Zij demonstreren vanmiddag tegen de corona-maatregelen
Een jaar geleden, op zondag 17 januari 2021, werd een demonstratie van de actiegroep 'Nederland in Verzet' verboden. Toch kwamen er duizenden demonstranten naar het Museumplein om 'koffie te drinken'. De politie trad op en uiteindelijk werd ook het waterkanon ingezet. Sindsdien volgden er onder het motto 'koffiedrinken' nog veel van dit soort betogingen.
Vanmiddag wordt er in Amsterdam opnieuw gedemonstreerd tegen de corona-maatregelen. Deze deelnemers zijn er regelmatig bij. Ze hebben vragen en twijfels over de noodzaak van de coronamaatregelen en vertellen waarom.
"De eerste keer dat ik demonstreerde was in oktober 2020. Ik dacht na drie weken corona: ik zie geen lijken op straat, voor mijn gevoel is er niets aan de hand. Wel gek dat er allemaal restricties gelden en dat de overheid bepaalt wat ik in mijn eigen huis doe.
Ik vond dat ik iets moest doen. Ik kan eigenlijk niets anders doen dan actief zijn op sociale media, mijn programma op de lokale radio maken en demonstreren. Ik ga bijna iedere week naar een demonstratie. Zo heb ik er in elk geval voor mijn gevoel alles aan gedaan wat in mijn macht ligt om de situatie in Nederland te verbeteren. Het is belangrijk om geen minachting meer te hebben voor elkaar, maar respect. Daarom sta ik er.
Het gaat mij om de algehele maatschappij, dat de regering bijna alles heeft stopgezet en dat er zoveel onderliggend leed is. Je hoort allemaal schrijnende verhalen over depressieve jongeren en eenzame bejaarden. De maatregelen doen niemand goed. Ik zie ook vanuit mijn werk in de zorgsector hoe bang mensen waren en werden gemaakt.
Op het feit dat ik demonstreer krijg ik veel positieve reacties, maar af en toe zijn er ook negatieve. Soms reageren mensen niet inhoudelijk op mijn verhaal, maar zeggen ze: jij als organisatieadviseur in de zorg, hoe kun je dat nou zeggen? Dat vind ik heel naar. Kritiek wordt niet gewaardeerd."
Ik weet zeker dat er mensen zijn overleden in het begin en ik weet zeker dat de ziekenhuizen daar heel druk mee zijn geweest. Maar het is ook zo dat virussen gewoon bij het leven horen. Die moet door de wereld razen, daar word je als mens ook sterker van. Sommige mensen worden misschien ziek, andere sterven, maar ook dat hoort bij het leven.
Ik stop pas met demonstreren als alle maatregelen zijn opgeheven. De overheid moet verder kijken dan alleen de zorg.
Wat mij is opgevallen na een jaar demonstreren, is dat er altijd een goede sfeer is. In het begin waren we met een paar duizend mensen, eigenlijk altijd dezelfde. Sinds september 2021 merk ik dat veel mensen klaar zijn met de maatregelen, want iedereen dacht: na de zomer zijn we ervan af, maar dat bleek niet zo te zijn. Dus toen werd de groep ineens veel groter, ik zie elke keer weer heel veel nieuwe mensen."
"Ik vind de coronamaatregelen buitenproportioneel. Langzamerhand gaan we naar een controlemaatschappij toe. De lockdowns gaan ten koste van de economie en het welzijn van mensen. In het begin was het onduidelijk wat het coronavirus was en hoe ziek mensen ervan werden, maar al gauw bleek dat corona geen hoog sterftecijfer heeft en de symptomen vergelijkbaar zijn met de griep. De meeste mensen kunnen daar zelf weer van herstellen.
Ik vertrouw de ziekenhuiscijfers niet altijd. In de winterperiode lagen de ziekenhuizen altijd al vol. Je hoort trouwens soms ook dat ze helemaal niet zo vol liggen. De reguliere media lijken soms een verlengstuk van het overheidsbeleid.
Afgelopen zomer ben ik voor het eerst naar een demonstratie gegaan. Daarvoor ben ik eigenlijk nooit zo politiek geweest, al heb ik in de jaren 80 wel gedemonstreerd tegen kernwapens. Ik ga wel alleen naar de grote demonstraties. Kleine demonstraties zetten te weinig zoden aan de dijk. Bij de coronademonstraties heerst altijd een goede sfeer. Er zijn mensen uit alle lagen van de bevolking.
Vorige week sloeg de stemming tijdens de demonstratie wel snel om. We moesten van het Museumplein af en toen ben ik op mijn hoofd geslagen door een ME'er. Ik heb er nog steeds last van."
"Voordat corona uitbrak, organiseerde ik jaarlijks vele festivals, zoals Ninetiesnights in Vlissingen, Breda en Sas van Gent. Nu begeleid ik noodgedwongen grote kranen, bijvoorbeeld bij het plaatsen van windmolens.
Ik ben het totaal niet eens met het overheidsbeleid. Als je kijkt naar de cijfers van het RIVM en de ziekenhuizen heb ik het gevoel dat we gigantisch worden voorgelogen.
Ik heb de eerste anderhalve maand wel begrip gehad voor het beleid, maar toen ben ik zelf op onderzoek uitgegaan en dan kom je in de 'complottheorieën' terecht, zoals velen het noemen. Maar goed, vele 'complotten' blijken nu achteraf waar te zijn. Er gebeurt een heleboel in Nederland dat niet klopt.
Ongeveer een jaar geleden ben ik voor het eerst bij een demonstratie geweest. De demonstraties zijn er om mensen wakker te schudden. Ik ben bij demonstraties in Den Haag en Amsterdam geweest. In kleinere steden, zoals Vlissingen waar ik woon, is het effect gering. We moeten toch het grotere publiek bereiken. Ik kan niet iedere keer komen, want ik moet er een eind voor rijden.
Ik ben altijd iemand geweest die kritisch is, maar ik zie nu steeds meer mensen in mijn omgeving die ook vraagtekens zetten bij het beleid dat nu gevoerd wordt. Ik denk dat het kabinet alles open moet gooien. Als een directie niet functioneert worden ze naar huis gestuurd, maar hier in Nederland laten we ze nog vier jaar doorgaan met een paar nieuwe ministers erin.
In mijn eigen kring heb ik een paar mensen gehad die zijn afgevallen, omdat ze geen begrip hadden voor mijn opvattingen. Iedereen heeft recht op zijn eigen mening en ik deel die van mij."