Wereldburger Chery door ziek zoontje terug in Nederland: 'Geen discussie'
England, China, Turkije en Israël. Het paspoort van Tjaronn Chery heeft in de afgelopen acht jaar flink wat stempels erbij gekregen. In die periode maakte hij sportieve hoogtepunten mee die hij zich de rest van zijn leven zal herinneren.
Hij vierde landskampioenschappen en schitterde met goals in de Champions League. Nu keert hij tijdelijk terug naar Nederland vanwege zijn zieke zoontje en is hij het aankomende halfjaar te zien in het shirt van NEC.
De aanvaller wordt gehuurd van het Israëlische Maccabi Haifa, waarmee hij slechts vier dagen geleden nog de bekerfinale speelde. Halsoverkop vertrok hij daarna naar Nederland om zich te melden in Nijmegen, maar ook - en nog belangrijker - om bij zijn zoontje te zijn.
"We zijn nog aan het onderzoeken wat hij precies heeft", vertelt Chery, "maar ik wilde per se terug naar mijn gezin. Iedereen die mij kent, weet dat ik een familieman ben. Dus het was voor mij geen discussie: ik moest terug naar Nederland."
Met klem benadrukt hij ook dat hij niet vanwege de oorlog is teruggekeerd naar Nederland. Hij wil verder ook geen vragen over het conflict tussen Israël en Hamas beantwoorden.
Zelfverzekerd
Het is hem niet aan te zien, maar de afgetrainde Chery is inmiddels 35 jaar oud. Hij vertrok acht jaar geleden als frivole buitenspeler van FC Groningen naar England en keert nu als wereldburger weer terug naar De Goffert.
Of hij in die tijd is veranderd als mens, vindt hij een lastige vraag. "Het belangrijkste wat ik heb geleerd, is dat ik overal ter wereld mezelf kan zijn. Waar ik ook ga, ik kom overal met m'n borst vooruit binnen. Als ik weet dat m'n gezin bij me is, dan ben ik 'ready' om te gaan."
Die houding heeft hem veel opgeleverd. Want wie zijn carrière erop naslaat, ziet dat Chery overal ter wereld zijn doelpuntjes heeft meegepikt en mooie statistieken kan overleggen. Dat koppelt hij bovendien ook nog eens aan het winnen van prijzen.
Zo veroverde hij drie landstitels en twee keer de beker in Israël. Maar het absolute hoogtepunt beleefde hij in de Champions League. Zo scoorde hij tegen Paris Saint-Germain en Benfica. "Die goals blijven me altijd bij. Spanning had ik niet tijdens die duels. Je moet gewoon genieten. Als dit straks voorbij is, heb ik prachtige momenten beleefd. Daar ben ik mij heel bewust van."
Heldenstatus
Een speler die dus even van de Nederlandse radar verdwenen was, maar in het buitenland flink aan de weg timmerde. In 4,5 jaar tijd bouwde hij een status op bij Maccabi Haifa waar je u tegen zegt.
"Ze noemen me een van de beste buitenlanders die ooit in Israël hebben gespeeld. Dat heb ik gepresteerd door altijd mezelf te blijven en eerlijk te zijn naar iedereen die ik spreek. Ik ben daar nog altijd aanvoerder en zie de club ook echt als mijn tweede familie. Die ploeggenoten zijn echt 'mijn boys'."
En dus is het de bedoeling dat hij na dit halfjaar weer terugkeert naar Israël om zich te herenigen met zijn tweede familie. "Ik heb aan het einde van dit seizoen nog een contract voor een jaar daar. Ik wil hier een halfjaar knallen, mezelf laten zien in de eredivisie. Daarna wil ik terug naar Israël, naar 'mijn boys'."
