Marokko tegen Egypte op Afrika Cup: 'Een soort Nederland-Duitsland...'

Het is het mooiste affiche in de kwartfinales van de Afrika Cup: zevenvoudig kampioen Egypte tegen Marokko, de toernooiwinnaar in 1976. Een voorbeschouwing met Ali Boussaboun, oud-international van Marokko, en Yes-R, de rapper (en voetbalvolger) met Egyptische roots.

Het tempo waarin Boussaboun praat, gaat met de zin omhoog. Vol passie, noemen ze dat. Zijn frustratie zit diep, zo blijkt. "Ik vind het een schande dat wij zo lang geen Afrika Cup hebben gewonnen. Dat doet me pijn."

Boussaboun wordt 42 jaar geleden geboren in Tanger. Hij is vier als hij met zijn familie de overstap maakt van Marokko naar Den Haag. Kleine Ali kan goed voetballen, breekt door bij ADO, speelt bij clubs als Feyenoord en FC Utrecht en pikt overal zijn doelpuntjes mee.

Ook schopt hij het tot international van Marokko, waarmee hij in 2006 uitkomt op de Afrika Cup. Het wordt een prachtige, maar korte ervaring. In het voetbalgekke Egypte geniet de voetballer van de uitstekende faciliteiten, de kamelenrit langs de piramides en een fluitconcert van honderdduizend Egyptische fans.

Na de groepsfase zit het avontuur er voor Marokko echter alweer op. In de sterke groep met Ivoorkust, gastland Egypte en Libië weet het niet te scoren.

Zestien jaar later windt Boussaboun zich enorm op als het over zijn landgenoten op het belangrijkste Afrikaanse voetbaltoernooi gaat. Marokko staat weliswaar in de kwartfinales, maar echt overtuigend is het niet wat de ploeg laat zien in Kameroen. "Dat is het gevolg van jarenlang beleid zonder enig idee of een visie."

Boussaboun ziet in Vahid Halilhodzic de boosdoener. Zijn Haagse tongval komt over de telefoon steeds meer naar voren naarmate hij langer over de bondscoach praat. "Blijkbaar is zijn ego, het laten zien dat hij de baas is, voor hem belangrijker dan het beste team samenstellen", luidt de conclusie van Boussaboun.

Geen Ziyech en Mazraoui

Hij doelt op het thuislaten van sterspeler Hakim Ziyech en Ajacied Noussair Mazraoui. Beide spelers liggen in een conflict met Halilhodzic. "Mazraoui is een lieve jongen, doet niemand iets kwaad en heeft geen gedragsproblemen."

"Ziyech wordt in de media weleens neergezet als lastig, omdat hij zijn eigen manier van communiceren heeft. Maar is hij ooit disciplinair gestraft? Nee, hij is een superprof. Dus dan ligt het als coach toch echt aan jezelf. Dan kun je niet met mensen omgaan", stelt Boussaboun.

De suggestie dat een elftal zonder sterren soms een beter team vormt, doet hij af als onzin. De oud-aanvaller is allesbehalve onder de indruk van Marokko, dat na de groepswinst in de achtste finales moeizaam afrekende met Malawi.

"Het spelplan klopt gewoon niet. Sterspeler Achraf Hakimi wordt verkeerd gebruikt", haalt Boussaboun de rol van de verdediger van Paris Saint-Germain aan. "Hij moet als rechtsback opkomen, maar stáát er nu al en loopt zich telkens vast. De aanvallers zijn amper gevaarlijk en op het middenveld moet Sofyan Amrabat te veel doen."

"Hij is nu balafpakker en spelmaker in één", ziet de voormalige spits met lede ogen aan. "Terwijl zijn kracht juist is om de bal af te pakken en in te leveren aan de creatieve jongens, maar die zijn er niet."

Wie luistert naar Boussaboun krijgt het idee dat Marokko weinig heeft te zoeken in de kwartfinale tegen zevenvoudig winnaar Egypte, de ploeg van superster Mo Salah.

"Oh nee hoor, dat is niet waar", sputtert Boussaboun tegen. "Want ook Egypte is nog niet super. Het enige wat zij doen is hard werken en wachten totdat Salah iets bekokstooft."

Rapper Yes-R ook verliefd op de bal

Hij werd landelijk bekend met hits als 'Hey schatje' en 'Uit elkaar'. Naast muziek is voetbal de grote liefde van rapper Yes-R. Hij groeide op in Amsterdam-Oost en is de zoon van een Marokkaanse moeder en een Egyptische vader, die hem kennis liet maken met het voetbal.

"En dan in het bijzonder de Afrika Cup. Dat heeft mijn vader er echt ingepeperd...", vertelt de 35-jarige artiest, die naast de bühne veel te vinden is op het trainingsveld. Yes-R is de trainer van het team van zijn zoontje bij sv Diemen en heeft inmiddels een UEFA-diploma op zak.

"Het wordt steeds serieuzer, maar ik heb geen wilde ambities", vertelt hij bij het radioprogramma Langs de Lijn. "Vooralsnog ben ik rapper, maar je weet het niet, haha. Ik vind het gewoon leuk om in mijn vrije tijd de voetbaltrainer uit te hangen."

Deze zondag is hij vooral liefhebber als zijn twee favoriete Afrikaanse landenteams strijden om een plaats bij de laatste vier. Zijn voorkeur? "Egypte. En dat weet mijn familie ook. Dus dat wordt lachen met mijn Marokkaanse neven. Maar ik moet zeggen: als Egypte van iemand moet verliezen, dan maar van Marokko."

Topvorm ontbreekt

Net als bij de Marokkanen draait het elftal van Egypte nog niet op volle toeren. De recordkampioen begon met een nederlaag tegen Nigeria, herstelde zich met minimale zeges op Guinee-Bissau en Sudan, alvorens het Ivoorkust na 120 doelpuntloze minuten met strafschoppen versloeg.

"De topvorm is er niet", ziet Yes-R. "Tegen Ivoorkust was het heel zakelijk. Rustig overspelen, het overzicht houden. Maar dat werkte goed, want het haalde het tempo eruit bij Ivoorkust."

"Egypte is gewoon een goed toernooiteam en dat is het verschil met Marokko", vervolgt hij. "Zij hebben een mooie, tropische selectie vol technische spelers, maar Egypte is zakelijker."

Volgens Boussaboun zijn de spelers van Egypte vooral veel meer gewend aan Afrikaans voetbal. "Veel van hen voetballen nog in hun eigen competitie en spelen in de Afrikaanse Champions League."

"Bij Marokko zijn de spelers opgegroeid in Frankrijk, Spanje, Nederland. Landen waar de opleiding bestaat uit verzorgd voetbal en techniek. Op de Afrika Cup wordt er fysiek iets anders van je gevraagd."

Het wordt hoe dan ook een kraker, denkt Yes-R. "Noord-Afrikaanse derby's zijn heerlijk. We houden van elkaar, tot het eerste fluitsignaal. Dan wordt het een soort Nederland-Duitsland..."