Na veertig gesprekken en sloten koffie is Heracles klaar voor revanche: 'De knop moet om'
Nico-Jan Hoogma hoef je de wetten van de topsport niet uit te leggen. Bij de KNVB keek hij als directeur topvoetbal mee over de schouders van Louis van Gaal, hielp hij Frenkie de Jong, Virgil van Dijk en Memphis Depay waar het kon.
Sinds deze zomer is hij technisch directeur bij Heracles Almelo, de club waar hij tussen 2004 en 2018 werkte als speler, manager en directeur. Zijn oude liefde wil hij helpen zich terug te knokken naar het hoogste niveau.
"Verliezen hoort bij topsport. En degraderen ook. Het is gebeurd", zegt Hoogma. "Vandaag heb ik de training zitten kijken. Iedereen wil er weer vol voor gaan, knokken om bij de eerste elf te horen. Ja, zo werkt het. Je bent sportman. Er is verloren. Nu willen we weer winnen."
Vallen uit de voetbalhemel kan, zeker in het geval van Heracles Almelo, meedogenloos snel gaan. Drie wedstrijden voor het einde van de competitie droomden ze nog van Europees voetbal, twee weken later waren ze gedegradeerd.
Wat doe je dan?
"De knop omzetten", zegt Nico-Jan Hoogma gedecideerd, die daar zelf geen moeite mee had. Voor hem was alles vanaf de eerste seconde weer vertrouwd. Voor sentiment was geen tijd. Er was namelijk een hoop reparatiewerk te verrichten na een jaar vol malaise en chagrijn.
Voor Heracles bleek het medicijn na een rampjaar even simpel als intensief: praten, praten en nog eens praten.
We willen mensen die honderd procent voor de club willen uitkomen. Zo probeer je ook een soort revanchegevoel te kweken.
"Het eerste gesprek was met Carlos Vicens. Daar kwam uit: dat gaat hem niet worden", zegt Hoogma over de assistent van Manchester City die in mei nog werd aangesteld als coach van Heracles.
"Er was aan beide kanten twijfel. Dan moet je het niet doen. Hier moet gewoon honderd procent commitment zijn. Deze club wil zo snel mogelijk terug naar de eredivisie."
Praatmarathon
Overtuiging, toewijding. Hoogma eist het van iedereen binnen de club. Om die reden startte hij direct na zijn aanstelling met een praatmarathon. Zo'n veertig een-op-een-gesprekken met stafleden en spelers van gemiddeld drie kwartier.
"Je probeert eerst mensen te leren kennen. Zij zijn voor mij nieuw en ik voor hen. Je probeert wat te weten te komen over hun privésituatie, hun ambities, hoe ze in de wedstrijd zitten. We willen mensen die honderd procent voor de club willen uitkomen. Zo probeer je ook een soort revanchegevoel te kweken."
Als Hoogma praat over Heracles knikt Rob Toussaint, algemeen directeur van de club, instemmend. Net als Hoogma waagde ook hij zich aan een forse serie gesprekken met de mensen op de werkvloer. De kopjes koffie waren niet aan te slepen in Almelo.
"Er zijn hier vorig seizoen best wat dingen fout gegaan", zegt Toussaint. "Er is veel gebeurd, mensen gingen weg en er was onrust. Intern hebben we dat geëvalueerd en met onze medewerkers besproken."
Slagkracht
"We vertelden dat degradatie nogal wat betekent. We gaan in begroting terug van 12 naar zo'n 10 miljoen euro. Dat is gigantisch veel. Gelukkig hebben we altijd goed op onze centjes gepast", zegt Toussaint, die niet van plan is te bezuinigen of te snijden in personeel.
Integendeel. Toussaint wil iedereen aan boord houden. Alles blijft binnen Heracles op eredivisieniveau, bezweert de algemeen directeur. "We vertelden de medewerkers dat we vol voor promotie gaan en daarom onze slagkracht overeind houden."
Sinds de promotie in 2005 groeide Heracles uit tot een modelclub voor ploegen met eredivisieaspiraties. In Almelo deed men geen gekke dingen, was het financiële beleid gezond en het veldspel onder de achtereenvolgende trainers Peter Bosz, John Stegeman en Frank Wormuth altijd wel verzorgd.
Tot het seizoen 2021/2022, waarin alles anders was. Van Rai Vloet die 'gewoon' mocht spelen na een dodelijk ongeluk tot aan het opstappen van directieleden. Van een fan die Twente-speler Václav Cerny sloeg in de derby tot supporters die gooiden met vuurwerk.
Heracles, vaak geroemd vanwege het wij-gevoel en de prettige clubcultuur, was zichzelf niet meer. Het sentiment: het familiaire is weg, de clubcultuur de nek omgedraaid.
"Natuurlijk hebben we daarover gesproken en koffie gedronken. Met best veel mensen zelfs", reageert Toussaint, die wijst op de vier werkgroepen (cultuur, structuur, financiën en voetbal) die sinds de degradatie door de club werden gevormd om de kou uit de lucht te halen.
Afgelopen weken zijn sponsors, supporters, clubleiding, trainers en zelfs de burgemeester bijeengekomen om te praten.
Heracles-gevoel
Hoogma: "In die werkgroepen zie ik enorm veel saamhorigheid. We willen terugbrengen dat het klokje overal hetzelfde tikt. Dat wordt dan straks uitgewerkt in een cultuurhandboek met kernwaarden. Soms is het nodig om dat Heracles-gevoel, dat we voelen in onze aderen, te benoemen met elkaar."
Langzaam maar zeker komt het wij-gevoel weer terug in Almelo, zeggen de bestuurders.
Toussaint: "We zijn als club gegroeid door hand in hand sterk te staan. Dat is óók de cultuur waarin je elkaar nu moet vasthouden. Enkele incidenten mogen dat niet volledig in de war gooien en alles op zijn kop zetten".
