De seks- en martelkelders van kolonel Kadhafi
Muammar Kadhafi Foto:ANP
De Libische dictator Muammar Kadhafi blijkt een nog grotere schurk dan we al dachten. Hij liet op verschillende plaatsen martelkelders bouwen, om daar honderden jonge meisjes en jongens te misbruiken en te verkrachten. Dat blijkt uit de BBC-documentaire Mad Dog- Kadhafi's geheime wereld, die 3 februari wordt uitgezonden. Daarin komen veel heftige feiten aan het licht.
Zo koos Kadhafi tijdens bezoekjes aan scholen en weeshuizen kinderen uit die bij hem in de smaak vielen. Een paar dagen later pikte de politie deze kinderen op, om ze naar een van zijn kelders te brengen. Een van die kelders zat in de Tripoli University. De kinderen werden in een speciale gynaecologische kamer getest op soa's, om vervolgens een kamer verder in te worden geduwd. Daar lag Kadhafi naakt op bed op hen te wachten.
Zie hier de beelden van de seksbunker:
Lijken gedumpt
In de seksbunker moesten de kinderen naar porno kijken. Zo werden ze voorbereid op hun nieuwe taak. Raakte een van de meisjes zwanger, dan werd in de gynaecologische kamer meteen een verplichte abortus uitgevoerd. Sommige meisjes werden zo hard mishandeld en verkracht dat ze het niet overleefden. Kadhafi's troepen dumpten hun lijken op een verlaten parkeerplaats. Dat schrijft de Daily Mail.
Kadhafi richtte ook een speciale elite van vrouwelijke beveiligers op. Maar hun taak was vaak slechts schijn, in werkelijkheid waren ze jarenlang zijn seksslaaf. Meisjes die wisten te ontsnappen aan zijn furie, hoefden thuis meestal niet meer aan te kloppen. De diepgelovige ouders schaamden zich vaak voor hun dochter.
Hier zie je het promotiefilmpje van de vrouwelijke bodyguards van Kadhafi:
Mad Dog
Mad Dog is de bijnaam van Kadhafi. Die heeft hij te danken aan de voormalige Amerikaanse president Ronald Reagan, die hem zo noemde. Kadhafi bedacht zelf oorlogen en gaf zichzelf daarvoor rijen medailles die op zijn uniform prijkten. Hij waste zijn handen in hertenbloed en liet alles en iedereen die tegen hem was vermoorden. Sommigen van zijn slachtoffers zou hij in een koelcel bewaren, omdat hij het leuk vond om er af en toe een keer naar te kijken.
In de documentaire spreekt een vrouwelijke lijfwacht die altijd een groot aanbidder van de dictator was. Totdat ze diep in de nacht naar een afgesloten ruimte moest. Daar keek ze toe hoe zeventien studenten de kogel kregen. "Een voor een werden ze doodgeschoten. We mochten niet huilen, maar moesten roepen en juichen. Maar van binnen huilde ik."
Door: Maarten