'Grootste vermogensbeheerders van de wereld falen op milieugebied'
Een nieuw onderzoek zet vraagtekens bij de geloofwaardigheid van drie grote internationale vermogensbeheerders met betrekking tot milieubescherming en klimaatverandering. Dat komt naar voren uit een publicatie van de City, University of London (pdf). Het onderzoek richt zich op de relatie tussen 's werelds grootste vermogensbeheerders en de fossiele industrie.
Het gaat om BlackRock, Vanguard en State Street. Die hebben beloofd klimaatverandering aan te pakken en duurzame financiering te ondersteunen. Deze 'Grote Drie' beheren gezamenlijk meer dan 20 biljoen dollar, oftewel 20.000 miljard dollar. Dankzij dat enorme vermogen zijn ze bij veel bedrijven een grote en invloedrijke aandeelhouder.
Maar die invloed wordt volgens de onderzoekers niet aangewend om grote CO2-uitstoters aan te zetten tot verduurzaming. Dat concluderen ze op basis van het stemgedrag op aandeelhoudersvergaderingen. Gekeken werd naar bedrijven in de fossiele industrie, cementindustrie en mijnbouw. Dat zijn de sectoren die verantwoordelijk zijn voor het grootste deel van de industriële uitstoot van broeikasgassen.
'Dodelijke afleiding'
De 'Grote Drie' stemmen vaker tegen resoluties die gericht zijn op het verbeteren van het milieu dan dat ze die resoluties ondersteunen. Tegelijkertijd steunen BlackRock, Vanguard en State Street doorgaans besluiten van het management over dividenduitkeringen, terugkoop van aandelen, de beloning van topbestuurders en en bestuursverkiezingen.
De milieuresoluties waar de Grote Drie wel voor stemmen, zijn beperkt en fragmentarisch en leiden daarom eerder tot mislukkingen. En dus, zo concluderen de onderzoekers, is de term greenwashing te mild. Zij omschrijven de praktijk als 'dodelijke afleiding', en wijzen erop dat de tijd van het afleiden van milieuproblemen voorbij is.
Kort door de bocht
Rients Abma, directeur van Eumedion, een belangenvereniging van institutionele beleggers, vindt het onderzoek wat kort door de bocht: "Bij resoluties gaat het om de precieze bewoordingen. Er kunnen daarom verschillende redenen zijn waarom de vermogensbeheerders voor of tegen hebben gestemd."
Milieuresoluties kunnen volgens Abma worden aangedragen door aandeelhouders, waarbij er in bijvoorbeeld Engeland en de Verenigde Staten moet worden voldaan aan het bezitten van een bepaald percentage van bedrijfskapitaal, of een bepaalde hoeveelheid aandeelhouders die bij voorbaat mee willen tekenen.
"Daarbij gaat de aandeelhouder toch een beetje op de stoel van het bestuur zitten, terwijl dat niet helemaal de bedoeling is", zegt Abma, "Aandeelhouders hebben een controlerende functie, niet een besturende. Je belegt in een onderneming omdat je vertrouwen hebt dat het bestuur de juiste strategie voert."
Pas als het bestuur onvoldoende vooruitgang maakt met bijvoorbeeld het klimaatbeleid, zijn veel grote vermogensbeheerders volgens Abma geneigd om voor aandeelhoudersresoluties te stemmen. "Een andere mogelijkheid is om dan tegen de benoeming of herbenoeming van de bestuurders te stemmen."
