'Soms gamede ik de hele nacht'

Door redacteur Jikke Zijlstra

Aan het einde van de middag begon Robert (20) met gamen. De volgende ochtend rond 08.00 uur stopte hij pas weer. Daarna kon hij meteen door naar college. Maar dat sloeg hij vervolgens toch over, want hij zat net zo lekker in het spel. Tegen 10.30 uur was hij zo moe, dat hij ging slapen. Tot 15.00 uur 's middags. En dan begon het spelen weer opnieuw.

Een paar jaar zag Roberts leven er zo uit. Twee studies verknalde hij, meerdere vriendschappen sneuvelden, verjaardagsfeestjes sloeg hij over, hij loog tegen zijn ouders en nam geen afscheid van een geliefd familielid dat op sterven lag, omdat hij liever wilde gamen. "Op het laatst gamede ik wel 18 uur op een dag."

Geobsedeerd

Op de basisschool gamede Robert al, een paar uurtjes 's avonds. De trigger om veel fanatieker te worden, vormde de verhuizing naar de Verenigde Staten. "In de tijd dat ik niet naar school ging, gamede ik. Spellen als World of Warcraft, en strategiespellen. Op school viel ik regelmatig tijdens de lessen in slaap omdat ik de hele nacht achter de computer had gezeten." Maar omdat zijn cijfers prima waren, trokken leraren niet aan de bel. "Dat is eigenlijk best vreemd", zegt Robert, terugkijkend op die tijd.

Zijn ouders merkten wel dat Robert veel gamede. Ze stelden een tijdklok in op de computer, en spraken regels af. Maar Robert verzon telkens manieren om hier onderuit te komen. Met allerlei ruzies tot gevolg. Vorig jaar trok zijn moeder het niet meer. "Ze vroeg me iets, maar ik antwoordde niet omdat ik compleet geobsedeerd was door het gamen. Mijn moeder sloeg toen mijn laptop dicht. Daardoor stopte mijn spel. Ik werd woedend. Terwijl ik nooit boos word. Dat was het moment waarop ik onder druk van mijn moeder de Yes We Can Clinics heb gebeld."

Consequent

Zeven weken bracht hij in deze kliniek door, in de Ardennen. Daar zag hij eindelijk onder ogen dat hij wel degelijk verslaafd was. Inmiddels gaat het weer goed met Robert. "Ik ben aan mijn derde studie begonnen. Gamen doe ik niet meer. Dat wil ik niet meer, en ik durf het ook niet meer."

Zijn advies aan ouders met gamende kinderen: "Stel een limiet aan het aantal uren dat een kind achter de computer zit. En houd je daar aan, als ouders. Wees consequent." En wat raadt hij jongeren aan? "Zoek een hobby of sport die je samen met anderen moet doen. Zodat je jezelf niet kan verliezen in gamen of een andere verslaving."