Van Zonneveld schrijft beste gedicht

Met haar gedicht Nee heeft Mieke van Zonneveld de Turing Gedichtenwedstrijd gewonnen. De Hilversumse (1989) schreef het volgens de jury beste gedicht van het jaar en ontving in de Zuiderkerk in Amsterdam een cheque van 10.000 euro.

De jury onder leiding van Joke van Leeuwen koos haar gedicht uit bijna 10.000 inzendingen van zo'n 3000 dichters. De Belg Sven Eugeen Cooremans eindigde op de tweede plaats met zijn gedicht Sisyphus. Stenenkamer van Jan-Willem Dijk uit Groningen werd derde.

De Turing Nationale Gedichtenwedstrijd is het grootste poëzieconcours van Nederland. Iedereen kan een gedicht inzenden. Vorig jaar won de Utrechtse dichter Onno Kosters.

Nee door Mieke van Zonneveld

Soms was er een aarzeling. Een kleuter op het strand

die met zijn emmertje uit wassen ging. Ik zei ik ben

niet vies maar toch bedankt. En hij: natuurlijk ben je

vies geworden, overal ligt zand. Ik werd ellendig

wakker. Op al mijn wegen nooit één teken maar

in dromen worden ze bij menigtes gegeven.

Ooit nam ik niets in acht, ik volgde de bekoring en

zij heeft mij niet meer thuisgebracht. Er is in heel

de wereld nergens vrede, geen vader die mij terug

verwacht, er is in heel de wereld nergens vrede.

Er was in mij iets opgestaan dat niemand wist te

temmen, het joeg mij op, beloofde mij een weelderig

bestaan. Begeerte, zei mijn vader, is de wortel van het

kwaad. Ik leerde dat het waar was maar ik leerde het

te laat, de uitgestrekte leegte vrat me op en heeft me

uitgebraakt. Er is in heel de wereld nergens vrede

geen vreugde die niet tegenstaat, er is in heel de wereld

nergens vrede. Dit is mijn overtuiging en ik zoek haar

tot op heden in een emmer aan een kleuterhand. Hij

nadert en ik zeg tot in den treuren nee bedankt.