djokovic moet het ontgelden. "Novak is enorm veranderd. Ik ken hem al sinds m'n twaalfde. Het succes is hem naar z'n hoofd gestegen. Ik zie het aan zijn ogen."

En deze week liet Gulbis zich in Parijs nog ontvallen dat de tenniswereld eigenlijk niets voor vrouwen is. Een uitspraak waarop Maria Sjarapova reageerde door te stellen dat we Gulbis "maar niet zo serieus moesten nemen".

Karakter

Ondanks alles is de Let een uitstekende tennisser. Gezegend met een snoeiharde service, een dwingende backhand en een forehand die hij slaat als een surfer op z'n plank: één hand naar voren, en één naar achteren. Het bracht hem ooit tot de 21ste plaats op de wereldranglijst. Nog altijd twintig plaatsen 'onder zijn niveau', maar hij was op de goede weg.

Ik houd wel van spelers als Gulbis. Net zoals ik fan was van Safin. Het zijn karakters. De sport heeft ze nodig, want naast spelers als Nadal, Federer en Djokovic, spelers die het tennis de afgelopen jaren naar een hoger niveau hebben getild, kijk ik ook tennis vanwege Ernests Gulbis.

A Let please...!