Janssen gebruikt ijshockey in herstel van hersentumor: 'Sport blaast mijn hoofd leeg'
Afgelopen zondag werden de ijshockeyers van Unis Flyers Heerenveen landskampioen met een bijzonder gezicht in hun midden: Brent Janssen. Hij is sinds de play-offs terug op het ijs, terwijl hij nog altijd onder medische controle staat vanwege een hersentumor. "Je wilt je kinderen weer kunnen voorlezen."
De 36-jarige Janssen, die vandaag weer naar het ziekenhuis gaat voor een medische check, is de zoon van Jan Janssen, een ijshockeyicoon die in de tachtiger jaren bij de Flyers met Larry van Wieren en Jack de Heer een van de beste aanvalslijnen ooit vormde in de geschiedenis van het Nederlandse ijshockey.
Hij trad in de voetsporen van zijn vader, debuteerde op zijn achttiende in de hoofdmacht van Heerenveen, won twee landstitels met de Flyers en zette in 2020 - na vijftien seizoenen, waarvan twaalf in Heerenveen en drie bij Amstel Tijgers - een punt achter zijn carrière. Het was tijd voor andere dingen.
Epileptische aanval
Nu, vier jaar later, staat Janssen weer op het ijs en wordt de aanvaller met Heerenveen ten koste van favoriet HIJS Den Haag opnieuw kampioen van Nederland. Janssen is niet teruggekomen als ijshockeyer omdat hij zijn sport miste, maar om weer zijn oude zelf te worden.
Bekijk hieronder een reportage die is gemaakt voordat de finale gespeeld werd.
Eind januari 2023 voelde Janssen zich op zijn werk bij een communicatiebureau niet goed. Hij kreeg een epileptische aanval en kwam weer bij kennis in de ambulance op weg naar het ziekenhuis. Na twee dagen intensief onderzoek bleek Janssen een hersentumor te hebben.
"Dan staat je hele wereld volledig op zijn kop", blikt Janssen terug. "In het UMC in Groningen ben ik geopereerd. Gelukkig is dat allemaal goed verlopen. Maar nadat de tumor op kweek was gezet, konden de artsen niet aangeven of die goed- of kwaadaardig was. Dat betekende dat ik ook nog een bestralingstraject in moest gaan."
Janssen vertelt zijn verhaal met zijn twee zoontjes Zael (6) en Yonah (3) op schoot. "Ze hadden wel door dat papa constant op bed moest liggen of naar het ziekenhuis moest, maar ze waren nog te jong om te begrijpen wat er aan de hand was. Eigenlijk is dat wel fijn."
Drukkend gevoel
Janssen zag tijdens de revalidatie zijn wereld kleiner worden. "Je wilt je kinderen weer kunnen voorlezen, dat soort kleine dingen. Na de operatie kon ik eerst nog wel lezen, maar die en andere functies vielen later volledig weg. Dan zit je thuis, brengt de kinderen naar bed en gaat dan zelf naar bed. Dan lig je daar en denk je: wat heb ik vandaag eigenlijk gedaan?"
Slapen ging in die periode slecht, Janssen had een drukkend gevoel op zijn hoofd. "Je bent gewoon echt bezig met herstellen. Ik merkte dat mijn hoofd heel erg vol zat."
Gelukkig had hij zijn stick en ijshockeyschaatsen nog. "Door weer te gaan trainen kwam ik erachter dat sport helpt, dat het je hoofd weer leeg maakt zodat je weer goede nachten kan draaien. Sport zorgt ervoor dat mijn hoofd wordt leeggeblazen."
Het moment dat Janssen voor het eerst weer op het ijs stond, bezorgde hem "een heel fijn gevoel". "Natuurlijk was het een grote uitdaging. Zo van: waar sta ik nu echt? Het was alweer een tijd geleden. Je kunt wel denken: dit gaat me lukken, maar je moet het toch voelen."
Flyers-coach Mike Nason complimenteerde Janssen. "Hij zei: je bent het niet nog verleerd. Dat gaf me meteen heel veel vertrouwen. Nu heb ik echt weer een doel. Dat is naar de training gaan, de wedstrijd die eraan komt. Dat is heel fijn. Je kunt ergens naartoe leven en jezelf uitdagen."
Toen de Flyers zondag in Den Haag het tiende landskampioenschap in de clubhistorie vierden, speurden de ogen van Janssen de tribune af. "Waar zitten ze? Waar zit mijn familie?" Als hij in één woord moet samenvatten hoe bijzonder dit allemaal is, zegt hij: "Ongelooflijk".
