Groene energie blaast Amerikaanse kolenstaat West Virginia nieuw leven in

• Sarah Bronkhorst

  redacteur Bureau Washington

In West Virginia noemen ze het de 'zwarte diamanten' en dat is niet voor niets. Anderhalve eeuw lang was de kolenindustrie de economische motor van de Amerikaanse staat. Nu verandert die reputatie in rap tempo door groene investeringen van de regering-Biden. De honderden miljarden dollars die de regering investeert transformeren de mijnbouwstaat in een broedplaats van groene initiatieven.

Huntington, een stad op de grens van Kentucky en West Virginia, is een typisch voorbeeld van wat de regering-Biden een energiegemeenschap noemt. Dit stadje is van oudsher afhankelijk van de banen die de kolenindustrie met zich meebracht. Niet alleen in de mijnen, maar ook alle werkgelegenheid eromheen. Van de vrachtwagenchauffeurs, tot de treinmachinisten en alle middenstanders bij wie de mijnbouwers en hun gezinnen hun inkopen deden.

Investeren in groene energie

Stadjes als Huntington werden dan ook hard geraakt toen het gros van de kolenmijnen de deuren sloot door de afgenomen vraag in de laatste decennia.

Maar de energieproductie blijft onderdeel van de trots van West Virginians en dat ziet de regering als een voordeel in haar missie om de regio nieuw leven in te blazen. In plaats van de kolenmijnen te heropenen, zoals Trump beloofde te doen maar nooit deed, investeert de regering-Biden historisch veel dollars om groene energieproductie in de regio aan te moedigen. Zo worden zonnepaneelbedrijven met belastingvoordelen gestimuleerd zich in de regio te vestigen en krijgen hun klanten subsidies als ze kiezen voor schone energie.

Groene bedrijfjes

Jacob Hannah is zo'n groene ondernemer in Huntington. Hij heeft een loods naast het spoor gekocht waarin vroeger de wagons van de kolentreinen werden gebouwd. Jacob vestigt hier zijn bedrijf Coalfield Development, een van de vele groene bedrijfjes die financieel worden ondersteund door Bidens klimaatinvesteringen. Zijn bedrijf leidt voormalig mijnwerkers op om in de groene energie te werken: ze leren bijvoorbeeld zonnepanelen leggen op een oefen-dak van zijn bedrijf.

Jacob komt zelf uit een mijnwerkersfamilie en had al vroeg door dat het leven in de mijnen niet meer terug zal komen. "Deze hele gemeenschap draaide om steenkool. Elke baan was afhankelijk van de mijnen, dus toen die de deuren sloten, verloren ook de kledingmakers en vrachtwagenchauffeurs hun banen. Wij willen deze mensen opleiden voor een duurzame arbeidsmarkt."

De overgang naar duurzame energie is voor trotse West Virginians nog best wennen. Luke, een medewerker van Coalfield Development, was eerst sceptisch over de groene transitie. "In deze streek is er een grote angst voor verandering. Maar omdat de groene sector op dit moment zoveel banen creëert, kunnen mensen het niet meer negeren. We kunnen onze bergen niet blijven opblazen voor steenkool."

Dieper landinwaarts is het effect van die opgeblazen bergen te zien. De afgegraven mijnen hebben voor landdegradatie gezorgd, waardoor het natuurlijke ecosysteem flink achteruitging. Daar probeert landbouwondernemer Kaleb Handshaw verandering in te brengen. Op het plateau van een oude afgegraven kolenmijn brengt hij de oorspronkelijke natuur terug, met hulp van voormalig mijnwerkers. "De kolenindustrie is voor ons een cultuur. We zijn niet tegen steenkool, maar we willen dat onze mensen mee kunnen gaan in een veranderende wereld."

Een van die mensen is James Damron. Hij werkte vroeger in een mijn niet ver van het agrarische bedrijf en nu werkt hij met Kaleb om de natuur terug te brengen. "Ik was altijd heel trots om mijnwerker te zijn. Mijn oud-collega's in de mijnbouw zijn dan ook verrast als ik ze vertel dat ik nu op het land werk. In plaats van onder de grond te werken, bewerk ik nu de grond en verzorg het vee. Ik geniet van het werken in de buitenlucht."

Van trotse mijnwerkers naar trotse boeren: de West Virginians staan inmiddels open voor verandering. Braden Ferguson werkt voor het zonnepaneelbedrijf Solar Holler en heeft veel voormalig mijnwerkers in dienst, die hij "zonne-mijnwerkers" noemt. De vraag naar zijn zonnepanelen groeit hard door de belastingvoordelen. "We hebben laatst zelfs een grote samenwerking aangekondigd met een heel schooldistrict, waardoor tientallen scholen en bussen op zonne-energie zullen draaien."

Jacob Hannah is blij om te zien dat de regio weer opleeft door de groene transitie. "Met het verdwijnen van de kolen verdween ook het optimisme bij de inwoners. Door alle nieuwe investeringen en initiatieven komen niet alleen de banen terug, maar krijgen de mensen weer hoop. Daar zijn we het meest trots op."