Voetballen in Japan als opstapje voor bijzondere baan bij een luxe juwelier

Calvin Jong-A-Pin voetbalde elf jaar in Japan en zette onlangs een punt achter zijn lange voetbalcarrière. Hij keerde als 'halve Japanner' terug in Amsterdam, waar hij als horlogefreak nu in een luxe juwelier werkt.

Voetballen in Japan. Calvin Jong-A-Pin zag dat totaal niet voor zich. Hij had met Jong Oranje een EK gewonnen. Tegen AC Milan gevoetbald in de UEFA Cup. Wat moest hij dan in hemelsnaam in Japan?

Jong-A-Pin had dus geen enkele twijfel toen Shimizu S-Pulse zich in 2011 bij zijn zaakwaarnemer meldde. Tot driemaal toe liet hij die Japanse middenmoter weten niet geïnteresseerd te zijn. Geen haar op zijn hoofd.

Maar dat was nog voor hij het salarisaanbod had gezien. Toen Jong-A-Pin het maandbedrag zag staan dat hem in het verschiet lag, veranderde hij op slag van gedachte.

Hij ging het avontuur toch maar aan. Het plan was simpel: snel cashen en daarna met een goedgevulde portemonnee fijn weer terug naar Europa.

Jong en stug

Het liep totaal anders. De inmiddels 35-jarige Jong-A-Pin bleef uiteindelijk elf jaar in Japan. Toch had hij het in de eerste periode uiterst zwaar. "Het was héél moeilijk", vertelt hij. "De trainer had een mooi verhaal. Er zouden grote spelers komen, de stad zou vlak bij het strand liggen. Maar de club bleek gewoon midden op het platteland te liggen."

Niemand sprak er Engels en in een tijd waar nog niet altijd overal internetverbinding was, bleek contact met het thuisfront houden ook wel eens lastig. Iedere dag at hij alleen bij hetzelfde Italiaanse eettentje.

Dat die beginperiode zo moeilijk was, wijt Jong-A-Pin nu vooral aan zichzelf. "Ik was jong, stug en dacht dat ik alles wist. Ik kom uit een milieu waar je altijd voor jezelf op moet komen. Dat werkt daar niet. In de eerste jaren heb ik twee mental breakdowns gehad."

Ondanks die psychische problematiek ging het op voetballend gebied prima. Jong-A-Pin werd door zijn club zelfs verkozen tot beste speler van het jaar.

"Shimizu wilde me dus graag houden, maar ik wilde juist weg. De club deed 'an offer you can't refuse', zoals ze dat in The Godfather zeggen. Uiteindelijk besloot ik toch te blijven."

Het bleek een kantelpunt in het Japanse bestaan van Jong-A-Pin. Hij had geen trek in nog meer geestelijke misère en besloot zich radicaal anders op te gaan stellen. "Na drie jaar ging ik steeds meer ontdekken en stelde ik mezelf eindelijk open. Na die twee mental breakdowns nam ik me voor om me eens echt aan te passen."

En dat werkte. Jong-A-Pin werd verliefd op Japan. Hij leerde te genieten van een nieuwe cultuur. Hij verdiepte zich bijvoorbeeld in het eten en verruilde het Italiaanse tentje voor stijlvolle sushi-restaurants. In 2017 maakte hij een transfer van Shimizu naar Yokohama FC.

Het was in die gelukkige Japanse jaren dat Jong-A-Pin zijn grote hobby naast het voetbal, het verzamelen van horloges, steeds intensiever begon te beleven. "Eerst kocht ik horloges als statussymbool. Maar als je langer in de watch-game zit, ga je juist het ambachtelijke ontzettend waarderen."

We volgden Jong-A-Pin op een werkdag bij Gassan, de juwelier waar hij sinds enige tijd aan de slag is:

Jarenlang voetballen in Japan maakte hem niet alleen gelukkig, maar ook behoorlijk welvarend. Zijn geld stak hij steeds vaker in exclusieve designershorloges. Langzaam maar zeker ontstond een omvangrijke collectie.

Nieuwe baan

Zijn liefde voor horloges bracht hem eenmaal terug in Nederland een nieuwe baan. Hij ging aan de slag bij juwelier Gassan. Als horlogekenner en iemand die de clientèle als geen ander begrijpt, is hij er op zijn plek.

"Ik ben er een soort vliegende keep. Ik heb misschien wel talent en zeker een netwerk in deze business, maar toch moet ik natuurlijk nog heel veel leren. Dit is een nieuw hoofdstuk aan mijn verhaal. Welke oud-voetballer gaat er nou bij Gassan werken?"

Wennen is het soms wel, een bestaan van negen tot vijf. "In het voetbal leer je toe te werken naar piekmomenten, maar nu moet ik me richten op de langere termijn. Dat begint steeds beter te lukken."

Zijn eigen horlogeverzameling ligt nog altijd in Japan. Zijn collectie is zo veel waard dat Jong-A-Pin het niet aandurft die in Amsterdam te bewaren. Het risico op diefstal is te groot.

Maar ze liggen er prima. Het is een extra reden om geregeld terug te gaan. "Ik ga sowieso snel weer die kant op. Japan is thuis geworden."