Handbalsters willen oude tijden doen herleven: 'Ik zie het in hun ogen'

Na magere jaren willen de Nederlandse handbalsters terugkeren in de wereldtop. Ze willen weer een team vormen dat finales speelt en tegenstanders op voorhand angst inboezemt. "Ik denk dat we daar weer kunnen komen", zegt bondscoach Per Johansson op een persdag voor de start van de EK-kwalificatie op donderdag.

Als dat komend jaar al lukt, dan zou dat precies op het goede moment zijn. Binnen een jaar staan namelijk het WK, het olympisch kwalificatietoernooi en - als Oranje zich plaatst - de Olympische Spelen op de agenda. En dan is eind volgend jaar ook nog het EK.

Het is alweer bijna vier jaar geleden dat de handbalvrouwen in Japan op fraaie wijze wereldkampioen werden. Het was het hoogtepunt van een bijzondere generatie met speelsters die al jarenlang met elkaar speelden.

Het ging daarna wat bergafwaarts met Oranje, dat na het gouden WK niet meer het podium op een internationaal toernooi haalde. Zesde op het EK in 2020, vijfde op de Olympische Spelen in 2021, negende op het WK in 2021 en zesde op het EK in 2022.

Het hielp niet dat keepster Tess Lieder-Wester en Lois Abbingh vanwege een zwangerschap lange tijd niet voor het Nederlands team konden uitkomen. Johansson zegt dat de generatie die in 2019 wereldkampioen werd "uitzonderlijk" was.

Veel boegbeelden zijn inmiddels weer terug. Naast Lieder-Wester en Abbingh zijn ook Laura van der Heijden, Angela Malestein, Kelly Dulfer en Inger Smits van de bovengenoemde gouden lichting nog altijd international. Ze behoren tot de Oranjeselectie voor de komende EK-kwalificatieduels met Portugal (donderdag 12 oktober) en Finland (zaterdag 14 oktober).

Desondanks zegt de Zweedse bondscoach dat de ploeg van 2019 meer sterren had dan nu. "Frankrijk, Noorwegen en Denemarken zijn een beetje sterker dan de rest, maar daarachter vindt een open strijd plaats."

Polman herstellende

Estavana Polman, een ander handbalboegbeeld bij de vrouwen, komt ook nog altijd uit voor Oranje, maar is momenteel herstellende van een knieoperatie. De verwachting is dat Polman er bij het WK weer bij is.

Het mondiale kampioenschap vindt plaats in Denemarken, Zweden en Noorwegen en duurt van 30 november tot en met 17 december. Oranje treft in de groepsfase Argentinië, Congo en Tsjechië en speelt zijn drie wedstrijden in het Deense Fredrikshavn.

Generaties komen en gaan. Het is een gegeven in de topsport en bij de Oranjehandbalsters is dat niet anders. Zo is boegbeeld Lieder-Wester niet meer de onbetwiste nummer één in het doel van Oranje.

De wisseling van de wacht is niet heel gek. De 30-jarige keepster maakte dit jaar haar rentree, nadat zij vorig jaar november van een dochter was bevallen. Voor haar is het duidelijk: "Je komt hier niet om de nummer twee te zijn". Om eraan toe te voegen dat het een "vriendelijke" en "gezonde" concurrentiestrijd is.

En die strijd gaat er zeker komen, want in de tussentijd heeft de concurrentie niet stilgezeten. Keepsters Yara ten Holte en Rinka Duijndam hebben zich de laatste jaren gepresenteerd.

Ten Holte probeert de concurrentiestrijd als iets positiefs te zien. "Het geeft mij veel meer motivatie om elke keer op de training m'n best te doen."

Duijndam zegt dat de drie keepsters goed met elkaar kunnen en dat het landsbelang vooropstaat. "We zijn alle drie goed in vorm en zitten goed in ons vel. May the best win."

"Zo denken we er allemaal over. We steunen elkaar en zien wel waar het schip strandt. De teamprestatie staat voorop. Tuurlijk wil ik graag keepen, maar op het moment dat Yara of Tess het beter doet, dan moet ik harder werken. Dat is topsport.", vervolgt de wisselkeeper van 2019.

'Zie het in hun ogen'

De 23-jarige Ten Holte, die de laatste jaren vaak keepte in Oranje, heeft er het volste vertrouwen in dat Nederland weer terug aan de top gaat komen. Ze zegt dat Nederland op tijd is begonnen met verjongen, waardoor sommige jonge speelsters uit de selectie al best veel ervaring hebben. "Ik ben ook pas 23 en ben klaar om de verantwoordelijkheid te nemen."

Johansson ziet de vastberadenheid terug bij meerdere speelsters. "Ik zie in hun ogen dat wanneer het over het winnen van medailles gaat, er een bereidwilligheid ontstaat. We willen allemaal winnen, maar ben je daar ook klaar voor? Ik kijk ernaar uit om dit team te leiden naar een plek die verder dan de vijfde plaats gaat."