'Stomme aanval' helpt Pogacar aan bijzondere wereldtitel, ongeloof bij Van der Poel
"Een stomme aanval", noemt Tadej Pogacar zijn demarrage in de WK-wegwedstrijd op zo'n 100 kilometer van de streep. Maar door die aanval reed hij uiteindelijk solo naar de wereldtitel in Zürich. Achteraf gezien was het dus een goed plan van de Sloveen, maar zo zag de alleskunner dat tijdens de race nog niet.
"Ik kan gewoon niet geloven wat er vandaag is gebeurd, na een geweldig seizoen." Pogacar wist dit jaar al de Giro d'Italia en de Tour de France te winnen en voegt daar dus nog een grote titel aan toe.
"Na zoveel jaren vechten voor de Tour als hoofddoel wilde ik dit jaar het WK winnen. Daardoor legde ik mezelf veel druk op en ik kreeg ook druk van het team, want we kwamen echt voor de overwinning. Als ik nu naar mijn regenboogtrui kijk, word ik daar echt emotioneel van."
De Sloveen had van tevoren gegrapt dat hij misschien wel vanaf de start zou demarreren. Dat gebeurde niet, maar alsnog volgde er dus een verrassende, heel vroege aanval.
'Zelfmoordpoging'
"Op een normale dag zou je zeggen dat een aanval op 100 kilometer van de streep wat ver is, maar één iemand had een hele speciale dag", sprak de Belg Remco Evenepoel vol bewondering.
"Mathieu (Van der Poel, red.) en ik zeiden tegen elkaar: dit is een zelfmoordpoging die hij uitvoert. Er was namelijk veel wind tegen. Maar uiteindelijk wint de sterkste en had hij zijn beste dag van het jaar."
"Ik weet ook niet wat ik dacht", verklaart Pogacar. "Maar ik ging en gelukkig heb ik het volgehouden tot het einde. Dit jaar ging gewoon alles goed voor mij."
Na de winst ging er een hoop door het hoofd van de wielrenner. "Ik dacht aan de familie van Muriel Furrer, maar ook aan al mijn opofferingen. Het waren emotionele momenten."
Van der Poel was gebrand op medaille
Voor Van der Poel zat er niet meer in dan een bronzen medaille. De Nederlander wilde Pogacar niet volgen bij diens vertrek en dat kwam hem achteraf duur te staan, hij verloor de wereldkampioenstrui aan de Sloveen.
"Ik dacht dat Pogacar niet de slimste zet deed, maar hij bewees het tegendeel. Ik wilde rustig blijven, dat was mijn plan. Op twintig kilometer van de streep heb ik heel even gedacht dat Pogacar aan het einde van zijn Latijn was, want toen liep de voorsprong flink terug. Maar daarna reed hij weer verder weg."
Omdat Ben O'Connor naar de tweede plek reed, bleef er voor Van der Poel maar één mogelijke plak over. En daar was hij na afloop zeer tevreden mee.
"Ik heb één van mijn beste koersen ooit gereden. Ik heb ook veel afgezien, maar in de slotfase was ik gebrand op die bronzen medaille. Dat is gelukt. Ik ben heel blij met mijn eigen wedstrijd."
Bauke Mollema werd twaalfde in de slopende wedstrijd. "Het was een lastige koers. Ik voelde me goed, maar in de laatste ronde ging het lichtje uit. De complimenten gaan naar Pogacar. Je weet dat het een speciale is, maar als hij het dan zo afmaakt, dan is hij de dikverdiende winnaar."
Of Mollema heeft doorgehad dat de Sloveen al zo vroeg vertrok? "Nee, ik zag het later pas op een bord, haha. Het is wel heel indrukwekkend, ik ga de koers vanavond maar eens rustig terugkijken."
