Van der Mark liet volleybaldroom varen na emigratie, maar traint nu toch bij Oranje
Anne van Eijk
Anne van Eijk
Op zestienjarige leeftijd besloot Marieke van der Mark haar volleybalambities ondergeschikt te maken aan de droom van haar ouders. Ze emigreerde naar Amerika en legde zich erbij neer dat het Oranje-shirt niet voor haar weggelegd zou zijn.
Nu, zeven jaar later, staat ze alsnog trots te poseren in het tenue van het Nederlands team. Na een uitnodiging van bondscoach Avital Selinger traint ze inmiddels al vier weken mee op Papendal.
Al jong ambitieus
Van der Mark stortte zich van jongs af aan op het volleybal. "Ik heb daar veel voor moeten laten", aldus de 23-jarige diagonaalspeelster. "Als vrienden uitgingen, kon ik niet mee. En natuurlijk wilde ik ook weleens een frikandel of een kroket eten, maar om mijn doel te bereiken, moest ik gezond eten."
En het was niet voor niets. Van der Mark trainde mee met regionale selecties en een mooie carrière lag in het verschiet. Totdat haar vader een baan in Amerika aangeboden kreeg. "Mijn ouders hebben toen met me gepraat. Zij wilden heel graag naar Amerika vertrekken, maar ze zagen ook dat ik erg goed bezig was met volleybal. Dus ze vroegen of ik het wel zag zitten."
De Spelen van 2024 in Parijs zijn altijd mijn droom geweest.
Het was een lastige keuze voor de talentvolle volleybalster. "Maar ik wist ook dat ik als zestienjarige niet hier alleen achter wilde blijven. En familie gaat voor alles." Dus vertrok ze met haar ouders naar Connecticut in Amerika. "Ook al betekende het dat ik mijn volleybaldroom moest laten varen."
Op eigen benen
Eenmaal in Amerika begon het toch weer te kriebelen. Ze kreeg door dat je ook in Amerika 'gewoon' kunt volleyballen en stortte zich, net als in Nederland, toch weer volledig op de sport. Ze speelde in universiteitsteams en werd op haar achttiende gevraagd om voor Baylor te komen spelen, een club uit Texas. "Dat was 3,5 uur vliegen bij mijn ouders vandaan."
Wat ze op haar zestiende nog niet zag zitten, deed ze twee jaar later wel. Ze ging op eigen benen staan en vertrok in haar eentje naar Texas. Haar droom om ooit in het Nederlands team te spelen kwam daarmee weer een stukje dichterbij.
Bondscoach Selinger kwam namelijk via video's van de club te weten dat er een Nederlandse speelster in Amerika actief was. "Ik zag dat ze in ieder geval de fysieke potentie heeft", doelt Selinger op haar lengte van 1,98 meter.
De beelden alleen vond de bondscoach echter niet voldoende om een oordeel te vellen over de diagonaalspeelster. "Ze spelen in Amerika toch op een andere manier. Ze mogen vijftien keer per set wisselen, waardoor speelsters bijvoorbeeld alleen maar aan het net staan en nooit als verdediger in het achterveld."
Zoektocht naar diagonaalspeelster
Daar komt bij dat de staf van Oranje versterking op de diagonaalpositie wel kan gebruiken. "Lonneke Slöetjes en Manon Flier hebben die positie zo'n zestien jaar bezet, maar na het vertrek van Lonneke begin vorig jaar werd die plek ad hoc ingevuld."
Reden genoeg voor Selinger om de volleybalkwaliteiten van Van der Mark eens van dichtbij te willen bekijken en haar naar Nederland te halen. "Het is een langetermijnproject", geeft hij aan. "We gaan gedurende een langere periode kijken of het wat kan worden."
Selingers uitnodiging werd in Amerika met veel enthousiasme ontvangen. "Superleuk" en "gaaf" zijn de woorden waarmee Van der Mark haar eerste stappen in trainingscentrum Papendal omschrijft. "Ik speel in Amerika wel op het hoogste niveau, maar dat had ik in Nederland natuurlijk nog nooit gedaan."
Ook moest Van der Mark weer even wennen aan Nederlandssprekende speelsters om zich heen. "Omdat ik in Texas woon en niet meer bij mijn ouders, heb ik heel lang geen Nederlands meer gepraat. Dus ik moest wel even omschakelen."
Nations League komt te vroeg
Mede vanwege een lichte schouderblessure waarvan Van der Mark aan het herstellen is, komt de Nations League, die voor Nederland woensdag begint met een wedstrijd tegen China, nog wat te vroeg. Desondanks blijft ze onverminderd ambitieus. "Deze zomer blijf ik in elk geval in Nederland en kijk ik of ik de WK-selectie kan halen."
Maar ook als ze bij het WK in eigen land, dat op 23 september begint, niet tot de selectie behoort, is er nog geen man overboord. "De Spelen van 2024 in Parijs zijn altijd mijn droom geweest. Die wil ik heel graag halen, dat is mijn ultieme doel."