'Dumpsterdiver' Robin duikt letterlijk naar afval

Wat zijn de gevolgen van de crisis en hoe reageer je? De NOS gaat in de jaarlijkse Radioroute op zoek naar mensen die het roer omgooien en met creativiteit en inventiviteit nieuwe kansen grijpen en zo de crisis doorkomen. Vandaag: Robin. Door verslaggever Jeroen de Jager

Met z'n hoofd en z'n halve lijf helemaal verdwenen in de afvalcontainer doorzoekt Robin het vuilnis dat daarin ligt. Met een triomfantelijk gezicht komt hij weer boven. "Heb je zin in een gevulde koek?" Hij heeft een pak met zes koeken in z'n hand. Waarschijnlijk omdat de verpakking is gescheurd is het weggegooid door het personeel van deze Appie. Een paar minuten later zit hij met de buit om zich heen: drie zakken veldsla, twee zakken gekruide krieltjes en een pak kant-en-klaar lasagne. En dat is nog maar een deel van het resultaat van anderhalf uur 'dumpsterdiven'.

Eerder waren we al op de markt waar kilo's mango en avocado voor het grijpen lagen. Verder scoorden we een paar appels, een mandarijn en een aardappel. Bij de biowinkel vingen we bot omdat daar de vuilnisman al was langsgeweest. Robin heeft voor elke dag van de week z'n vaste rondje. Hij weet precies wanneer welke winkels hun onverkoopbare etenswaar aan de kant van de straat zetten. "En zo eet ik elke dag gratis", vertelt hij. "Ik leef van het afval van de wegwerpmaatschappij."

Geen portemonnee

Het is voor hem een bewuste keus om zo te leven, niet alleen omdat het gratis is. "Ik leef ook sinds een jaar geldloos. Sindsdien heb ik geen portemonnee meer op zak." Dat lijkt onmogelijk en dat is het ook. Want natuurlijk moet ook Robin z'n huur betalen en andere vaste lasten. Desondanks doet hij geen beroep op de Sociale Dienst. "Door af en toe een klusje te doen weet ik genoeg geld te genereren om die lasten te betalen."

We vervolgen onze route richting een kruidenierszaak in de Bijlmer waar we een afspraak hebben met algemeen directeur Cees van Vliet. Het beleid van deze keten die op de kleintjes let is om zo min mogelijk afval te produceren. "Dat lukt ons door slimme logistiek. Ons computersysteem helpt ons om precies de goede hoeveelheden per winkel te leveren. En afhankelijk van het weer past de computer de hoeveelheden en soorten producten aan." Het voedsel dat onverhoopt toch overblijft gaat terug naar het distributiecentrum en wordt aangeboden als biobrandstof.

Voedselbank

Het bedrijf heeft sinds het uitbreken van de crisis ook de contacten met de Nederlandse voedselbanken geïntensiveerd. Vis, vlees, kip, gebak en vers gesneden groenten die al in het distributiecentrum van het concern 'over tijd' dreigen te raken gaan linea recta en gratis en voor niets naar de voedselbank. "Want het is zonde om het weg te gooien", aldus Van Vliet. "En zo snijdt het mes aan twee kanten. Door de crisis kunnen wij maatschappelijk ondernemen en de voedselbanken zijn er blij mee."

Robin duikt ondertussen weer even in een volgende container. Op de vraag van de verslaggever of hij geen last heeft van concurrentie nu we in economisch zwaar weer zitten en er wellicht steeds meer 'dumpsterdivers' zijn, antwoordt hij: "Er is zoveel afval dat er voor iedereen genoeg is."