In Marokko wordt al dagen gefeest en gedanst: 'Dit team begrijpt elkaar'

• Samira Jadir

  correspondent Marokko

In de straten van Casablanca in Marokko heerst een aanstekelijke vrolijkheid, mensen groeten elkaar met mambrouk alina: "gefeliciteerd aan onszelf." De altijd norse bakkersvrouw draagt een pet in de kleuren van de Marokkaanse vlag, iedereen in Marokko is in de ban van het WK.

In aanloop naar de kwartfinale vandaag om 16.00 uur tussen Portugal en Marokko hoopt heel het land op een nieuwe overwinning van de "Leeuwen van de Atlas". De Marokkanen hier hebben het over een wonder, ze behoren tot de groep van de acht beste voetballanden ter wereld.

Na de zenuwslopende wedstrijd tegen Spanje gingen de Marokkanen, net als na de andere wedstrijden, feestvierend de straat op. Er werd gedanst, gefeest en gezongen.

Grote Marokkaanse bruiloft

Het werkt aanstekelijk, want ook ik begon ineens de 'zaghrouta' - vreugdekreet - te doen zodra Hakimi de bal in het doel schoot. De WK-vieringen hadden veel weg van een grote Marokkaanse bruiloft. En iedereen was uitgenodigd.

Als ik aan de mensen vraag waarom deze Marokkaanse ploeg meer heeft bereikt dan de andere elftallen die Marokko heeft gehad, geven de Marokkanen steevast hetzelfde antwoord: het elftal heeft een internationaal karakter. Sommige spelers zijn geboren en getogen in het buitenland en hebben hun kennis hier mee naartoe genomen.

Hetzelfde geldt voor de immens populaire bondscoach Walid Regragui. Juist omdat hij geboren en getogen is in Frankrijk lijkt hij de spelers met een dubbele nationaliteit goed te begrijpen en koestert hij tegelijkertijd ook de spelers uit de competitie van eigen bodem.

Zijn eerste succes als coach boekte hij immers eerder dit jaar nog door met Wydad Casablanca de Afrikaanse Champions League te winnen. Ook stemt het Marokkanen tevreden dat ze na de buitenlandse bondscoaches Hervé Renard (Frankrijk) en Vahid Halilhodžić (Bosnië en Herzegovina) nu eindelijk een Marokkaanse bondscoach hebben.

Softwaredeveloper Ayoub Oriji beaamt dat Regragui geen onderscheid maakt tussen de spelers die in Marokko zijn opgegroeid of in het buitenland. "Je ziet dat dit team elkaar begrijpt. Ze hebben uiteindelijk toch dezelfde achtergrond", zegt Oriji. Het sluit ook nauw aan bij de positieve kijk die Marokkanen hebben op migratie.

Zelfs in de meest kleine gehuchten kom je hier mensen tegen die vol trots vertellen dat ze familie hebben in Spanje, Italië of Nederland. Er werd dan ook woedend gereageerd toen de Spaanse krant La Vanguardia in aanloop naar de wedstrijd tegen Spanje in een artikel aankaartte dat maar liefst veertien spelers van de Marokkaanse selectie niet in Marokko geboren zijn.

"Het team van de Verenigde Naties" werden ze genoemd. In een reactie op dit artikel verklaarde bondscoach Regragui dat al zijn spelers een Marokkaans paspoort hebben en dat ze niet alleen voor hun vaderland spelen, maar ook voor Afrika.

Voor Marokkaanse supporters als de 28-jarige grafisch ontwerper Mo Mijnar is het ook helemaal geen vraag of de spelers met een dubbele nationaliteit wel "echte" Marokkanen zijn. "Het zijn gewoon Marokkanen. Klaar," zegt hij stellig.

De echte liefhebbers hebben er alles voor over om het Marokkaanse elftal in Qatar aan te kunnen moedigen. Ondanks de heftige regen staat er voor het het agentschap van Royal Air Maroc in Casablanca een lange rij.

Veel mensen probeerden de afgelopen dagen nog een vliegticket te bemachtigen naar Doha. Dat er nu voor het eerst een WK wordt gespeeld in een islamitisch land maakt de ervaring voor de supporters extra speciaal. Ze worden warm ontvangen in Qatar waar het succes van het Marokkaanse elftal toch ook wordt gezien als het succes van een Arabisch land.

Hoewel het voor Marokkanen relatief eenvoudig is om af te reizen naar Qatar, zijn de reis en het verblijf prijzig en dus voor de meesten niet weggelegd. Zij zullen het moeten doen met de hooggespannen voetbalsfeer in de cafés en restaurants.

De 18-jarige Salma Houachmi deert het niet zoveel dat ze vandaag niet in het stadion zit. "Ik ga samen met mijn vriendinnen ergens in de stad de wedstrijd volgen", vertelt ze glunderend. We kijken er met zijn allen naar uit."