Worsteltweeling strijdt voor olympisch ticket: 'Vader kan de spanning niet aan'

• Anne van Eijk

  redacteur NOS Sport

Ze studeren samen, hebben dezelfde vrienden, sporten samen en zijn broers. Tweelingbroers, zelfs. Marcel en Tyrone Sterkenburg zijn dag in dag uit op elkaar aangewezen. "Dat maakt het ook wel lastig, soms. We zitten altijd op elkaars lip, maar we hebben wel een goede band, hoor."

De worstelbroers, die in Nederland alleen elkaar als trainingspartner hebben, dromen ervan de eerste Nederlandse mannelijke worstelaars op de Spelen te worden sinds George Torchinava in 2000. Om die droom in Parijs te verwezenlijken, hebben ze nog één kans: het olympisch kwalificatietoernooi dat vanaf morgen tot en met 12 mei wordt gehouden in Istanbul, Turkije.

De olympische droom is er bij de 23-jarige Marcel en Tyrone nog niet van jongs af aan. Sterker nog, het was min of meer toevallig dat ze met de worstelsport in aanraking kwamen.

"We komen wel een beetje uit een vechtsportfamilie, onze vader Willem is een bokser geweest op hoog niveau", vertelt Marcel, die naast Tyrone nog twee broers heeft. "Dus we zaten alle vier op boksen en waren allemaal superfanatiek."

Tijdens stoeipartijtje ontdekt

Toen de broers zeven jaar waren, begonnen ze met wedstrijden, maar hun vader had dat liever niet. "Hij wist dat je door boksen hersenschade kon oplopen, dus stelde voor om te kijken naar een andere sport."

Tijdens een stoeipartijtje op de boksclub, Marcel en Tyrone waren inmiddels negen jaar, kwam oud-worstelaar Ben Stelte naar ze toe. "Hij zei tegen mijn vader: wat zij doen, lijkt heel veel op worstelen, waarom doen ze niet een keertje mee? De trainer vond dat we talent hadden en twee maanden later mochten we al onze eerste wedstrijd worstelen."

Marcel en Tyrone waren al snel verkocht. "Ik had eigenlijk heel andere verwachtingen bij de sport", aldus Marcel, die dacht dat het olympisch worstelen hetzelfde was als de worstelshows van de WWE. "Maar je leert jezelf verdedigen, zonder als bij boksen schade op te lopen. Het is een heel veilige sport."

Tyrone: "Als ik op de mat sta, kan ik mijn hoofd helemaal leegmaken. Het is eigenlijk een bewegende vorm van meditatie."

Niet in dezelfde categorie

Vader Willem Sterkenburg is "superbetrokken" bij zijn twee getalenteerde worstelzoons, maar had wel één voorwaarde. "Hij wilde ons niet in dezelfde gewichtscategorie hebben. Dat is broedermoord, vond hij."

"En Tyrone was altijd al meer een vreetzak, dus het was geen lastige keuze hem in een hogere gewichtscategorie te krijgen", lacht Marcel, die uitkomt in de categorie tot 87 kilogram. Tyrone zit in de categorie tot 97 kilogram.

De twee zitten niet alleen in verschillende gewichtscategorieën, ook hun worstelstijl verschilt van elkaar. "Eigenlijk reflecteert onze persoonlijkheid ons worstelen. Tyrone is een rustiger persoon en dat zie je terug. Hij is heel tactisch, geeft bijna niks weg."

Marcel: "Ik ben veel impulsiever. Bij mij is het altijd heel extreem. Of ik win heel ruim, of ik worstel echt niet goed. Daar moet ik nog meer balans in vinden."

Liever niet meer tegen Nederlander loten

Hoewel er in Nederland weinig faciliteiten en trainingspartners zijn, wordt er in de worstelwereld inmiddels wel degelijk serieus rekening gehouden met de twee.

"Vroeger zeiden tegenstanders: als we tegen Nederlanders loten, is dat een soort vrije doorgang naar de volgende ronde. Dan had je een heel makkelijke partij. Maar nu loten ze ons inmiddels niet zo graag meer."

De broers hebben dan ook veel vertrouwen in het bemachtigen van een ticket naar Parijs. "We zijn wel echt op niveau met het worstelen. En de besten zijn al gekwalificeerd, dus we maken grote kans."

Maar terwijl Marcel en Tyrone worstelen voor hun laatste kans om nog naar de Olympische Spelen van Parijs te mogen afreizen, zit hun vader thuis. "Die gaat nooit mee naar toernooien. Hij kan de spanning niet aan, dus volgt het online. Maar de dagen daarvoor kan hij al niet slapen."

Een Nederlandse worstelaar op de Spelen zou al bijzonder zijn, maar Marcel kijkt zelfs al verder. "Een medaille zou nóg bijzonderder zijn."