Krajicek "weet weinig meer" van Masters
door redacteur Daan Floor
Na zijn overwinning op Wimbledon had Richard Krajicek in 1996 bijna nóg een grote titel in de wacht gesleept.
Boris Becker versperde hem in Hannover bij zijn tweede deelname aan de ATP Tour World Championships in een spannende driesetter echter de weg naar de wereldtitel. Nu de ATP World Tour Finals 2011 (zoals het officieuze WK met de beste acht spelers van het jaar tegenwoordig heet) gaan beginnen, is dat een mooi moment om met Krajicek terug te blikken op zijn optreden van vijftien jaar geleden.
Dat vindt hij zelf ook, toch is er een probleem. "Ik weet niet overdreven veel meer van dat toernooi. Toen ik nog speelde, kon ik heel veel wedstrijden zo voor de geest halen. Een soort beroepsernst. Sinds ik gestopt ben, merk ik dat ik heel veel wedstrijden kwijt ben."
Even zijn geheugen opfrissen. In de groepsfase won hij van Michael Chang en Thomas Muster en verloor hij van Goran Ivanisevic. Daarna wachtte Becker in de halve finales. Krajicek weet heus nog wel dat hij die partij nipt met 7-6 (4), 6-7 (3), 3-6 verloor, maar herinnert zich vooral wat er na afloop gebeurde.
"Iedere speler had een eigen kleedkamer met een bordje met je naam erop. Na de wedstrijd heb ik dat bordje doormidden geschopt. Ik was zo boos. Ik dacht: dat bordje is niet meer nodig, want ik ben weg uit deze kleedkamer."
Je was tot drie keer toe twee slagen verwijderd van de finale. "En dan had ik tegen Sampras (de uiteindelijke winnaar, red.) gespeeld, daar speelde ik graag tegen. Ik had na Wimbledon niet goed gepresteerd, haalde maar één finale. Ik had moeite om er weer in te komen. Na de US Open ging ik beter spelen. Het was leuk geweest als ik dat had kunnen belonen met een finaleplek of de wereldtitel."
Hoe was het om in Duitsland tegen Becker te spelen? "Ik had in 1995 in Essen van 'm gewonnen. Het was mooi om die luidruchtige Duitsers stil te krijgen. Ik weet het nog zo goed. Ik had matchpoint, won, en het was helemaal stil. Ik zweer het. Ze hadden echt vijf seconden nodig om te realiseren dat hij verloren had. Helaas lukte me dat niet bij de Masters."
Jullie waren wel aan elkaar gewaagd. "Becker nam veel risico tegen mij, vooral met zijn tweede service (Becker sloeg ook twaalf dubbele fouten, red.). Dat deden veel jongens. Ze wilden voorkomen dat ik meteen naar het net kwam. Maar ik kwam toch wel in. Ook op een slechte bal, ging ik op de bluf. Niemand kwam in zijn ritme tegen mij. Ik zou het ook niet fijn vinden om tegen mezelf te spelen."
Weet je verder niks meer van je partij tegen Becker? "Niet echt. Speciale momenten uit je carrière herinner je: de mooiste zeges, aparte ballen of grote nederlagen. Daar hoort Becker blijkbaar niet bij."
Wat weet je nog wel de Masters? "Dat het alleen een enkelspelbaan was. Er waren geen dubbellijnen. Vond ik heel apart, heel gaaf ook. Ik weet nog dat ik dat jaren daarvoor als kleine jongen voor het eerst had gezien. Was ook wel even wennen om op te spelen."
Je was in 1996 geblesseerd. Dat je toch meedeed in Hannover had vast met geld te maken. "Nee, nee. Ik wilde er echt graag bij zijn als Wimbledon-kampioen. Er zijn bij de Masters ook heel veel punten en prestige te verdienen. Na de Grand Slams is het qua punten het hoogste toernooi. Ja, er is ook veel geld te verdienen, maar daar was ik toen niet echt overdreven mee bezig. Anderhalve maand later werd ik geopereerd aan mijn meniscus, ik zat inderdaad al een poos te kwakkelen."
Wat weet je nog van je deelname aan de Masters in 1992 in Frankfurt? "Doordat ik het toernooi van Antwerpen won, ging ik er als laatste heen omdat Lendl en Agassi zich terugtrokken. Dat ging zo snel, ik heb er niet van kunnen genieten. Het was wel echt een schitterende hal in Frankfurt. Heel speciaal. Hannover was gewoon een grote expohal met tribune."
Je versloeg in Frankfurt in de poule Chang, maar verloor van Jim Courier en Ivanisevic. Tegen Chang kwam je nog lelijk ten val. "Daar rekte ik waarschijnlijk de binnenband van mijn knie op, die banen waren zo glad. Het blijft wel gaaf om onderdeel van de Masters uit te maken. Het zijn toch de beste acht. Dat zie je ook aan Roger Federer. Naast zijn zestien Grand Slam-titels, heeft hij zoiets van: 'ik heb ook vijf keer dit toernooi gewonnen'."
Hoe schat je zijn kansen dit jaar in? "Voor mij is hij samen met Andy Murray favoriet. Federer is net als vorig jaar nu in topvorm en Murray klopt echt aan de deur voor zijn eerste grote titel. Als Novak Djokovic en Rafael Nadal fit zijn, gaat het gewoon weer tussen die vier."
Ga je er nog heen? "Ja, ik ga vergaderen met toernooidirecteuren in het eerste weekend. Er wordt over van alles gesproken, zoals voorstellen en regelveranderingen."
Moet je voor het ABN Amro-toernooi nog onderhandelen met spelers? "Het veld is zo goed als rond. De sterren die we willen hebben, hebben we over het algemeen (Federer en Del Potro). Maar heel misschien dat ik in Londen toch nog een extra topper kan strikken."