Noppert blikt terug op WK: 'Wilde Messi uit z'n concentratie halen, maar dacht: laat maar'
"Ik hoop mensen te inspireren. En dat hoeft niet eens in de sport te zijn. Als je er doorheen zit, blijf in jezelf geloven. Als je iets wil, blijf ervoor vechten. Vroeg of laat word je beloond."
Het is precies een jaar geleden dat het Nederlands elftal in de kwartfinales van het WK tegen Argentinië speelde. Het werd een memorabel duel in Doha, dat Oranje ondanks een waanzinnige comeback op strafschoppen verloor van de latere wereldkampioen.
Een terugblik door de ogen van doelman Andries Noppert, de keeper van sc Heerenveen die zichzelf plots terugvond op het allerhoogste podium.
Indrukwekkend Lusail, opgejutte Argentijnen
"Alle WK-stadions waren indrukwekkend. Maar dit, Lusail, was de grootste. Het finalestadion. In mijn carrière had ik nog nooit in zulke stadions gespeeld. Ik voelde gezonde spanning. Nu moest het gaan gebeuren. Met 80.000 Argentijnse fans op de tribunes. Indrukwekkend."
"We stonden in de catacomben naast de Argentijnen. Ze waren elkaar zo erg aan het opjutten, schreeuwen. Je verstaat er niets van, maar je merkt wel dat ze elkaar op scherp zetten. In het Spaans maakt het ook meer indruk. Dat kwam wel even binnen."
"Na de 2-0 achterstand wist ik dat we een wonder nodig hadden. Maar een wedstrijd duurt negentig minuten en de wonderen zijn de wereld nog niet uit. Ons plan-B, lange ballen op Luuk de Jong met Wout Weghorst eromheen, werkte goed."
De Weghorst-variant
"We kwamen terug tot 2-1 en toen kwam de Weghorst-variant. Een paar minuten daarvoor hadden we al een vrije trap op een soortgelijke positie gekregen."
"Toen had ik 'm al verwacht, omdat we er vaak op hadden getraind. Maar toen deden we hem niet. Toen we in de laatste secondes weer een vrije trap geven, ging ik op mijn knieën zo van: laten we alsjeblieft de variant doen."
"Het idee van de vrije trap met een korte pass kwam van Weghorst, maar eigenlijk zou Memphis Depay 'm binnen moeten schieten. Maar Memphis was al gewisseld. Dus werd de Weghorst-variant uitgevoerd door Weghorst zelf. Een klein wonder."
"Ik had het idee dat we de Argentijnen aan het wankelen hadden. Ik weet niet meer of dat de opdracht van de bondscoach was, maar we zakten in ieder geval terug. Misschien waren we te angstig. Achteraf is het makkelijk praten, maar ik vond dat we moesten doorgaan met aanvallen."
De strafschoppen
"Het werd strafschoppen, waar het vooraf al veel over ging. Op voorhand had ik alle laatste tien, twintig penalty's per speler bekeken en gezocht naar bepaalde patronen."
"Neem Lautaro Martínez, hij maakte de winnende. Hij schoot altijd alles links van de doelman, maar nu rechts. Na afloop verklaarde hij dat hij op het laatste moment gewisseld was van hoek. Daar ga je al als keeper."
"Wat hun doelman goed deed: onze jongens uit hun concentratie halen. Dat wilde ik ook doen bij Lionel Messi. Dus ik zei bij zijn aanloop iets tegen hem in het Engels en kreeg wat in het Spaans terug. Ik kan dat niet verstaan, dus ik dacht: laat maar, dit heeft weinig zin. Hup, terug naar je lijn."
"Als ik wel in de goede hoek had gezeten, had ik ook nog moeten zien of ik ze kon stoppen. Want volgens mij schoten die Argentijnen ze prima in. Wij hadden er veel op getraind, maar zij natuurlijk ook."
"Virgil van Dijk had volgens mij nog nooit een strafschop gemist. Maar hij kon het fluitje van de scheids niet eens horen, zoveel kabaal maakte dat Argentijnse publiek. En dan komt er ook nog die druk bij kijken. Penalty's blijven een raar verhaal."
Uitspraken verdraaid
"Na het laatste fluitsignaal is er veel langs me heen gegaan. De woordenwisseling tussen Messi en Wout ook. Ze waren fel. Kijk, de Argentijnse media hebben onze uitspraken vooraf totaal uit zijn verband getrokken, waardoor de spelers extra gebrand waren. Slim hoor."
"Ik heb vooraf alleen gezegd dat Messi ook naar de wc moet en ook een strafschop kan missen. Volgens mij zeg ik daarmee niets geks, maar omdat er een hoop verdraaid is, waren zij nog meer geprikkeld."
"In de kleedkamer was iedereen zwaar teleurgesteld. Van Gaal zei dat er meer in had gezeten, maar dat het niet zo mocht zijn. Het is de laatste keer dat ik hem sprak. Hij had het hele WK geroepen dat hij kwam om wereldkampioen te worden. Daar geloofde hij in. En wij ook."
Het sprookje is uit
"Ik had het zo naar mijn zin daar. De groep liet mij ook zijn wie ik was. Het was de maand van mijn leven en dat stopt dan ineens. Dat deed echt pijn. Van helemaal in het moment zitten, tot de volgende dag in het vliegtuig. Klaar is Kees."
"Wekenlang ben je met elkaar, maar dan gaat alles ineens heel snel en neem je afscheid. Vervolgens zit je thuis met een leeg gevoel. Dat was zo vreemd. Achteraf heb ik er misschien te weinig van genoten, maar je wordt op een WK echt geleefd."
"Ik denk er nog best vaak aan terug. Toen ik in een mindere fase zat, heb ik wat beelden van het WK teruggekeken. Wat deed ik daar anders dan nu? En elke keer als ik kijk, denk ik: konden we de tijd maar terugdraaien."
"Het WK heeft mijn leven veranderd. Ik kan niet meer gewoon met mijn gezin naar een zwembad. Iedereen wil wat van me. Dat vind ik ook niet erg, want toen ik klein was vond ik het ook leuk om een handtekening te vragen. Dat beeld houd ik altijd voor me."
"Dit sprookje gaat misschien nooit meer zo geschreven worden. Ik heb heel veel geluk gehad dat er een bondscoach was die zijn eigen keuzes maakt en naar niemand luistert. Dat maakte het voor mij mogelijk om te spelen."
"Ben je iemand met dromen? Streef ze na. Geef niet op. Ook niet in moeilijke tijden. Als je iets voor ogen hebt, ga er blind voor en het is haalbaar."
