Zolderkamervibe domineert na 30 jaar nog steeds in gameblad Power Unlimited
Pluk een groep jongens van de straat, stop ze in een hok, laat ze over games schrijven en kijk maar wat eruit komt. Dat idee werd in 1993 gesmeed in Amsterdam en blijkt vele jaren later nog altijd een voltreffer te zijn: gamesblad Power Unlimited bestaat 30 jaar. Hoewel het veel van zijn rebelse en chaotische veren heeft verloren, ademt het toonaangevende tijdschrift nog altijd één ding: plezier.
Het idee voor een Nederlands gameblad ontstond bij uitgever VNU, dat destijds doorhad dat games groter en groter werden. Bladen daarover waren in het buitenland al succesvol en Nederland kon daarin niet achterblijven.
Dus ontstond het plan om een groep jongeren verhalen te laten schrijven. "En dat was eigenlijk een zooitje ongeregeld", herinnert redacteur Jan-Johan Belderok zich, bij lezers beter bekend als JJ. "Het waren echt jongens van de straat, uit de Amsterdamse hiphop- en rapscene." Onder meer rapper Skate en Kees de Koning, later oprichter van het succesvolle nederhopplatenlabel Top Notch, hoorden bij de groep.
Heel chaotisch
"Ze waren vaak te vinden in de arcadehal, vonden school niet supertof en gameden veel", zegt Belderok. "Ze zijn dat blad zonder enige ervaring en structuur gaan maken. Ik denk dat je dat ook wel zag: de lay-out en schrijfstijl zag je nergens anders. Het had een heel chaotische stijl, van begin af aan."
In de jaren 90 en 00 was het tijdschrift voor veel mensen "dé bron van informatie over games", weet Martin Verschoor, de huidige hoofdredacteur. "Internet was nog niet echt een ding en je moest een maand wachten om te weten welke games er op de E3 (gamebeurs in Los Angeles, red.) waren onthuld."
Belderok, of zoals hij zichzelf noemt: "de enige dinosauriër die nog over is", kwam in 1997 binnen bij Power Unlimited. Nog altijd is de filosofie hetzelfde. "Het draait om gezichten en die gaan het blad verkopen. Mensen groeiden met ons op en we werden op straat herkend. We waren een soort helden, een stel gewone gasten die je vrienden zouden kunnen zijn."
"We praatten zoals we in de kroeg zouden doen, gaven rare cijfers en hielden ons niet aan de regels. Dat vonden mensen tof en maakt dat ze lang zijn blijven lezen, ook al gameden ze niet veel meer."
De rebelsheid droop van de pagina's. Een redacteur - of 'tester' zoals dat toen nog heette - vond dat een Beavis and Butthead-spel een nog hoger cijfer verdiende dan een 10. Dus kreeg die een 13,2. "Waarom zou je stoppen bij een 10 als een game nog veel vetter was?", lacht Belderok. "We kwamen daar ook mee weg. Mensen wisten het ook: je las de PU niet voor goed onderbouwde recensies."
Later kwamen daar de voor iedere lezer "legendarische" persreizen bij, met feestjes "die uit de hand liepen". Die avonturen kwamen weer op een sappige manier tot leven in het blad. "We reisden de hele wereld af om toffe games te spelen en ook om te feesten. Het sprak tot de verbeelding: de meeste mensen droomden daar in die tijd van. Het was het beste leven dat je kon leiden."
Tegenwoordig veel professioneler
Niet alleen Power Unlimited, ook de gamesindustrie zelf is in de loop der jaren enorm veranderd. Van het stereotype beeld van nerds met brilletjes die op hun zolderkamer een spel in elkaar zetten, naar strak georkestreerde miljardenbedrijven met uitgekiende mediastrategieën.
Dat is met name terug te zien aan de persreizen, weet Belderok. In de jaren 90 mocht hij een bezoek brengen aan LucasArts, een gamestudio die Star Wars-spellen maakte.
"Ik werd daar afgezet met de boodschap: 'Veel plezier, over een paar dagen halen we je weer op.' Ik kon daar iedere ruimte binnenlopen, met de ontwikkelaars praten en het proces meemaken. We gingen de kroeg in met ontwikkelaars die ons met wat alcohol achter de kiezen allerlei prachtige verhalen vertelden. Dat was echt rock-'n-roll."
Vandaag de dag vergelijkt hij het met voetbal: er gaan overal pr-mensen mee, je moet je vragen van tevoren doorgeven en alle antwoorden worden voorgekauwd. "De belangen zijn gewoon veel groter", vult Verschoor aan. "Games zijn steeds moeilijker om te maken en het kost klauwen met geld."
Het is de makers van spellen er alles aan gelegen om van hun game een succes te maken, maar dat alles veel strakker geregisseerd is, deert de huidige makers van het tijdschrift niet. Nog altijd staat plezier centraal.
Gevoel van een zolderkamer
"Humor is altijd superbelangrijk geweest", zegt Verschoor. "We proberen nog steeds de vibe van vroeger te vangen en te delen met onze lezers." Power Unlimited blijft dan ook een vreemde eend in de bijt.
"We zitten in Haarlem in het gebouw van onze uitgever, met keurige, nette techplatforms om ons heen. Als je dan bij ons op de redactie komt, zitten de mensen soms met hun poten op tafel. Als er weer een langverwachte game op de deurmat ploft, gaat er de komende drie uur niets gebeuren, want iedereen wil die controller grijpen om even te spelen", lacht Verschoor. "Dat is nog steeds die zolderkamervibe, zoals het 30 jaar geleden ook was."