'Een zondagmiddag als alle andere'

Door redacteur Rutger Mazel in Parijs

Het is even zoeken in de kleine straatjes nabij de Arc de Triomphe, maar uiteindelijk zie ik bij de school een kleine poster die aangeeft dat daar stembureau nr. 49 is. Op het trottoir geen lange rijen met kiezers, maar hier en daar een buurtbewoner met een baguette onder zijn arm.

Op de binnenplaats van de school geven speeltoestellen de route aan naar de gymzaal. Tussen de wandrekken op de zachte vloer zitten de leden van het stembureau met lange lijsten voor zich op tafel. Ze mogen niet met journalisten praten en de meeste kiezers verlaten na het uitbrengen van hun stem zwijgend de gymzaal.

Druk is het er niet, al zeggen de opkomstcijfers van eerder vandaag dat er in de stad Parijs een iets grotere opkomst is dan bij de eerste ronde op 22 april.

'Misschien stemmen'

Om de hoek, op de Champs-Élysées en de Avenue de la Grande-Armée, raast het verkeer voort. Toeristen bezoeken de Arc de Triomphe. De Parijzenaar geniet van zijn zondagmiddag.

Een krantenverkoper in een klein winkeltje, een oude man die ongetwijfeld al vele verkiezingen heeft meegemaakt, lijkt zich ook al niet erg druk te maken over deze verkiezingsdag. Ongevraagd zegt hij me dat hij "misschien vanmiddag" gaat stemmen.

Ik vraag natuurlijk op wie. Hij begint te glimlachen en mompelt: "Dat ga ik u niet zeggen monsieur, maar voor mij doet het er niet echt toe. De een of de ander. Ik blijf gewoon kranten verkopen." Met een pak kranten verlaat ik zijn rommelige winkeltje en wandel terug naar onze verkiezingsstudio.

Historisch

Tot nu toe een zondagmiddag als alle andere. Al zouden de Parijzenaars en alle Fransen morgenochtend heel goed wakker kunnen worden in een ander politiek landschap.

De krantenman zal dan goede zaken doen. Want hoe dan ook, de uitslag zal historisch zijn.