Mangrovebossen in Pakistan gedijen, behalve in miljoenenstad Karachi
Pakistan is een van de meest kwetsbare landen ter wereld door klimaatverandering. De extreme regen die dit jaar aan grote overstromingen bijdroeg is hier een voorbeeld van. Om de kustregio's hiertegen te wapenen zet het land een natuurlijke bron in: mangrovebossen. Door bescherming en plantages is Pakistan een van de weinige landen ter wereld waar het oppervlak mangrovebos aan de kust de afgelopen jaren is toegenomen. Alleen bij de miljoenenstad Karachi blijft dit een uitdaging.
"Wij beschermen de bossen, dat is onze plicht, maar zolang niet iedereen helpt is het heel moeilijk", zegt Shehzad Gill van de afdeling bosbeheer van de provincie Sindh. "Er is veel ontwikkeling in Karachi. Wij proberen de betrokken agentschappen en afdelingen van de overheid ervan te overtuigen zo min mogelijk bomen te kappen. Want ontwikkeling is goed, maar tegen welke prijs?"
Groot succes
Over het algemeen is het vergroten van de mangrovebossen een groot succes, zegt Gill. "We hebben nu drie keer zoveel mangrovebos als twintig jaar geleden." Op een kaart wijst hij aan waar er nieuw bos is geplant, en waar dit voor de komende jaren is gepland. "Het moet nog veel meer worden. De illegale kap hebben we grotendeels onder controle. Alleen in 5 tot 7 procent van het bos, bij Karachi, is dit een beetje een probleem."
Aan het strand bij de stad is goed zichtbaar hoe kwetsbaar Karachi is. De golven zijn hoog en vlak aan het strand staan torenflats, kantoren en winkels. "Tot de jaren 80 was dit allemaal mangrovebos", zegt klimaatjournalist Aafia Salam.
Vanuit de auto wijst ze naar de stad tussen de zee en de weg waar we over rijden, richting een hotel dat uitkijkt op een stukje mangrovebos dat vanaf de stad te zien is. "Overal waar je een groeiende bevolking hebt, staat er druk op de natuurlijke bronnen", zegt ze.
En ze legt uit dat het niet alleen het kappen van bomen is waardoor de mangrovebossen worden verwoest. Omdat de natuurlijke afwateringskanalen van Karachi grotendeels in open riolen zijn veranderd, stroomt er veel vies water de zee in. "Dat doodt de bomen ook."
Salam zegt net als Gill dat alleen in Karachi de mangrovebossen het moeilijk hebben. "Zodra je de stad uitgaat zie je ze absoluut gedijen", zegt ze. Gill legt uit dat bosbeheerders in samenwerking met lokale gemeenschappen het illegale kappen tegengaan en de plantages runnen. "We leggen die gemeenschappen uit dat als er geen mangrovebossen zijn, dat zij zelf als eerste het slachtoffer zouden zijn van een tsunami of stormvloed."
Eerste verdedigingslinie
Mangrovebossen worden ook wel de eerste verdedigingslinie tegen klimaatverandering genoemd. Ze beschermen kustgebieden tegen de stijgende zeespiegel en extreem weer als orkanen. Ook kunnen ze veel beter dan andere bomen CO2 opslaan, wat weer kan helpen tegen de opwarming van de aarde.
Vanuit de meeste plekken in Karachi zijn de mangrovebossen nergens te bekennen. Toch ligt er aan de zuidkant van de stad zo'n verdedigingslinie. Als we meevaren met de vissersboot van Mehran Ali Shah komen ze steeds dichterbij. Op zeven kilometer varen van de stad laat hij een groep eilandjes zien die helemaal vol de bomen staan.
De eilandjes liggen recht voor de kust van het vissersdorp waar hij opgroeide. Zijn vader was een bekende activist voor de rechten van vissers, die een paar jaar geleden is overleden. Nu zet Mehran zich in voor het behoud van de mangrovebossen.
"We maken ons veel zorgen om de situatie, want je kunt zien dat er aan de kant van Karachi waar geen mangrovebossen zijn hele hoge golven zijn. Daar kunnen we niet komen met onze boot. Daarom maken we ons veel zorgen om de vissers, om Karachi, om de provincie Sindh en om ons levensonderhoud."