Nog veel vragen over aanvaring in VS, 'bemanning had geen controle meer'
Enorme stukken verwrongen staal in het water zijn de stille getuigen van het brugongeluk in de Amerikaanse stad Baltimore. Vanochtend Nederlandse tijd voer een vrachtschip tegen een van de pijlers van de Francis Scott Key Bridge. In een paar seconden tijd stortte de stalen brug van ongeveer 2500 meter in.
Zeker zeven voertuigen zijn in het water gevallen en zes wegwerkers die op de brug werkten, worden nog vermist. Twee mensen zijn uit het ijskoude water gehaald.
Geen controle meer
Hoe kon het gebeuren dat het vrachtschip dat op weg was naar Sri Lanka zomaar tegen de brug aan kon varen? Volgens het Amerikaanse ABC News, dat zich baseert op een Amerikaans inlichtingenrapport, verloor het schip "zijn aandrijving" toen het de drukke haven van Baltimore verliet.
Simpel gezegd: de bemanning had geen controle meer over het schip van zo'n 290 meter lang. Er is volgens de Amerikaanse politie geen enkele aanwijzing dat het schip de brug doelbewust heeft geramd. De bemanning had functionarissen gewaarschuwd voor een mogelijke aanvaring, aldus ABC. Volgens de site VesselFinder botste het schip in 2016 al eens tegen een kade in Antwerpen.
Na de melding van de bemanning werden meerdere auto's die de brug wilden oprijden tegengehouden door de autoriteiten. "De mensen die dat hebben gedaan zijn helden. Zij hebben meerdere levens gered", zegt de gouverneur van Maryland. Toch waren er op het fatale moment nog meerdere auto's en mensen op de brug. Waarom die er niet op tijd af waren, is nog niet duidelijk.
"Wat er in ieder geval te zien is, is dat het schip uit koers is geraakt om een of andere reden", zegt brugdeskundige Rob Vergoossen van ingenieursbureau Royal HaskoningDHV. "En uiteindelijk heeft 'ie de pijler niet meer kunnen ontwijken, met deze afloop tot gevolg."
Bij het ontwerp van een brug wordt met de scheepvaart ruimschoots rekening gehouden. "Zo'n brug is niet ontworpen om zo'n zwaar schip te kunnen keren. Bij dit soort bruggen probeer je in eerste instantie te kijken of je de pijlers uit het water kan halen. Dat is hier al niet het geval, omdat het een hele grote brug is."
Het moment van de aanvaring en de schade naderhand:
Er moeten dus wel pijlers in het water komen te staan. Dat gaat gepaard met aanvaarbescherming, een soort vangrail. Vergoossen kan zich "niet voorstellen" dat deze brug die bescherming niet had. "Die moet zo'n brug beschermen tegen een aanvaring, of ervoor zorgen dat een schip van koers wijzigt. Waarom dat niet gefunctioneerd heeft, zal uit het onderzoek moeten volgen."
Brugdeskundige Vergoossen wijst onder meer op de leeftijd van de brug. De brug werd eind jaren 70 geopend. "Sindsdien is de grootte van schepen enorm toegenomen, met als gevolg dat aanvaarbeschermingen veel forser moeten zijn dan in de jaren 70."
Omwonenden reageren geschokt op het ongeluk: