Betogers in New York vastberaden

Door redacteur Harrie van Veen, in New York

Zuccotti Park, in het zuidelijke deel van Manhattan, heeft een inmiddels bekende aanblik. Een menigte van enkele honderden mensen praat met elkaar over de economische ongelijkheid in Amerika en het succes van de beweging waarvan ze deel uitmaken.

Her en der speelt iemand gitaar, langs Broadway staan mensen met borden met leuzen. De politie kijkt toe en aan de andere kant van het park, zo'n honderdvijftig meter verderop, klinkt het nimmer aflatende tromgeroffel. De sfeer doet denken aan een festival, ware het niet dat de boosheid zo nadrukkelijk aanwezig is.

Om de hoek wordt gebouwd aan de nieuwe torens van het World Trade Center, maar de betogers van Occupy Wall Street komen niet om de torens te bewonderen. Het zijn juist die torens, symbool van het Amerikaanse kapitalisme, waar ze zich tegen verzetten.

Gefaald

Het kapitalisme, het Amerikaanse economische en politieke systeem, is uit de hand gelopen, corrupt, heeft gefaald, vinden veel betogers. Het bevoordeelt de rijkste één procent, ten koste van de andere 99 procent van de Amerikanen.

'Wij zijn de 99 procent', is dan ook één van de centrale slogans. Het protest in New York is na drie weken zo aangeslagen dat in meer dan tachtig Amerikaanse steden soortgelijke bezettingsacties worden opgezet. Tot frustratie van de betogers duurde het even voordat de mainstream media als The New York Times en CNN aandacht voor hen hadden, maar dat veranderde twee weken geleden toen de New Yorkse politie een uitglijder maakte door onschuldig ogende demonstranten met pepperspray in het gezicht te spuiten.

De beelden op YouTube werden honderdduizenden keren bekeken en zetten de actie op de kaart. De zevenhonderd arrestaties afgelopen zaterdag op de Brooklyn Bridge deden de beweging ook geen kwaad.

Discussie met elite

Jessa LaGreca is er vandaag ook weer, net als vrijwel alle dagen sinds het begin van de 'bezetting' van Wall Street. Hij slaapt niet op het plein, maar woont in Queens en gaat elke avond naar zijn appartement. Hij is freelance-schrijver, maar heeft het niet breed en vult zijn dagen met schrijven over de gebeurtenissen in Zuccotti Park voor verschillende websites.

LaGreca hoopt dat de bezetting leidt tot een discussie met de economische en politieke elite over de extreme economische en sociale ongelijkheid in de VS. "Tot nu toe gaat de betoging geweldig. Dit gaat verder dan we ooit hadden durven dromen. We zijn hier om de discussie op gang te brengen. We moeten onszelf afvragen in wat voor land we willen wonen. Miljoenen mensen in de VS leven in armoede, miljoenen mensen zitten zonder ziektekostenverzekering. 40.000 Amerikanen overlijden per jaar aan ziektes die genezen hadden kunnen worden als die mensen zich een bezoek aan de dokter hadden kunnen veroorloven."

Even verderop legt Julian Harrison uit dat ook hij verbaasd is over het succes van Occupy Wall Street. "Dit is dag vijftien en onze beweging is exponentieel gegroeid, veel meer dan ik had verwacht." Harrison werkte tot voor kort als barman in de staat Oregon, aan de westkust van de VS. De dag nadat hij van de betoging bij Wall Street had gehoord, kocht hij een vliegticket om zich aan te sluiten.

Hij is nu lid van de werkgroep 'Outreach'. "Veel mensen komen op ons af en vragen wat ze kunnen doen, hoe ze kunnen helpen. Wij kanaliseren die energie en dat enthousiasme. We geven ze instrumenten, flyers en ideeën om zelf organisaties op te zetten in hun eigen buurt."

Dat Harrison eigenlijk niemand in New York kende toen hij aankwam, bleek geen probleem. Hij sliep tot nu toe slechts twee nachten in de open lucht. "Er zijn veel aardige mensen hier die me uitnodigen in hun appartement of die aanbieden om de was te doen."

Goed georganiseerd

Occupy Wall Street oogt anarchistisch, maar is goed georganiseerd, zonder dat er sprake is van een 'leiding'. Het woord leider is sowieso verboden in Zuccotti Park. Dagelijks zijn er bij het openen en sluiten van de beurs protestmarsen, aan het eind van de middag komen werkgroepen bij elkaar die om 19.00 uur kunnen rapporteren aan de zogeheten Algemene Vergadering, midden in het park. Op die bijeenkomst kan iedereen zijn zegje doen. Mochten er strategische beslissingen worden genomen, dan gebeurt dat met consensus van 90 procent van de aanwezigen.

Een soort algemene vergadering wordt ook bijeengeroepen aan het begin van elke grote mars door de stad, meestal op een zaterdag. Dan geven leden van de juridische werkgroep marsinstructies zoals bij elkaar blijven, geweldloosheid en geen fysieke confrontaties met het publiek en de politie. Ook wordt op zo'n moment iedereen opgeroepen een telefoonnummer te noteren dat gebeld kan worden in het geval van arrestatie.

De Algemene Vergadering heeft ook gezorgd voor een zekere indeling van het park. Aan ingangen staat een welkomsttafel voor bezoekers en het programma van de dag. Een fors gedeelte van het park is gereserveerd voor kartonnen protestborden waarop iedereen naar believen zijn grieven, kreten, slogans en kunstuitingen kwijt kan; verf en kwast zijn altijd wel beschikbaar. Het park kent verder een mediacentrum, waarvanuit de sociale media worden bediend, een medische hoek, een juridische tafel, het slaapgedeelte (na elven mag er in het hele park alleen zacht worden gepraat, ook om de buren niet te storen) en een keuken.

In die keuken is Hannah Morgan tegen het eind van de middag druk bezig met de afwas, nu het diner (veel veganistisch) in volle gang is. Morgan is met een aantal vrienden uit de noordoostelijke staat Vermont naar New York gekomen om zich aan te sluiten. Ze is nog niet zo lang geleden afgestudeerd en heeft wat deeltijdbaantjes gehad in het onderwijs. Persoonlijk heeft ze nog weinig last gehad van de crisis. Wel verloor haar oom zijn baan als bouwvakker.

Hoe lang?

Morgan is naar Wall Street gekomen omdat ze haar stem wil laten horen "tegen de groeiende ongelijkheid in dit land, in de wereld en tegen de machtsovername van de grote bedrijven. Ik ben bezorgd over het feit dat ik deel uitmaak van een kapitalistisch systeem dat winsten boven alles stelt wat menselijk, ecologisch en gezond is. Ik zou een meer egalitaire wereld willen, waarin ecologische gezondheid prioriteit nummer één is."

Hoe lang Morgan nog in Zuccotti Park blijft, weet ze niet. De woordvoerders van Occupy Wall Street hebben sinds het begin van de actie laten weten dat ze zeker voor een paar maanden willen blijven.

Ook freelance-schrijver LaGreca is zeer vastberaden: "Het duurt zolang als nodig. Net zolang totdat er een discussie op gang is gekomen met politieke leiders die naar óns luisteren in plaats van naar belangengroeperingen die hun invloed gewoon kopen. Tot we op een punt zijn aangekomen waar de discussie gaat over de vraag hoe we met z'n allen vooruitgaan in plaats van terug. Ik wil in een land wonen waar iemand naar de gevangenis gaat als hij eerst honderdduizend dollar steelt en zichzelf daar vervolgens ook nog een bonus voor geeft."

Deel artikel:

Advertentie via Ster.nl