Herrada wint met machtige punch venijnige Vuelta-rit, strijd om rode trui blijft stil
Met een machtige punch heeft de Spanjaard Jesús Herrada de elfde etappe van de Vuelta gewonnen. Op de top van een spannende slotklim was hij sterker dan mede-ontsnappers Romain Grégoire en Andreas Kron en daarna liet hij zich zwaar vermoeid op het asfalt leggen.
Geraint Thomas, al niet meer gevaarlijk voor de strijd om de eindzege, zat ook mee in de vluchtgroep van 26 renners, maar de Brit kwam explosiviteit tekort voor een sprint om de dagzege.
In de top van het algemeen klassement bleven de verhoudingen hetzelfde: de Amerikaanse Jumbo-Visma-knecht Sepp Kuss behoudt de rode leiderstrui, voor Marc Soler (op 26 seconden) en Remco Evenepoel (1.09), die geen aanval deden op de rode leiderstrui.
De elfde etappe van de Ronde van Spanje was er een met een enorme aanloop, op weg naar de steile klim in het slot van de koers. Op La Laguna Negra wachtte de renners 6,5 kilometer klimmen met een gemiddeld stijgingspercentage van 6,7 procent.
Vooral de onregelmatigheid maakt die klim listig. Stukken van tussen de 3 en 6 procent worden afgewisseld met stukken van 13 à 14 procent.
Na twee dagen van relatieve kalmte - eergisteren was een rustdag en gisteren een tijdrit - waren de benen weer fris. In de eerste 100 kilometer van de etappe lag het tempo met een gemiddelde snelheid van 46 kilometer per uur enorm hoog.
Als dolle stieren bulderden renners door de provincie Burgos. Ontsnappen aan het peloton zat er lange tijd dan ook niet in, zij die het probeerden werden vlot weer ingehaald.
Maas mee met vluchtgroep
Pas op 103 kilometer van de finish lukte het een groep van 26 man toch om ervandoor te gaan. Een van hen was Thomas (Ineos), die eerder deze Vuelta al afhaakte in de strijd voor het algemeen klassement. Ook de Nederlander Jan Maas (Jayco AlUla) kon mee met de vluchters.
De kopgroep reed snel naar een gat van een minuut of vijf. Veel meer leek Jumbo-Visma niet te willen toestaan, om te voorkomen dat Thomas toch weer een bedreiging voor de rode trui van Kuss zou gaan vormen.
De klassementsrenners waagden zich niet aan een aanval. Kuss, Soler en Evenepoel hielden ongetwijfeld rekening met de twee loodzware bergetappes van vrijdag en zaterdag, als er aan het eind van week twee een grote slag om de Vuelta-winst valt te slaan.
Beestachtige Ganna
Vrij snel was duidelijk dat de ritwinnaar uit de vluchtgroep zou komen, een gevecht dat al aan de voet van de slotklim losbarstte. In de eerste kilometer naar La Laguna Negra moesten de eerste vluchters lossen. Het tempo werd gemaakt door de Italiaan Filippo Ganna, die zijn kopman Thomas met beestachtig tempo meesleurde de berg op.
Ganna reed op kop van een groep met zeven andere overblijvers naar de top. Jonathan Caicedo zette op een kilometer van de streep - inmiddels steeg de weg met 13 procent - als eerste een serieuze aanval in, maar werd bijgehaald door Thomas, Kron, Herrada en Grégoire.
Van dat selecte gezelschap bleek Herrada de snelste. Driehonderd meter van de finish zette hij een beslissende sprint in, langs de zwarte lagune, zo door naar de ritzege.
