Syrische baby Afraa die onder puin werd geboren maakt het goed

• Daisy Mohr

  Correspondent Midden-Oosten

Het is een wonder dat Afraa de aardbeving begin februari in Syrië overleefde. Nu straalt de baby naar iedereen die haar bezoekt. "Afraa is zo lief. Ze lacht de hele tijd. Je noemt haar naam en ze begint al te lachen", zegt haar oom Khalil al Sawadi terwijl hij kijkt naar het slapende meisje in zijn armen.

Van over de hele wereld stroomden in februari de aanbiedingen binnen om de baby uit Jinderis, dicht bij de Turkse grens, te adopteren. Uiteindelijk kwam ze terecht bij de buren, haar oom en tante. Zij voeden haar nu samen met hun eigen zeven kinderen op.

Afraa is een sprankje hoop in de ellendige situatie in Syrisch oppositiegebied. Volgens de VN kwamen daar bij de aardbeving zeker 4500 mensen om het leven en vielen meer dan 10.000 gewonden.

Afraa werd vernoemd naar haar moeder, die ze nooit zal leren kennen. Ze werd op 6 februari geboren onder het puin en bracht de eerste uren van haar leven door onder betonnen brokstukken.

Onderkoelde baby

"We hoorden geluiden van onder het puin, toen zijn we gaan graven", vertelt haar oom Sawadi. "Uiteindelijk hebben we Afraa kunnen redden." Ze was met de navelstreng nog verbonden aan haar overleden moeder.

Het was nog even spannend of de zwaar onderkoelde baby de ramp zou overleven. Ze had kneuzingen en schrammen. "Ze had veel stof in haar borst en moest vier dagen in het ziekenhuis blijven. Maar daarna ging het al snel beter. Haar situatie is nu goed", zegt haar oom.

Deze video is gemaakt door een lokaal team in Syrië:

"Ze lijkt ontzettend op haar vader en haar zus Nawara", zegt Sawadi en hij vertelt over zijn zwager, schoonzus en hun kinderen. Op zijn telefoon laten ze Afraa elke dag foto's zien van haar ouders, broertjes en zusjes zodat ze hen toch een beetje zal leren kennen en nooit zal vergeten.

"We zullen haar nooit laten voelen dat ze eenzaam is, een wees." Want voor de rest van de familie is Afraa nu de enige levende herinnering aan het gezin dat vast kwam te zitten onder de vier verdiepingen van hun huis.

De vrolijke baby geeft de familie hoop in een ellendige situatie. Ze verloren veel meer familieleden, hun huis en hun auto. In het zwaar getroffen Jindires is nog maar nauwelijks iets opgebouwd.

Hulp schiet tekort

Na twaalf jaar oorlog en bombardementen was het hier al een humanitaire ramp en daar kwam de aardbeving nog eens bovenop.

"De situatie hier is slechter dan ooit. Bijna niemand kon zijn huis opbouwen na de aardbeving. Alleen mensen met geld, want die hoeven niet te wachten op hulporganisaties. Maar de rest van de mensen zit in tenten en wacht nog altijd op hulp. We zien nauwelijks iets of iemand", zegt Sawadi, die oorspronkelijk helemaal niet uit dit gebied komt. Door de jarenlange oorlog in Syrië raakte deze familie, net als veel andere Syriërs, intern ontheemd en belandde in Jindires.

Hulp schiet hier aan alle kanten tekort. Zo'n vier miljoen mensen in deze omgeving zijn afhankelijk van noodhulp. En die komt maar moeizaam het gebied binnen. Sawadi: "Mensen willen weer in hun huizen wonen. Zeker nu in de zomer, het is veel te heet in die tenten."

Geen rooskleurige toekomst

Getraumatiseerd door de aardbeving durft zijn gezin nog altijd niet in hun gehuurde huis te slapen. Ze voelen regelmatig naschokken en zijn bang dat huizen weer zullen instorten. Daarom hebben ze een tent naast hun huis gezet.

"Het is nog steeds een risico. Dus we gaan overdag naar het huis, daar is het koeler. En als het donker wordt gaan we allemaal naar onze tent totdat het 's ochtends licht wordt."

Maar waar ze ook zijn, in de tent of in het huis, iedereen speelt met Afraa. Het lijkt haar allemaal niet uit te maken. "Ze is nog jong, ze heeft het allemaal niet door", glimlacht haar oom. En dat is misschien maar beter ook, want de nabije toekomst van dit gebied ziet er allesbehalve rooskleurig uit.